Η αγένεια, η καφρίλα, η ζήλεια και ο κομπλεξισμός ονοματίζονται συχνά ευθύτητα ή ειλικρίνεια, για να ξεπλυθούν. Αν τολμήσεις να διαμαρτυρηθείς σου πετούν το "σε ενοχλεί η αλήθεια" (όχι, καθόλου δεν με ενοχλεί, δεν ταυτίζεται με την αποψάρα σου η αλήθεια) ή "προτιμάς να τα λένε από πίσω σου;".Επειδή έχω καταλήξει ότι από πίσω σου θα τα πουν έτσι κι αλλιώς, αν θέλουν να τα πουν, ακόμα και αν στα έχουν πει μπροστά σου, θεωρώ πλέον ότι δεν κερδίζω κάτι από την περιλάλητη "ευθύτητα". Η ευθύτητα κι η ειλικρίνεια είναι πολύτιμες αρετές για να επαφίονται στα χέρια κακοπροαίρετων. Μόνο ένας πραγματικά δικός σου άνθρωπος που έχει κερδίσει με το σπαθί του το δικαίωμα να σε "διαλύσει" ώστε μετά να σε ξαναφτιάξει καλύτερο από πριν έχει την εξουσιοδότηση (επειδή εξουσία ασκεί, μην κρυβόμαστε) να είναι ευθύς κι ειλικρινής. Η υποκριτική "ευγένεια" δεν ταυτίζεται με τους καλούς τρόπους, καθώς ευγένεια σημαίνει να μην φέρνεις τον άλλον σε δύσκολη θέση, όχι να τον "γλύφεις", αλλά μπρος την καφρίλα είναι προτιμότερη. Πώς το λένε; Αν δεν έχεις κάτι καλό να πεις, μην λες τίποτα.