Το ζητούμενο είναι σε τί αποσκοπεί η διαπαιδαγώγηση των νέων με βάση το ετεροφυλοφιλικό πρότυπο. Όσοι ήδη προσελκύονται από το ίδιο φύλο, τί είχαν, τί έχασαν. Άρα ο σκοπός είναι να τραβήξει άτομα με ομοφυλοφιλική κλίση προς την ετεροφυλόφιλη ζωή. Αυτό θεωρείται "σωστό", αφού οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι "λάθος". Ωστόσο είναι λάθος. Πρώτον δεν λαμβάνει υπ' όψιν ότι άλλο ο οικογενειάρχης, του οποίου η σχέση με το σύζυγο είναι στηριγμένη σε αληθινή αγάπη και άλλο ο οικογενειάρχης του οποίου η σχέση είναι είτε συνειδητά προσχηματική, είτε προϊόν μιας ανάγκης να διασωθεί από τις δυσμενείς επιπτώσεις του κοινωνικού διασυρμού. Άλλο η ευτυχία του ενός, άλλο του άλλου (λέμε τώρα, ότι έστω ενδιαφέρει). Άλλη η ειλικρίνεια των σχέσεων που αναπύσσονται από τον ένα και τον άλλο. Αν το δεις από τη σκοπιά του νέου, γιατί η ζωή είναι ένα συνεχές, οι νέοι που προσελκύονται από το ίδιο φύλο θεσμοθετημένα μεγαλώνουν σε συνθήκες απαράδεκτης διαρκούς ηθικής εξόντωσης. Μπαίνουν σε διαδικασία άρνησης, σε διαδικασία χαμηλής αυτοεκτίμησης κλπ. Μια νόμιμη κακοποίηση, με την "αγάπη" της οικογένειας, της κοινωνίας, του σχολείου. Στη ζοφερή εποχή που ζούμε, κάποιοι θα παιανίσουν θριαμβευτικά, και λοιπόν; Καλά κάνει. Οι χθόνιες "αξίες" του αίματος, του χώματος που μας γέννησε, ο φυλετισμός, συνεπώς, η πιο απροσχημάτιστες μορφές σεξιστικής και αντι-gay βίας είναι παρούσες. Έξω από τα κάτεργα της πρωτόγονης ανθρώπινης φύσης, στο φως της ημέρας. Έξω από κάθε αξία. Αλλά να το ξέρουμε ότι είναι εκτραχηλισμός και άρνηση κάθε αξίας. Ενώ τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, όπως είναι γνωστά στο Δυτικό κόσμο και όχι μόνο, πλέον, κακώς ερμηνεύονται από τους συντηρητικούς ως έκπτωση ηθών και αξιών. Είναι μια μεγάλη και συνειδητή κατάφαση αξιών. Της ελευθερίας, του σεβασμού της ισότητας, της αξιοπρέπειας και όχι ηδονικός αυνανιστικός οργασμός του καννιβαλισμού. Της αλληλεγγύης και όχι του ρυπαρού άρτου του ανθρώπινου κρέατος και δράματος.Η Ορθοδοξία, όπως και ο Καθολικισμός και ο Προτεσταντισμός μπορεί να συνυπάρξει μέσα στις αξίες ενός θρησκευτικά μη παρεμβαίνοντος Ευρωπαϊκού Κράτους Δικαίου. Μη μου πείτε ότι δεν μπορεί, ενώ μπορεί τάχα να συνυπάρξει με βορβορώδεις αναθυμιάσεις εγκληματικών ναζιστικών και παραθρησκευτικών οργανώσεων, βουτηγμένων στο αίμα και τη βία. Οι αναθυμιάσεις των καταχθόνιων ενστίκτων βρωμίζουν τον αερα που αναπνέουμε. Ας αποκοπεί λοιπόν και πολιτικά το κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας που δεν μπορεί να ακολουθήσει τον υγιή δρόμο των αξιών της Ευρώπης και ας συνεχίσουμε όσοι από τη Δεξιά δεν είναι εγκλωβισμένοι στα σκληρά ναρκωτικά των παραισθήσεων και των τεράτων της αποκαλύψεως που παρελαύνουν σα συρφετός από τις μη-σοβαρές δεξιές εφημερίδες μέχρι την Αριστερά που δεν ονειρεύεται το Στάλιν και το Μάο.
