η υπερβολή σε όσα έγραψα ανταποκρίνεται στην υπερβολή της αντίδρασης στο όλο εγχείρημα. Ας πούμε ότι υπάρχει μια βάση να αντιδρά κανείς στο συστηματικό άνοιγμα των καταστημάτων κάθε Κυριακή, αλλά γιατί γίνεται ο κακός χαμός για μία φορά ή για ορισμένες φορές; Και ας πούμε ότι τώρα στην κρίση υπάρχει εκμετάλλευση εργαζομένων (που και αυτό χωρά κουβέντα γιατί και ο ιδιοκτήτης θα πρέπει κάπως να παράγει κέρδος για να πληρώνει τους υπαλλήλους του, ή μήπως όχι;) αλλά πριν από την κρίση τα ίδια δεν συζητούσαμε; Στο όνομα δικαιωμάτων δεν αλλάζει τίποτε σε αυτήν την χώρα, η αντίδραση έχει γίνει έξις και ανακυκλώνουμε θέματα που στην υπόλοιπη Ευρώπη φαντάζουν αστεία.Εκτός αυτού, η Αθήνα έχει πολλά να προσφέρει ως πόλη που είναι ζωντανή μέχρι αργά το βράδυ, αν συμβαίνει δηλ. ό,τι συμβαίνει σε ΟΛΑ τα τουριστικά μέρη εν Ελλάδι για περισσότερους μήνες (αφήνω εκτός τα περίπτερα, μικρά καταστήματα κτλ. όπου οι άνθρωποι εργάζονται ΔΙΑΡΚΩΣ). Δεν είναι θέμα μόνο τζίρου για μια μέρα, είναι ζήτημα ψυχολογίας και φυγής από την μιζέρια και αυτό θα γίνει με δουλειά, όχι με ευχολόγια ή "διεκδικήσεις" που απλά συντηρούν κατεστημένες καταστάσεις. Συνοψίζοντας λοιπόν> μια Κυριακή ανοιχτά εν μέσω εορτών δεν μπορεί να γίνεται κόκκινο πανί για τους οκνηρούς συνδικαλιστάδες, φτάνει αυτό το παραμύθι.Και όλα αυτά τα λέω ξέροντας Έλληνες που ενώ δουλεύουν σκληρά, δεν "εκπροσωπούνται" από αργόσχολους ούτε παραπονιούνται για μια ώρα παραπάνω εργασίας. Λίγος σεβασμός σε αυτούς τουλάχιστον.