Το Μουσείο του Ολοκαυτώματος ανήκει σε αυτά που επιμελητικά και αρχιτεκτονικά έχουν ως στόχο να ενεργοποιήσουν τα συναισθήματα του επισκέπτη. Αυτό είναι μία μουσειολογική προσέγγιση αλλά, όχι η απόλυτη. Άλλα μουσεία λειτουργούν ως αρχεία εκθέτοντας το αντίστοιχο υλικό, το οποίο μπορεί να ιδωθεί διαφορετικά από τον κάθε επισκέπτη, άλλα επιμένουν στην αισθητική απόλαυση κ.ο.κ. . Αφήγηση ιστορίας πραγματοποιείται σε κάθε περίπτωση με διαφορετικό τρόπο. Η αντίληψη των μουσείων ως ιδρύματα-εγκώμια στην ιστορία, την τέχνη ή σε ιστορικά πρόσωπα είναι ξεπερασμένη. Το βρίσκω άδικο να μεταφράζεται πολιτικά η δημιουργία ενός μουσείου πρωτού εξεταστεί η επιμελητική προσέγγιση του.