Σίγουρα πολλοί μεταγενέστεροι δημιουργοί επηρεάζονται από τον Hitchcock. Και μιας και αναφέρεις ξανά το ''Singapore Sling'' να σου πω ότι σαφώς περιέχει και χιτσκοκικά μοτίβα τόσο στην εικονοποιία όσο και στην πλοκή του. Π.χ. σίγουρα υπάρχει λίγη Χιτσκοκική ''Rebecca'' του 1940 μέσα, καθώς και αντεστραμμένη ''Frenzy'' του 1972. Η κύρια πάντως αναφορά-φόρος τιμής που αποτίει το ''Singapore Sling'' είναι στη ''Laura'' του Otto Preminger, ταινία του 1944. Και όχι μόνο σε αυτή την ταινία, γενικά έχει πλήθος αναφορών χωρίς αντιγραφή αλλά ενσωματωμένες μέσα στο φιλμ. Τέλος πάντων μιλάμε για ιδιαίτερη περίπτωση φιλμ που δεν το συμπαθούν πολλοί. Χρειάζεται μεγάλη ανάλυση (την οποία έκανα παλιά) και φυσικά αν ενδιαφέρεται κάποιος να το μελετήσει θα πρέπει να διαβάσει και την παράξενη πορεία που είχε σε φεστιβάλ και αίθουσες στο εξωτερικό, που φυσικά το λογόκριναν, το απαγόρευσαν αλλά όταν το έβγαλαν στη ζούλα σε ειδικές προβολές αργά το βράδυ και διαπίστωσαν πως έκανε εισιτήρια αποφάσισαν να το βγάλουν οι αιθουσάρχες σε επίσημη διανομή. Κι εκεί φυσικά έπαιξε απαγόρευση. Γενικά κουβαλάει πίσω του πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία αυτό το φιλμ και το σημαντικότερο είναι ότι πρόκειται για ελληνική ταινία, αυτό είναι ένα αξιοθαύμαστο στοιχείο για μένα. Όσον αφορά τον Hitchcock αν δεν είχε τη συγκεκριμένη προσωπικότητα που αναφέρεις, θα μπορούσε άραγε να κάνει αυτές τις ταινίες; Απ' ό,τι έχω διαβάσει, μάλλον όχι. Η παράσταση που είχα δει παλιά και σου ανέφερα σε προηγούμενο σχόλιο έθιγε υπαινικτικά και κάποια πολύ προσωπικά του ζητήματα τα οποία πιστεύω είχαν άμεσο αντίκτυπο στο κινηματογραφικό του έργο. Οπότε αν δεν ήταν τέτοιος άνθρωπος ίσως να μην ήταν σκηνοθέτης. Ή τουλάχιστον ο σκηνοθέτης που ξέρουμε και μας αρέσουν οι ταινίες του. Ακόμα και το ''Ψυχώ'' που είναι εμπορική ταινία κι οι περισσότεροι θεατές αν τους ρωτήσεις θα σου πουν ''α, η ταινία με το σφάξιμο στο ντουζ'', γενικά αυτό έχει περάσει, αν κάτσει και τη μελετήσει κάποιος προσεκτικά είναι πολύ μπροστά για την εποχή της, 1960 έτσι, κι ο άνθρωπος έδωσε ένα mind-blowing φινάλε, μια σκηνοθεσία-κέντημα, προσεγμένη στην παραμικρή λεπτομέρεια, μια τελευταία σκηνή που σου εντυπώνεται για πάντα αν την προσέξεις, μια ανάλυση χαρακτήρα που έρχεται από το μέλλον, προσέφερε πολλά στο είδος του ψυχολογικού θρίλερ. Είναι τολμηρότατη ταινία (και φυσικά δεν εννοώ λόγω της σκηνής με το φόνο στο ντουζ) Πού να κάτσει τώρα κάποιος να δει και λιγότερο διάσημα έργα του από αυτό, όπως ''Rebecca'' (ταινία με ηρωίδα που δεν ονοματίζεται ποτέ και μαθαίνουμε γι' αυτήν μέσω άλλων στοιχείων) ''Marnie'', ''Frenzy''. Θα ανακαλύψει έναν ολόκληρο κόσμο. David Lynch πολύ αγαπημένος αλλά δύσκολο να πω για κάποια ταινία ότι είναι η αγαπημένη μου όλων των εποχών. Σχετικά με τον Peckinpah , αφού σου αρέσει έχω να σου πω πως μερικές φορές γίνονται και θαύματα και τα φεστιβάλ προβάλλουν πράγματι σπάνιες ταινίες (φυσικά δεν λειτουργούν με αυτό το σκεπτικό συχνά τα φεστιβάλ) οπότε αν σε ενδιαφέρει τσέκαρε αυτό: https://anesiscinema.gr/portfolio-item/midnight-express-convoy-stis-29-…
Σίγουρα πολλοί μεταγενέστεροι δημιουργοί επηρεάζονται από τον Hitchcock.
Και μιας και αναφέρεις ξανά το ''Singapore Sling'' να σου πω ότι σαφώς περιέχει και χιτσκοκικά μοτίβα τόσο στην εικονοποιία όσο και στην πλοκή του.
Π.χ. σίγουρα υπάρχει λίγη Χιτσκοκική ''Rebecca'' του 1940 μέσα, καθώς και αντεστραμμένη ''Frenzy'' του 1972.
Η κύρια πάντως αναφορά-φόρος τιμής που αποτίει το ''Singapore Sling'' είναι στη ''Laura'' του Otto Preminger, ταινία του 1944.
Και όχι μόνο σε αυτή την ταινία, γενικά έχει πλήθος αναφορών χωρίς αντιγραφή αλλά ενσωματωμένες μέσα στο φιλμ.
Τέλος πάντων μιλάμε για ιδιαίτερη περίπτωση φιλμ που δεν το συμπαθούν πολλοί.
Χρειάζεται μεγάλη ανάλυση (την οποία έκανα παλιά) και φυσικά αν ενδιαφέρεται κάποιος να το μελετήσει θα πρέπει να διαβάσει και την παράξενη πορεία που είχε σε φεστιβάλ και αίθουσες στο εξωτερικό, που φυσικά το λογόκριναν, το απαγόρευσαν αλλά όταν το έβγαλαν στη ζούλα σε ειδικές προβολές αργά το βράδυ και διαπίστωσαν πως έκανε εισιτήρια αποφάσισαν να το βγάλουν οι αιθουσάρχες σε επίσημη διανομή.
Κι εκεί φυσικά έπαιξε απαγόρευση.
Γενικά κουβαλάει πίσω του πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία αυτό το φιλμ και το σημαντικότερο είναι ότι πρόκειται για ελληνική ταινία, αυτό είναι ένα αξιοθαύμαστο στοιχείο για μένα.
Όσον αφορά τον Hitchcock αν δεν είχε τη συγκεκριμένη προσωπικότητα που αναφέρεις, θα μπορούσε άραγε να κάνει αυτές τις ταινίες;
Απ' ό,τι έχω διαβάσει, μάλλον όχι.
Η παράσταση που είχα δει παλιά και σου ανέφερα σε προηγούμενο σχόλιο έθιγε υπαινικτικά και κάποια πολύ προσωπικά του ζητήματα τα οποία πιστεύω είχαν άμεσο αντίκτυπο στο κινηματογραφικό του έργο.
Οπότε αν δεν ήταν τέτοιος άνθρωπος ίσως να μην ήταν σκηνοθέτης.
Ή τουλάχιστον ο σκηνοθέτης που ξέρουμε και μας αρέσουν οι ταινίες του.
Ακόμα και το ''Ψυχώ'' που είναι εμπορική ταινία κι οι περισσότεροι θεατές αν τους ρωτήσεις θα σου πουν ''α, η ταινία με το σφάξιμο στο ντουζ'', γενικά αυτό έχει περάσει, αν κάτσει και τη μελετήσει κάποιος προσεκτικά είναι πολύ μπροστά για την εποχή της, 1960 έτσι, κι ο άνθρωπος έδωσε ένα mind-blowing φινάλε, μια σκηνοθεσία-κέντημα, προσεγμένη στην παραμικρή λεπτομέρεια, μια τελευταία σκηνή που σου εντυπώνεται για πάντα αν την προσέξεις, μια ανάλυση χαρακτήρα που έρχεται από το μέλλον, προσέφερε πολλά στο είδος του ψυχολογικού θρίλερ.
Είναι τολμηρότατη ταινία (και φυσικά δεν εννοώ λόγω της σκηνής με το φόνο στο ντουζ)
Πού να κάτσει τώρα κάποιος να δει και λιγότερο διάσημα έργα του από αυτό, όπως ''Rebecca'' (ταινία με ηρωίδα που δεν ονοματίζεται ποτέ και μαθαίνουμε γι' αυτήν μέσω άλλων στοιχείων) ''Marnie'', ''Frenzy''.
Θα ανακαλύψει έναν ολόκληρο κόσμο.
David Lynch πολύ αγαπημένος αλλά δύσκολο να πω για κάποια ταινία ότι είναι η αγαπημένη μου όλων των εποχών.
Σχετικά με τον Peckinpah , αφού σου αρέσει έχω να σου πω πως μερικές φορές γίνονται και θαύματα και τα φεστιβάλ προβάλλουν πράγματι σπάνιες ταινίες (φυσικά δεν λειτουργούν με αυτό το σκεπτικό συχνά τα φεστιβάλ) οπότε αν σε ενδιαφέρει τσέκαρε αυτό:
https://anesiscinema.gr/portfolio-item/midnight-express-convoy-stis-29-…