Το αν ο κόσμος είναι χαϊβάνι και χειραγωγείται απ' τα μίντια, είναι πρόβλημά του. Οι θεσμικές δυνατότητες αντικειμενικά υπάρχουν, κι έδειξαν την πλαστικότητά τους με την είσοδο στη Βουλή των ανεκδιήγητων βλαχαδερών της Χ. Αυγής. Το ότι δεν υπάρχει πραγματική λαϊκή κυριαρχία τώρα -πρόβλημα του κοινοβουλευτισμού καθ' αυτού, πόσο μάλλον στις εκφυλισμένες εκφάνσεις του-, δε σημαίνει πως πρόκειται περί δικτατορίας. Επιμένετε εσύ και ο νοών, πως όσοι έχουμε ενστάσεις, έχουμε στο μυαλό μας τη γραφική εικόνα της δικτατορίας, αυτή με τους βλάχους καραβανάδες στην εξουσία και τις καφρίλες. Όχι. Δικτατορία, αυστηρά, κοινωνιολογικά, συνεπάγεται κατάργηση του κοινοβουλευτισμού και με ό,τι αυτό συνεπάγεται θεσμικά. Ένα διεφθαρμένο αστικοδημοκρατικό πολίτευμα, αντιμετωπίζει μια εκ των έσω αντιδημοκρατική διαστροφή. Δικτατορία είναι μία κατάσταση "άνευ Βουλής κι εκλογών". Είναι ξεκάθαρα τα πράγματα. Υπάρχει ειδοποιός διαφορά, ακόμη κι αν υπάρχει στο φιλελεύθερο πολίτευμα αυτή η αντιδημοκρατική διαστροφή.