8:41,αυτο που λες για τις φιλίες μέσω παιδιού δεν ισχύει απαραίτητα, και εκεί τύχη χρειάζεται γιατί και οι μαμάδες των φίλων του παιδιού σου έχουν και αυτές μια διαμορφωμένη ζωή στην οποία δεν είναι βέβαιο πως χώρας και εσύ. Σίγουρα μέσω του παιδιού γνωρίζεις μαμάδες αλλά το πολύ να πας μια φορά στο τόσο για κανένα καφέ, να συναντηθείτε στα παιδικά πάρτι και να κάνετε παρέα σ αυτά και μέχρι εκεί. Εγώ γνώρισα αρκετές μαμάδες μέσω του παιδιού μου και όμως ούτε με μια δεν ανέπτυξα φιλική σχέση πέρα από μια καθαρά κοινωνική επαφή. Και είμαι ένα σχετικά κοινωνικό και ευχάριστο άτομο. Ίσως ήμουν άτυχη γιατί δυστυχώς και στο θέμα της φιλίας παίζει μεγάλο ρόλο και η τύχη.
Γενικα η άποψη μου είναι πως ο μόνος τρόπος πέρα από το σχολείο και από το πανεπιστήμιο να κάνεις φίλους είναι ο εργασιακός χώρος. Είναι ένας χώρος όπου έχεις καθημερινή τριβή με ανθρώπους, κοινό ενδιαφέρον για την δουλειά οπότε είναι πολύ εύκολο να αναπτύξεις φιλικές σχέσεις . Τουλάχιστον τις δικές μου φιλίες από τον εργασιακό μου χώρο τις απέκτησα.
Επίσης δεν συμφωνώ πως υπάρχει ηλικιακο όριο για την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων, πιστεύω πως μέχρι το τέλος της ζωής μας μπορούμε να κάνουμε φίλους αλλά παίζει μεγάλο ρόλο το ποσό κοινωνικός και ανοικτός είναι ένας άνθρωπος, είναι και λίγο ταλέντο και χάρισμα. Υπάρχουν άνθρωποι που και σε μοναστήρι να τους κλείσεις θα καταφέρουν να κάνουν φίλους. Είναι λίγοι αυτοί, όμως υπάρχουν και ομολογώ πως τους ζηλευω και λίγο με την καλή έννοια.