Χμ... δεν ξέρω πως να σου μιλήσω για να μην το πάρεις αμυντικά, επειδή από τον τρόπο γραφής σου αλλά και τα λεγόμενά σου πρέπει να είσαι μικρούλα.

Αρχικά λες ότι οι άνθρωποι σου φαίνονται βαρετοί (λόγω σοσιαλ και πεσίματος). Πρέπει να σου πω ότι το να κρίνεις τους ανθρώπους μόνο από αυτά είναι επιφανειακό, γιατί οι άνθρωποι δεν είναι μόνο αυτό, αλλά ΚΑΙ αυτό. Στην ουσία δηλαδή τους θεωρείς επιφανειακούς ενώ και εσύ η ίδια κρίνεις επιφανειακά.

Αργότερα που λες ότι θα ήθελες να ζεις σε άλλη εποχή Όταν (...).
Θέλω να σου πω ότι αν ζούσες τότε το πιθανότερο θα ήταν είτε να παντρευόσουν με προξενιό, ανάλογα με την προίκα σου βέβαια, είτε να παντρευόσουν οποιονδήποτε για να μην σε ακολουθεί το στίγμα της ανύπαντρης. Και άλλα πολλά που είμαι σίγουρη ότι δεν θα σου αρέσουν. Μην ξεχνάς ότι όσο πίσω εποχιακά πάμε, τόσο περισσότερο αποδεκτό ήταν για έναν άντρα να απατά. Κι ας μην ακουμπήσουμε καθόλου τα γυναικεία δικαιώματα γιατί θα κλαίμε για μέρες.

Δεν είναι κακό να έχει κάποιος άνθρωπος φάσεις όπου θέλει να περνάει μόνο καλά, κακό είναι να σε εξαπατήσει για να πάρει αυτό που θέλει. Επίσης και μέσα από αυτές τις φάσεις προκύπτουν έρωτες ξέρεις.
Αλήθεια τι είναι πιο ρομαντικό τελικά; Να σε προσέξει κάποιος λόγω της εμφάνισής σου μέσα στο πλήθος και να έρθει να σου μιλήσει ή να ξέρει ότι έχει πολλές επιλογές που μοιάζουν (εφόσον μιλάς για μάζες) και να επιλέξει (ερωτευτεί) συνείδητά εσένα λόγω χαρακτήρα.

Δεν έχεις βρει αυτό το κάτι διαφορετικό όχι επειδή διαφέρεις από τους υπόλοιπους (πιστεψέ με υπάρχουν πολλοί και πολλές σαν και σένα) αλλά επειδή είναι δύσκολο για όλο τον πληθυσμό της γης να βρουν κάποιον ο οποίος θα τους καλύπτει απόλυτα.

PS Μην λες τους ανθρώπους μάζες, ο καθένας είναι μείγμα από διαφορετικά πράγματα. Θα έχεις σίγουρα κάποια παρόμοια στοιχεία με αυτούς που δεν φαντάζεσαι καν ότι είστε ίδιοι. Όλοι έχουμε. Θα το καταλάβεις εν καιρώ...

Φιλικά