Λοιπόν..Είμαι 35 και είχα να κάνω ποδήλατο από την εφηβεία. Τα τελευταία χρόνια σκεφτόμουν να αγοράσω ποδήλατο αλλά δεν έφτανα στην πηγή. Ήρθε η στιγμή όμως πριν 2.5 μήνες το σκέφτηκα μια μέρα, το είδα την επόμενη, την τρίτη το αγόρασα! Έχω παρατήσει το αμάξι (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) και κινούμαι με την ποδηλατάρα μου! Έχω αναζωόγονηθει , έχω ενέργεια, ξεκινάει όμορφα η μέρα μου! Να σημειώσω ότι ζω Αθήνα. Φοράω πάντα κράνος και γιλέκο να με βλέπουν.Θέλει προσοχή εννοείται αλλά να μην φοβάσαι, αυτό είναι το κλειδί. Ξεκίνα να κάνεις κοντά , να πάρεις ξανά τον αέρα, και σιγά σιγά θα κινήσε πιο μακρυά. Είχες εμπειρία τραυματική όμως αν την αφήσεις να σε καθορίζει , θα χάνεις πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένη και ελεύθερη. Καλές ορθοπεταλιές σύντομα εύχομαι!!