"Γενικά είναι καλό να συγκατοικήσεις με έναν άνθρωπο μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, υπό προϋποθέσεις όπως είπαμε, γιατί βοηθάει τόσο εσένα όσο και τον άλλον, να καταλάβεις πολλά πράγματα, για εσένα, για τον άλλον, για τη σχέση σας, που δεν μαθαίνονται όταν περνάτε μερικές μέρες μαζί (αν και ενδείξεις πάντα υπάρχουν). Δεν φαντάζεσαι πόσα ελαττώματα μικρά και μεγάλα μπορεί να ανακαλύψεις και για τον άλλον και για εσένα. Μπορεί βέβαια να μην υπάρξει και σχεδόν τίποτε ή τουλάχιστον τίποτε το ιδιαίτερο. Με τη συγκατοίκηση πάντως ανακαλύπτεις αν μπορείς να αντέξεις τα ελαττώματα του άλλου κι αν ο άλλος μπορεί να αντέξει τα δικά σου."

Το ίδιο της έγραψα και στο δικό μου σχόλιο. Χαίρομαι πολύ όταν διαφορετικά άτομα γράφουν παρόμοιες απόψεις σύμφωνα με τις εμπειρίες τους. Η συγκατοίκηση γενικά δεν είναι παίξε γέλασε. Ξέρω πολλές περιπτώσεις που το επιχείρησαν με σχέση τους και όχι μόνο ξενέρωσαν τόσο με αυτά που ανακάλυψαν στην πορεία που διάκοψαν την συγκατοίκηση αλλά χώρισαν κιόλας. Και αυτό λογικό επειδή αν είσαι σε σχέση μερικών ετών κάποια στιγμή αναπόφευκτα σκέφτεσαι για συγκατοίκηση. Αν το δοκιμάσατε και δεν λειτούργησε όπως το περιμένατε, δύσκολα θα το ξανασκεφτούν άρα πηγαίνει πίσω μετά χωρίς την ίδια πιθανότητα-προοπτική με πριν.