Μάλλον θα είστε η ίδια εξομολογούμενη που έγραψε πριν από λίγες μέρες πάνω-κάτω τα ίδια, αλλά είχα καταλάβει κάποια πράγματα λάθος πριν απαντήσετε στο σχόλιο. Λοιπόν, για την καθηγήτρια αυτή σαφώς και ήσαστε η αγαπημένη της μαθήτρια, κι ας μην σας το είχε πει ξεκάθαρε ποτέ. Έβλεπε ότι έχετε προοπτικές στις σπουδές και σας ξεχώρισε για διάφορους λόγους: μπορεί να της κάνατε καλή εντύπωση ως χαρακτήρας ή μπορεί να σας έβλεπε σαν πολλά υποσχόμενη φοιτήτρια, για παράδειγμα.Η μία μου ερμηνεία είναι ότι μπορεί να περίμενε να κάνετε εσείς κάποια προσέγγιση την ημέρα της αποφοίτησης: απλώς να μην πλησιάζατε και να της λέγατε ένα "ευχαριστώ." Αν και, πάλι, δεν είναι λόγος αυτός να σας αγνοεί έτσι. Δεν κάνατε δα και κάτι χοντρό, ενώ, στην τελική, πολλοί είμαστε ντροπαλοί σ' αυτή την ηλικία.Η δεύτερη ερμηνεία, λίγο πιο... cult, είναι ότι μπορεί να έβλεπε εν δυνάμει "ανταγωνίστρια" σ' εσάς. Έχετε τα φόντα να διαπρέψετε στο αντικείμενό της, είστε φρέσκια με πολλές προοπτικές μπροστά σας. Μπορεί κάποιος από το στενό της περιβάλλον να της έχει δημιουργήσει συμπλέγματα για την ηλικία της και γι' αυτό να βλέπει νέες ικανές επιστήμονες ως "νεαρές που θα της φάνε τη θέση." Ποιος ξέρει!Εγώ θα σας έλεγα, πάντως, να την πλησιάσετε εσείς αν την πετύχετε τυχαία. Χαιρετήστε την με χαμόγελο, πλησιάστε την και πείτε της για τα καλά των σπουδών και πόσο χαίρεστε που κάποτε σας ενθάρρυνε. Τι θα κάνει εκείνη; Αποκλείεται να αντιδράσει εχθρικά ή να σας κοιτάξει με βλοσυρή έκφραση! Πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι ντρέπονται, διστάζουν ή λανθασμένα υποθέτουν διάφορα και είναι παγιδευμένοι στα δικά τους σκοτάδια. Γι' αυτό μπορεί να μας φαίνονται αλλοπρόσαλλοι σε σχέση μ' εμάς. Μα αν κάνετε το πρώτο βήμα εσείς, ανακαλύπτετε ότι τελικά δεν είναι και τόσο άσχημα!