Κατ' αρχάς, χαίρομαι που ακυρώθηκε το σχέδιο, γιατί στη θέση σου θα ένιωθα ακριβώς το ίδιο μ' εσένα. Όσο κι αν θα χαιρόμουν με επισκέπτες στο σπίτι μου, αν είχα δουλειά με υπερωρίες, ελάχιστο χρόνο για τις δουλειές του σπιτιού (για να μην αναφέρω για μένα) συν την προσδοκία ότι θα έπρεπε να φιλοξενώ και να ταΐζω κόσμο τις ημέρες που θα είχα τον ελεύθερο χρόνο του Πάσχα, θα τα είχα παίξει. Καλά έκανες και έδωσες χρόνο στον άνδρα σου να σκεφτεί λογικά και να φτάσει στην ακύρωση από μόνος του, γιατί, ξέρεις τώρα, άλλο να πει ότι δεν βγαίνουν οικονομικά και άλλο "η γυναίκα μου είπε όχι." Ωστόσο, καλό θα ήταν να συζητήσεις μαζί του, έστω και κατόπιν εορτής, να του πεις ότι σε τέτοιες περιπτώσεις καλύτερα να λέει στους άλλους εξαρχής όχι ή "θα το σκεφτώ" και να το συζητήσει μαζί σου, παρά να υπόσχεται και μετά να κάνει πίσω. Πέραν του ότι δεν είναι σωστό προς τους άλλους που επίσης σχεδιάζουν την επίσκεψή τους, δεν είναι και δίκαιο για σας τους δύο, γιατί αν λέει στην αρχή ναι και υπόσχεται ενθουσιωδώς και μετά κάνει πίσω με την ουρά στα σκέλια, αρχίζουν οι άλλοι και υποθέτουν "μα τι έγινε, μήπως κάνει πίσω επειδή η γυναίκα του δεν τον άφησε..." Ειδικά σε θέματα φιλοξενίας, που ξέρει ότι το βάρος θα πέσει στην οικοδέσποινα. Όχι ότι είναι και ντροπή σαν γυναίκα του να πεις όχι. Πλέον δεν είμαστε νοικοκυρές του πενήντα, έχουμε οκτάωρες δουλειές, οπότε έχουμε το δικαίωμα να μην είμαστε σε διάθεση να υποδεχόμαστε χαρωπά κόσμο στα σπίτια μας τις ημέρες που υπολογίζαμε ότι θα πάρουμε μια ανάσα. Οπότε, πες του τα αυτά και διαβεβαίωσέ τον ότι δεν ζούμε πλέον σε εποχές που πρέπει να χρεωκοπήσει κανείς και να εξαντληθεί στα ρεπό του, αρκεί να δείξει ότι είναι γενναιόδωρος και φιλόξενος. Καλή η καρδιά περιβόλι, αλλά αν ο χώρος του σπιτιού συν το πρόγραμμά σας δεν επιτρέπει φιλοξενία (και δη ζευγαριού με παιδιά), καλύτερα να αρνηθείτε εξαρχής. Η αδερφή του, αν σκέφτεται λογικά, θα καταλάβει. Άσε που από εμπειρία σαν επισκέπτης ξέρω ότι προτιμότερο είναι να μένω σε ξενοδοχείο ή διαμέρισμα ανεξάρτητα και να πηγαίνω ολιγόωρη επίσκεψη στους φίλους ή συγγενείς μου που μένουν στην πόλη που ήρθα, παρά να φιλοξενούμαι και να εξαρτώμαι κάπως από το πρόγραμμά τους (και ξέροντας ότι η διαμονή μου δεν είναι δουλειά τους). Αν δεν μου προτείνουν φιλοξενία, προσωπικά δεν νιώθω προσβεβλημένη, γιατί έτσι κι αλλιώς κανονίζω τη διαμονή μου εξαρχής. Είναι μεγάλο ξεβόλεμα και για τις δύο μεριές η φιλοξενία, πίστεψέ με, εκτός αν είστε όλοι φοιτητές με backpack και το κάνετε κοινόβιο για λίγες μέρες. Για την αδερφή του, λοιπόν,και την οικογένειά της, είναι πολύ καλύτερη λύση το ξενοδοχείο ή κάποιο διαμέρισμα, οπότε δεν πιστεύω να νιώθει ενοχές ο άνδρας σου μετά που αρνήθηκε τη φιλοξενία, μην το σκέφτεται καν.
Κατ' αρχάς, χαίρομαι που ακυρώθηκε το σχέδιο, γιατί στη θέση σου θα ένιωθα ακριβώς το ίδιο μ' εσένα. Όσο κι αν θα χαιρόμουν με επισκέπτες στο σπίτι μου, αν είχα δουλειά με υπερωρίες, ελάχιστο χρόνο για τις δουλειές του σπιτιού (για να μην αναφέρω για μένα) συν την προσδοκία ότι θα έπρεπε να φιλοξενώ και να ταΐζω κόσμο τις ημέρες που θα είχα τον ελεύθερο χρόνο του Πάσχα, θα τα είχα παίξει. Καλά έκανες και έδωσες χρόνο στον άνδρα σου να σκεφτεί λογικά και να φτάσει στην ακύρωση από μόνος του, γιατί, ξέρεις τώρα, άλλο να πει ότι δεν βγαίνουν οικονομικά και άλλο "η γυναίκα μου είπε όχι." Ωστόσο, καλό θα ήταν να συζητήσεις μαζί του, έστω και κατόπιν εορτής, να του πεις ότι σε τέτοιες περιπτώσεις καλύτερα να λέει στους άλλους εξαρχής όχι ή "θα το σκεφτώ" και να το συζητήσει μαζί σου, παρά να υπόσχεται και μετά να κάνει πίσω. Πέραν του ότι δεν είναι σωστό προς τους άλλους που επίσης σχεδιάζουν την επίσκεψή τους, δεν είναι και δίκαιο για σας τους δύο, γιατί αν λέει στην αρχή ναι και υπόσχεται ενθουσιωδώς και μετά κάνει πίσω με την ουρά στα σκέλια, αρχίζουν οι άλλοι και υποθέτουν "μα τι έγινε, μήπως κάνει πίσω επειδή η γυναίκα του δεν τον άφησε..." Ειδικά σε θέματα φιλοξενίας, που ξέρει ότι το βάρος θα πέσει στην οικοδέσποινα. Όχι ότι είναι και ντροπή σαν γυναίκα του να πεις όχι. Πλέον δεν είμαστε νοικοκυρές του πενήντα, έχουμε οκτάωρες δουλειές, οπότε έχουμε το δικαίωμα να μην είμαστε σε διάθεση να υποδεχόμαστε χαρωπά κόσμο στα σπίτια μας τις ημέρες που υπολογίζαμε ότι θα πάρουμε μια ανάσα. Οπότε, πες του τα αυτά και διαβεβαίωσέ τον ότι δεν ζούμε πλέον σε εποχές που πρέπει να χρεωκοπήσει κανείς και να εξαντληθεί στα ρεπό του, αρκεί να δείξει ότι είναι γενναιόδωρος και φιλόξενος. Καλή η καρδιά περιβόλι, αλλά αν ο χώρος του σπιτιού συν το πρόγραμμά σας δεν επιτρέπει φιλοξενία (και δη ζευγαριού με παιδιά), καλύτερα να αρνηθείτε εξαρχής. Η αδερφή του, αν σκέφτεται λογικά, θα καταλάβει. Άσε που από εμπειρία σαν επισκέπτης ξέρω ότι προτιμότερο είναι να μένω σε ξενοδοχείο ή διαμέρισμα ανεξάρτητα και να πηγαίνω ολιγόωρη επίσκεψη στους φίλους ή συγγενείς μου που μένουν στην πόλη που ήρθα, παρά να φιλοξενούμαι και να εξαρτώμαι κάπως από το πρόγραμμά τους (και ξέροντας ότι η διαμονή μου δεν είναι δουλειά τους). Αν δεν μου προτείνουν φιλοξενία, προσωπικά δεν νιώθω προσβεβλημένη, γιατί έτσι κι αλλιώς κανονίζω τη διαμονή μου εξαρχής. Είναι μεγάλο ξεβόλεμα και για τις δύο μεριές η φιλοξενία, πίστεψέ με, εκτός αν είστε όλοι φοιτητές με backpack και το κάνετε κοινόβιο για λίγες μέρες. Για την αδερφή του, λοιπόν,και την οικογένειά της, είναι πολύ καλύτερη λύση το ξενοδοχείο ή κάποιο διαμέρισμα, οπότε δεν πιστεύω να νιώθει ενοχές ο άνδρας σου μετά που αρνήθηκε τη φιλοξενία, μην το σκέφτεται καν.