Έχουν περάσει μέρες απο τότε που του έδειξα τι νιώθω.
Όμως τον έχω συνέχεια στο μυαλό μου.
Συνέχεια σκέφτομαι ότι έπρεπε πριν μήνες να είχα ανταποκριθεί,σκέφτομαι ότι έχασα αυτή την ευκαιρία. Σκέφτομαι ότι τώρα που έκανα τη κίνηση, ότι είναι αργα.
Θέλω τόσο να του πω να μη σκέφτεται την απόσταση αλλά από την άλλη δεν θέλω να το κάνω γιατί θα μοιάζει σαν να τρέχω απο πίσω του. Προσπαθώ να διατηρώ την αξιοπρέπεια μου γιατί δεν θέλω να αρχίσω να κάνω βλακειες..

Αυτα που κυρίως σκέφτομαι είναι :
1) μήπως κομπλαρε επειδή έκανα αυτή τη φορά εγώ τη κίνηση κι όχι εκείνος; ξέρεις συνήθως στους άντρες αρέσουν αυτοί να είναι οι κυνηγοί και όχι οι γυναίκες.
2) μήπως απλά του έφυγε και επέλεξε να μου το πει με ποιο ευγενικό τρόπο;
3) κάνει απλά τον δύσκολο; (γενικά καταλαβαίνω εάν ο άλλος είναι απλώς επιφυλακτικός αλλα αν το παίζει δύσκολος αυτο δεν ξέρω κατά πόσο καλο/κακό είναι).
4) Απλα θεωρεί την απόσταση εμπόδιο;
5) Προσπαθεί να με μπερδέψει περισσότερο;
Δεν έχω καταλάβει γενικά διότι δεν είχε απαντήσει στο αν είναι αμοιβαίο ή όχι (αν με θέλει κι εκείνος δηλαδή).

Μήπως απλά όλα είναι μέσα στο μυαλό μου γι αυτό είμαι έτσι; ένα ξέρω σίγουρα, ότι μου αρέσει αυτός και θέλω να τον γνωρίσω καλύτερα...
Δεν ξέρω βέβαια αν θα το δεις το σχόλιο μου, μιας και έχουν περάσει μέρες.