Συμφωνώ κυρίως με το "δε δέχομαι να χάσω και την τελευταία ελευθερία που μου έχει απομείνει. Αυτή του να διαλέγω που θα είναι το σπίτι μου". Αλλά ίσως δεν καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό είναι απλά λέγοντάς του. Ζώντας ήδη στο εξωτερικό, βλέπω ανθρώπους-έλληνες- εδώ που πράγματι στερήθηκαν αυτήν την ελευθερία γιατί δεν μπορούσαν καν να συντηρήσουν την οικογένειά τους πλέον στην Ελλάδα. Έμειναν άνεργοι στα 35-40 με παιδιά, αδυνατώντας να αγοράσουν μέχρι και τα στοιχειώδη από το σούπερ μάρκετ. Όταν έχεις τόσο σοβαρό βιοποριστικό θέμα, δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη παρά να φύγεις για όπου πραγματικά. Δεν υπάρχει πολυτέλεια επιλογής. Και, δυστυχώς, δεν υπάρχει και η ελευθερία για την οποία μιλάς. Οι υπόλοιποι όμως που την παλεύουμε οικονομικά στην Ελλάδα, έχουμε πάντα δυνατότητα επιλογής. Και για μένα τουλάχιστον η επιλογή δεν είναι θέμα πατριωτισμού, παρότι πράγματι καθένας μας μπορεί μένοντας να συμβάλει σε μια κάποια βελτίωση. Το να μείνεις ή να φύγεις είναι θέμα τι αντέχεις πιο πολύ. Προσωπικά, ζώντας εκτός Ελλάδας τώρα, μετανιώνω που έφυγα. Μπορεί να ακούγεται κλισέ, ισχύει όμως ότι "πάντα κάτι λείπει". Και δεν πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει σε όλους όσους φεύγουν από τις πατρίδες τους απαραίτητα. Αλλά σίγουρα συμβαίνει σε πολλούς Έλληνες που φεύγουν. Αυτό το απροσδιόριστο κάτι που το εκτιμάς πιο πολύ όταν φύγεις. Σίγουρα, όμως, υπάρχει και αυτή η κατηγορία Ελλήνων που είναι πολύ πιο ικανοποιημένοι στο εξωτερικό με τη ζωή τους. Bottom line, είναι υποκειμενικό το θέμα. Προσωπικά νομίζω σύντομα θα αφήσω την καλή δουλίτσα μου εδώ και θα γυρίσω Ελλάδα, γιατί συνειδητοποίησα πως τελικά η ζοφερή κατάσταση εκεί δεν είναι για μένα αρκετή ώστε να φύγω. Ζυγίζεις τα πράγματα και διαλέγεις. Κι αν έχεις την ελευθερία επιλογής είσαι τυχερός. Δυστυχώς πολλοί δεν την έχουν.