ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Παιδία συγνώμη, και χωρίς να θέλω να προσβάλω όσους αναφέρθηκαν σε εμένα περί ψυχραιμίας, δικαίου και προσβολής. Όσοι με καταλαβαίνουν έχει καλώς. Για τους υπόλοιπους δεν μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο. Μη χάνουμε την ουσία και ασχολούμαστε με άσχετα πράγματα. Μη χάνουμε το δάσος κοιτώντας ούτε καν το δέντρο αλλά το δάκτυλο... Πρώτα απ' όλα σκεφτείτε ποιος είναι αυτός που προσβάλει ποιόν, ποιοί είναι εκείνοι που πρωτίστως με την τερατώδη απερισκεψία, την παθητική συμπεριφορά και τις πράξεις τους προσβάλουν κάθε υγιές κομμάτι της κοινωνίας καταργώντας και ακυρώνοντας αυτονόητες έννοιες και διαδικασίες δικαίου έχοντας γίνει βορά της κάθε μορφής αρρωστημένης εργοδοτικής απληστίας και όχι μόνο αυτής. Αντί να αντιδρούν, αντιθέτως με την παθητικότητά τους συμβάλουν τόσο μα τόσο αρνητικά ώστε ενισχύουν την ακύρωση διαδικασιών, κανονισμών και νόμων οι οποίοι προασπίζουν τα εργατικά κεκτημένα δικαιώματα. Και όχι μόνο τα εργατικά. Αυτή η ακύρωση πραγματοποιείται όχι τόσο δύσκολα λόγω της παθητικότητας των εργαζομένων χωρίς η εργοδοσία να καταβάλει ιδιαίτερες προσπάθειες πίεσης. Μόνοι μας βάζουμε τα δάκτυλα και βγάζουμε τα μάτια μας. Είπαμε να είμαστε λογικοί, εντάξει. Δεν δικαιολογείται ούτε ο αρρωστημένος-πωρωμένος συνδικαλισμός (όλα τα θέλω, τώρα τα θέλω...). Μεταξύ εργοδοτών και εργατών πρέπει να υπάρχει μία ισορροπία, μία χρυσή τομή και όσο γίνεται αυτή να διατηρείται με συνεχή επαγρύπνηση. Εδώ χάσαμε κάθε μέτρο, κάθε έννοια. Κάθε τι το δίκαιο και αυτονόητο άρχισε να θεωρείται πολυτέλεια. Η αρρωστημένη απληστία των εργοδοτών και του κεφαλαίου ήταν και συνεχίζει να είναι δεδομένη. Μη περιμένουμε να δείξουν κατανόηση και ευαισθησίες. Μια χαρά προασπίζουν τις θέσεις τους. Εμείς τι κάνουμε; Γι' αυτό σας λέω, ρίξτε μια προσεκτικότερη ματιά γύρω σας να διαπιστώσετε ποιοί είναι αυτοί που πραγματικά προσβάλουν, θίγουν και ζημιώνουν τα υγιή κομμάτια της κοινωνίας, κυρίως με πράξεις ασυνειδησίας, αναξιοπρέπειας, δειλίας, φόβου και παθητικότητας. Με όλους αυτούς, σκέψεις και σχόλια κάποιων διαβάσαμε και εδώ, οι οποίοι έχοντας μπερδέψει την ψυχραιμία με την παθητικότητα και την ευγένεια με την υποχωρητικότητα δεν σκοπεύω να είμαι ούτε ευγενικός ούτε ψύχραιμος κατά τις δικές τους βολικές ερμηνείες της ψυχραιμίας και της ευγένειας. Όσοι με κατάλαβαν έχει καλώς και τους ευχαριστώ! Οι υπόλοιποι ας προσπαθήσουν να καταλάβουν.
Σχολιάζει ο/η