Ακόμα κρατάω κάποιες σελίδες του αλήστου μνήμης "Φαντάζιο"όπου δημοσιευόταν σε συνέχειες το "Ήμουν το νούμερο 88 του οικοτροφείου" και που μέσα από αυτές έγινε η πρώτη μας "γνωριμία". Από κει κι έπειτα διάβασα όλα τα βιβλία της, κυνηγούσα ό,τι δικό της: άρθρα, συνεντέυξεις, εκπομπές της, ακόμα και φωτογραφίες της.Ο θάνατός της με συγκλόνησε. Ήταν δύσκολο να δεχτώ οτι ένα τόσο ζωντανό και χαρισματικό πλάσμα θα έπαυε ποτέ να φωταγωγεί με τη φυσική παρουσία του.