σινεμά πηγαίνω μόνη αρκετά συχνά.θυμάμαι την πρώτη φορά που το έκανα και είχα τόσο άγχος λες και πέρναγα από εξετάσεις.μετά ήταν όλα πολύ απλά!το ίδιο και με το φαγητό και με τις διακοπές.είναι η ώρα που θες να εισαι παρέα με τον εαυτό σου μόνο.για ποτό όπως είπαν αρκετοί δε θα μπορουσα να παω μονη μου λόγω πεσίματος και κακομοιριάς στο βλέμμα.και είναι κρίμα.γιατί είναι στιγμές που θες να βγεις εξω,ν ακουσεις μουσική να χαλαρωσεις, να πιεις ενα ποτο αναμεσα σε κόσμο αλλά να μη μιλάς σε κανεναν.και εδώ απορώ..είναι πιο περίεργο να εχεις βγει με παρεα και να μη μιλάτε μεταξύ σας αντιθετα να κοιταζει ο ενας στη δυση κ ο αλλος στην ανατολη από το να εχεις βγει μόνος σου με πλήρη συνειδηση οτι θες να περασεις το βράδυ μόνος..?