Σήμερα δημοσιεύεται στο site της ilga-europe.org μεγάλη μελέτη, με πάνω από 90000 συμμετοχές από πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, για την πραγματική κατάσταση των lgbt στην ΕΕ και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Εγώ είχα γράψει. Και να φανταστεί κανείς ότι αυτές οι μελέτες έχουν το λεγόμενο participation bias, δηλαδή εκείνοι που έχουν τα περισσότερα προβλήματα είναι λιγότερο πιθανό να μπουν και να συμμετάσχουν. ΝOT LA VIE EN ROSE είναι το γενικό συμπέρασμα, τόσο σε επίπεδο νομοθεσίας, όπου ακόμα και στοιχειώδη συνταγματικά δικαιώματα, ακόμα και σε χώρες εντός ΕΕ είναι συχνά με ερωτηματικό, όσο και σε επίπεδο κοινωνίας. Ακόμα και σε κοινωνίες που έχουν ανοικτά gay πολιτικούς. Η καφρίλα είναι αήττητη; Πώς θα εργαστούμε γι' αυτό και ποιοί εν τέλει είτε ανοικτά στηρίζουν τις διακρίσεις, είτε συγκαλυμμένα, μένοντας πάντοτε αρνητικοί σε κάθε θετική εξέλιξη; Σχολιάζει ο επίτροπος ανθρ. δικαιωμάτων Μουίζνιεκς και άλλοι. Να δοθεί δημοσιότητα. Διαδώστε.Εν προκειμένω, υπερσυντηρητικοί κύκλοι της Θεσ/νίκης, οι οποίοι έχουν το κακό συνήθειο να ονομάζουν Ελλάδα αυτό που έχουν οι ίδιοι στο μυαλό τους ως Ελλάδα, μάζεψαν υπογραφές κατά του Pride. Λένε μάλιστα ότι σέβονται το πρόσωπο των lgbt (ΣτΜ τόσο, που δε θέλουν να το βλέπουν ; ) αλλά...Ταύτα ούτως έχει, αγαπητοί. Συμπεριφορές ιταμές, που εκτείνονται από μικρές καθημερινές τσουχτρίτσες, μέχρι το έγκλημα, γίνονται ηθικά και νομικά ανεκτές. Αυτό δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι ανεκτό. Είμαστε ισότιμοι και κανείς δεν έχει το κύρος να πει ότι δεν είμαστε, ιδιαιτέρως όταν δεν τα λέγει αυτά στους ουκ ολίγους ανοικτά gay πολιτικούς στην ΕΕ, με τους οποίους διαπραγματεύονται οι πολιτικοί μας και οι οποίοι είναι τουλάχιστον αντάξιοί τους. Και το λέω αυτό, διότι εκ των πραγμάτων η εμπειρία αυτή ανατρέπει την καθιερωμένη αντίληψη, ας πήρε πολύ χρόνο σε κάποιους να φτάσουν εδώ. Το τροχό τον ανακάλυψαν άλλοι. Πρέπει να περιμένουμε να ανακαλυφθεί και εδώ;