Οι Τούρκοι - μία νομαδική άρα βάρβαρη φυλή - είχανε στο λεξιλόγιο ους ελάχιστες λέξεις.Oι τουρκικές λέξεις είναι δάνεια από γλώσσες όπως η Ελληνική,η Περσική και άλλες...Σχετικά με το γιαούρτι...<>Σχετικά με το γιαούρτι και την Αρχαία Ελλάδα...<<[...]Στους καταλόγους των συστατικών που χρειάζονται οι μάγειροι στις σκηνές της κλασσικής ελληνικής κωμωδίας δεν συμπεριλαμβάνονται ούτε το γάλα ούτε το βούτυρο. Το γάλα αναφέρεται μόνο σε τρεις συνταγές του Απίκιου. Στις προ-τεχνολογικές εποχές, το γάλα ήταν προσιτό ως ρόφημα μόνο σε όσους ζούσαν στην εξοχή. Κατά συνέπειαν, η πόση γάλακτος θεωρείται στην ελληνική λογοτεχνία ως χαρακτηριστικό των ποιμενικών λαών, που δεν ζούσαν, όπως οι Έλληνες, σε πόλεις.Το γιαούρτι, ή κάτι που έμοιαζε πολύ με γιαούρτι, το ονόμαζαν στην κλασσική εποχή πυριάτη. Ο Γαληνός είχε ασφαλώς δίκιο όταν ταύτιζε αυτόν τον αρχαιότερο όρο με το οξύγαλα, δηλαδή το ξινόγαλα της δικής του εποχής, το οποίο πρέπει ασφαλώς να ήταν ένα είδος γιαουρτιού και το οποίο τρωγόταν είτε σκέτο είτε με μέλι (Περί τροφών δυνάμεως, ΙΙΙ, 15)>>