Γνώριζα κάποτε περίπτωση ενός άνδρα που είχε 5 χρόνια να κάνει σχέση. Ναι, δεν ήταν 7, αλλά για έναν 36χρονο, που είχε σταθεί κιόλας στα πόδια του κι έψαχνε κάτι σοβαρό, τα 5 χρόνια είναι επίσης πολλά. Δεν καθόταν με σταυρωμένα τα χέρια, τι μέσω Tinder έψαχνε, τι μέσω κοινών γνωστών κοιτούσε, καμία φορά τον πλησίαζαν κι από μόνες τους οι κοπέλες, αλλά τίποτα, κάθε γνωριμία κατέληγε σε φιάσκο γιατί μάλλον δεν ήταν να γίνει. Κι εντελώς τυχαία βρήκε τη γυναίκα της ζωής του μέσω ενός γνωστού του, που μια μέρα στο άσχετο του είπε για έναν καφέ. Έλεγε κιόλας ότι βαριόταν πολύ να βγει εκείνη τη μέρα, αλλά δεν το μετάνιωσε. Πραγματικά, η γυναίκα που βρήκε, άξιζε χρόνια αναμονής, γιατί αποδείχτηκε πολύ καλή σύντροφος. Και τον στηρίζει στην καριέρα του, και στο σπίτι επικρατεί αρμονία, και η ίδια εξελίσσεται στη δική της καριέρα, και σ' ένα ψυχολογικό πρόβλημά του τον βοήθησε (ο άνδρας εκείνος είχε κατά καιρούς κρίσεις πανικού, οι οποίες σταμάτησαν εντελώς όταν έφτιαξε την προσωπική του ζωή). Σαφώς και δεν λέω ότι θα βρεις "την καλή νεράιδα" που θα σου λύσει όλα σου τα προβλήματα στο πρόσωπο μιας συντρόφου. Βαδίζεις κι εσύ στο να επιλύεις ό,τι θέματα έχεις, μαθαίνεις από αυτά και προχωράς ελπίζοντας ότι θα σου τύχει μια καλή περίπτωση, ίσως από εκεί που δεν το περιμένεις κιόλας. Πάνω απ' όλα να μην γεμίζεις πικρία και συνάμα να μη ρίχνεις τα στάνταρ σου. Το καλό είναι ότι είσαι κάτω των 30, οπότε δεν έχουν "απολιθωθεί" κάποιες συνήθειές σου ή στοιχεία του χαρακτήρα σου που θα ήθελες ν' αλλάξεις, γι' αυτό και θα είναι πιο εύκολο για σένα να ταιριάξεις με κοπέλες που διαθέτουν την ίδια ευελιξία χαρακτήρα. Εγώ σου εύχομαι καλή τύχη. Έχει για όλους εκεί έξω, έχω πειστεί σ' αυτό.