Dude είσαι λάθος, το να κάνεις μια δουλειά που σου αρεσει είναι ευλογία. Γενικά η δουλειά είναι ευλογια, ρώτα τις στρατιές ανέργων να σου πουν. Αλλά άμα είναι και η δουλειά των ονείρων σου, εντάξει έχεις πιάσει Τζακ ποτ.
Επίσης ούτε για τις φιλίες στον εργασιακό χώρο έχεις δίκιο. Ναι υπάρχει κουτσομπολιό και πισώπλατο μαχαιρώμα αλλά αν υποθέσουμε πως έχεις δέκα συναδέλφους, ε δεν μπορεί με έναν ή με δύο απ αυτούς τους δέκα να μην ταιριάξεις. Στατιστικά δεν στέκει, και σημαίνει πως εσύ έχεις κάποιο πρόβλημα στην σύνδεση σου με τους άλλους, μπορεί να είσαι καχύποπτος, μπορεί να δυσκολεύεσαι να ανοιχτέις, να συνάψεις ανθρώπινες σχέσεις γενικότερα. Για να μην παρεξηγηθω, δεν εννοώ εσένα ειδικά, απλά επειδή στο δικό σου σχόλιο απαντώ φαίνεται σα να το πρόσωπο ποιώ.
Ο επαγγελματικό χώρος, κατ εμέ είναι ο κατεξοχήν κατάλληλος χώρος για την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων, δεν εννοώ απαραίτητα για φιλίες ζωής γιατί αυτό είναι και θέμα τύχης, αλλά για να λες μια κουβέντα παραπάνω, να βγαίνεις και εκτός δουλειάς, να πηγαίνεις για καφέ κλπ, να έχεις κάποιον ή κάποιους δικούς ανθρώπους στην δουλειά, πολύ σημαντικό.
Παίζει ρόλο βεβαια και τι είδους δουλειά ειναι, για τους ελεύθερους επαγγελματίες είναι πιο δυσκολο(αυτοί έχουν αλλά καλά βέβαια) αλλά για κάποιον υπάλληλο σε εταιρία με πολυάριθμο προσωπικό είναι πανεύκολο, αρκεί να είναι σχετικά ανοιχτό και εύκολο στην επικοινωνία άτομο.