Ο θηλασμός ενός παιδιού δεν αποτελεί διαδικασία κοινωνικής ευεργεσίας ή αναψυχής. Και σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται με άλλου τύπου ανάγκες όπως αυτή της σεξουαλικής επαφής. Δεν μπορούμε να βρούμε επιχειρήματα για να υποστηρίξουμε την διαφωνία μας με ένα περιστατικό και χρησιμοποιούμε πάντα μια ακραία και αστεία θέση ανάλογη με το "Αν σου έλεγαν να πέσεις από το γκρεμό θα έπεφτες;"Τέλος πάντων δεν νομίζω πως ο θηλασμός ενός παιδιού σε οποιοδήποτε χώρο είτε επαγγελματικό είτε αναψυχής είτε στο ίδιο σου το σπίτι, αποτελεί κάτι το οποίο πρέπει να αναχθεί σε ζήτημα υπό συζήτηση για να αποφανθούμε αν είναι σωστό ή λάθος. Η δική μου ένσταση θα ήταν μόνο το γεγονός ότι μια μητέρα ανέλαβε την ευθύνη να φέρει το άρρωστο παιδί της στο χώρο εργασίας της. Χώρος ο οποίος πιθανώς είναι ακατάλληλος για ένα άρρωστο μωρό. Και το ερώτημα είναι: Είχε την δυνατότητα να μην πάει στο πανεπιστήμιο εκείνη την ημέρα επικαλούμενη την υγεία του παιδιού της; Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι που θα πρέπει να τεθεί σαν ζήτημα υπό συζήτηση στην εποχή μας. Αν έπραξε καλά, δεδομένου ότι δεν γνωρίζουμε τις παραμέτρους, δεν το ξέρω. Ξέρω όμως πως το να ζυγίσεις το ρόλο της μητέρας με το ρόλο της επαγγελματία δεν είναι εύκολη υπόθεση.