Θα διαφωνήσω και εγώ μαζί σου: Ο ρατσισμός είναι η ακραία και τελική μορφή της ξενοφοβίας.Πρώτον, και ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή για αυτό, (κυρίως στη μυωπική άποψη της ποιήτριας αναφέρομαι) ότι για το "μεταναστευτικό μπάχαλο" οι μόνοι που δεν φταίνε και δεν μπορούν να δώσουν λύση είναι οι ίδιοι οι μετανάστες / πρόσφυγες / κατατρεγμένοι. Αν το κατανοήσουμε αυτό, μετά η συζήτηση γίνεται ευκολότερη:Και μάλιστα προκύπτουν και λύσεις αλλά και υπεύθυνοι. (Εμείς δεν εξαιρούμαστε: έχουμε παραβιάσει κάθε συνθήκη που έχουμε υπογράψει για την προστασία και την διαχείριση αυτών των ανθρώπων και έχουμε καγγελθεί και καταδικαστεί για αυτό)Οπότε τα παράπονα για τα παγκάκια μάλλον το σαμάρι χτυπούν.Επί της ουσίας το σχόλιό σου, μου θύμισε ακριβώς το παρακάτω απόσπασμα από ένα εξαιρετικό άρθρο που είχα διαβάσει -πολύ- παλιότερα, και σου το συνιστώ να το διαβάσεις (αναφέρεται στη γαλλική κοινωνία που αντιμετώπισε παρόμοια προβλήματα πριν από εμάς. Η ομοιότητα ανατριχιαστική):»...Με αυτόν τον τρόπο γεννιέται ο απόλυτος ξένος, που γίνεται παγκόσμια απειλή απέναντι στην οποία πρέπει να αμυνθούμε. Ωθούμενος ώς τις ακραίες συνέπειές του, ένας τέτοιος συλλογισμός παράγει τον ρατσισμό, δηλαδή την πιο ακραία μορφή της ξενοφοβίας. Φυσικά, όποιος είναι ξενόφοβος κινείται πάντοτε σε ένα γενικό επίπεδο, στιγματίζοντας μιαν ολόκληρη κοινότητα, έστω και αν σε προσωπικό επίπεδο θα έχει έναν άραβα, σενεγαλέζο ή ρουμάνο φίλο, για να τον επιδεικνύει απορρίποντας κάθε κατηγορία για ξενοφοβία εναντίον του ιδίου. ..."http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=59827Έντυπη Έκδοση Επτά, Κυριακή 5 Ιουλίου 2009Πώς γεννιέται η ξενοφοβίαΑπό τον ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ Ο γάλλος κοινωνιολόγος Αλέν Τουρέν μιλάει στον Φάμπιο Γκαμπάρο, ανταποκριτή της ιταλικής «La Repubblica» στο Παρίσι.
