Καταλαβαίνω πως νιώθεις , τέτοιοι φόβοι φεύγουν μόνο με το να το κάνεις. Να τους γνωρίσεις δηλαδή, να είσαι όπως σου βγει εκείνη την ώρα και να μην είσαι τόσο σκληρή με τον εαυτό σου. Δεν αντιπαθούν τόσο εύκολα οι άνθρωποι χωρίς να τους κάνεις κανένα κακό, επίσης δεν υπάρχει το τέλειο πράγμα να πεις την κάθε στιγμή και δεν είναι όλοι τοοοσο αυστηροί κριτές όσο το μυαλό μας που σκέφτεται όλα αυτά τα τρελά! Πιστεύεις ότι εκείνοι θα τα πουν όλα τέλεια και θα είναι οι τέλειοι άνθρωποι; Πιστεύεις ότι εκείνοι δεν έχουν ώρες που είναι ξινοί και δεν μιλούν πολύ ; Και αν δεν σε συμπαθησουν απλά επειδή είσαι ντροπαλή τι είδους άνθρωποι είναι και γιατί να σε νοιάζει τόσο η γνώμη τους; Ούτως ή άλλως δεν είναι εκείνοι η σχέση σου. Θα σου φύγει όλο αυτό όταν βγάλεις την τελειομανία απτό μυαλό ,συγκεντρωθείς στην επιθυμία σου να τους μάθεις εσύ, να δεις τι άνθρωποι είναι (οπότε η προσοχή σου να πάει σε αυτούς και όχι στον εαυτό σου) και όταν τους γνωρίσεις γενικά .