«Ε, όχι και παραπονούμενος, Αλέκο… Ένα φλας μπακ στο χθες θυμίζει: Ότι πριν το ’81, από τον δήμο Αργυρούπολης όπου ήσουν πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου σε πήρε στην ΕΑΤΟΠ και μετά τη νίκη ο Μιλτιάδης ως υφυπουργός Εσωτερικών σε έκανε σύμβουλό του, και μετά σε κράτησε ο Μένιος Κουτσόγιωργας που διαδέχθηκε τον Γεννηματά στο υπουργείο Εσωτερικών.Παράλληλα αναλαμβάνεις αντιπρόεδρος του Εθνικού Θεάτρου και αργότερα πρόεδρος της ΥΕΝΕΔ, που μετονομάσθηκε σε ΕΤ-2, και έφυγες μετά τη λαϊκή κατακραυγή για μια αισχρή ελληνική ταινία που προβλήθηκε ένα Σάββατο απόγευμα και οι αντιδράσεις έπεφταν σαν το χαλάζι…Στις εκλογές του ’85 μπήκες στη λίστα ως τελευταίος. Στις επόμενες εκλογές το 1989 εκλέχθηκες. Ήσουν τότε ο εκλεκτός του Αντώνη Λιβάνη. Προηγουμένως είχες περάσει απ’ όλα τα “μαγαζιά” (του Γεννηματά, του Άκη και του Μένιου, όπου στην κρίσιμη περίοδο του σκανδάλου Κοσκωτά ήσουν στην αντιπροεδρία (στη Ζαλοκώστα, σύμβουλος του Κουτσόγιωργα)…… Ποιος συναίνεσε, Αλέκο, στην εθνική ντροπή στα Ύμια με την υποστολή της σημαίας; Ποιος χειρίστηκε την παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους;»- – - – - -Τελευταίο «μαγαζί» ήταν εκείνο του «εκσυγχρονισμού».Προηγουμένως χρεώνεται και το επίτευγμα του Καποδίστρια. Εσχάτως, τα είχε βρει «σκούρα» με το νοσοκομείο του Χαϊδαρίου και τους πανεπιστημιακούς που αντιδρούν στη λειτουργία του… Έγινε και η Θεσπρωτία μονοεδρική… ανακάλυψε κι αυτός ότι ζει μονοδιάστατα…Και για όσους δεν θυμούνται, ο αντιπρόεδρος Κουτσόγιωργας ήταν εκείνος που πούλησε “πακέτο” στον Κοσκωτά ένα ολόκληρο νομοσχέδιο…Άσε ρε Αλέκο…Σε τα μας; (εφημερίδα, Το Παρόν 9 Ιουνίου 2002)