Η διερεύνηση της ανδρικής ιδιωτικότητας μέσα από το γυμνό [NSFW]

 Ο Γιώργος Στριφτάρης μεγάλωσε στην Άρτα, σπούδασε θέατρο στην Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και έκτοτε ασχολείται με το Θέατρο και τη Φωτογραφία, ενώ εργάζεται και ως casting director στην παραγωγή διαφημιστικών και κινηματογραφικών ταινιών.

Ως φωτογράφος έχει συνεργαστεί με εναλλακτικά έντυπα όπως το Screw και το FAGAZINE, αλλά και με άλλα περιοδικά δημιουργώντας εξώφυλλα, πορτρέτα συνεντεύξεων κ.α., ενώ επιμελείται και τα εξώφυλλα των θεατρικών έργων του Γιάννη Μαυριτσάκη για τις εκδόσεις Οδός Πανός. Ζει στο κέντρο της πόλης μαζί με τον γάτο του, τον Στέλιο.

Το φωτογραφικό έργο του Γιώργου Στριφτάρη μοιάζει εκ πρώτης να επικεντρώνεται στην απεικόνιση και την εξερεύνηση του ανδρικού σώματος, αλλά μια πιο προσεκτική ματιά στο πορτφόλιό του αποκαλύπτει μία ενδιαφέρουσα καταγραφή όλων σχεδόν των πτυχών του κύκλου της ζωής.

Το πρώτο πράγμα που τον ρωτώ είναι πώς θα περιέγραφε ο ίδιος τη φωτογραφία του. "Είναι ένας άγριος κόσμος" μου λέει, "Έλα να τον γνωρίσεις". Πάμε λοιπόν.

Facebook Twitter

Πώς ξεκίνησε το δικό σου ταξίδι στον κόσμο της φωτογραφίας;

Από μικρός εντυπωσιαζόμουν εύκολα με εικόνες. Ήθελα να γίνω ζωγράφος, θυμάμαι. Θυμάμαι επίσης πόσο μεγάλη εντύπωση μου έκαναν οι αυτόματες φωτογραφίες της Polaroid. Τότε βέβαια δεν υπήρχε η δυνατότητα να αποκτήσω μία. Η πρώτη μου κάμερα ήταν μία Kodak Instamatic. Την έχω ακόμα.

Έπειτα, στη σχολή, έμαθα τις λειτουργίες και τις τεχνικές στο μάθημα κινηματογράφου. Πήρα τότε μία Zenit- όπως οι περισσότεροι της γενιάς μου- κι αυτό ήταν. Το 2005 όταν πήρα και την πρώτη μου ψηφιακή μηχανή μου λύθηκαν τα χέρια.

Ποιες διαφορές ή και ομοιότητες βρίσκεις στην τέχνη της υποκριτικής και της φωτογραφίας, πού συγκλίνουν;

Μπορώ να σου απαντήσω ως ηθοποιός θεάτρου κυρίως. Στο θέατρο συνυπάρχεις, συνεργάζεσαι με μία ομάδα ανθρώπων πάνω σε ένα κοινό όραμα, ενώ στην φωτογραφία συνθέτεις μόνος το τελικό αποτέλεσμα. Είναι δύο τελείως διαφορετικά μέσα. Το θέατρο είναι ένας ζωντανός οργανισμός, όλα γίνονται εκείνη τη στιγμή. Στη φωτογραφία όλα έχουν προηγηθεί. Και στις δύο περιπτώσεις δημιουργείς έναν κόσμο μέσα στον οποίο θέλεις να υπάρξεις, και οφείλεις να γνωρίζεις ποια εικόνα θελεις να εισπράξει ο θεατής και να την κάνει δική του.

Τι είναι αυτό που σου προσφέρει η φωτογραφία προσωπικά;

Στη φωτογραφία με γοητεύει η δυνατότητα σύλληψης μιας στιγμής που αυτονομείται μέσα στον χρόνο και εμπεριέχει την δυνατότητα πολλαπλών αφηγήσεων. Αυτό που μου προσφέρει είναι το προνόμιο να επαναπροσδιορίζομαι.

Facebook Twitter

Πώς θα χαρακτήριζες εσύ το έργο σου, και ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό που "συνδέει" τις εικόνες σου;

Ανθρωποκεντρικό, ακόμα κι όταν λείπει η ανθρώπινη παρουσία. Με ενδιαφέρει η μυθοπλασία, τα πρόσωπά μου να είναι ρόλοι, ήρωες, και συνένοχοι μιας στιγμής ή μιας ιδέας που μπορεί να ηλεκτρίσει. Αυτό που με ελκύει είναι ο κύκλος της ζωής, η περιπέτεια της. Η ιδέα της φθοράς.

Υπάρχει λοιπόν συνειδητή συνέχεια στις φωτογραφίες σου;

Θα έλεγα ότι υπάρχουν πολλοί κύκλοι αυτόνομοι, οι οποίοι συναντιούνται ή συνδέονται για να σχηματίσουν έναν μεγαλύτερο κύκλο.

Έχουν οι εικόνες σου στοιχεία βιωματικά; Πρέπει το έργο ενός φωτογράφου να έχει και στοιχεία βιωματικά;

Νομίζω πως και να θες δεν γίνεται αλλιώς. Τα βιωματικά στοιχεία υπάρχουν σε κάθε καλλιτεχνικό έργο. Είναι τα βιώματά μας που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την αισθητική μας κατεύθυνση και τις αισθητικές μας επιλογές.

Μεγάλο μέρος του έργου σου αφορά στο γυμνό ανδρικό σώμα. Πρόκειται για μια επιλογή που έχει να κάνει με την ορατότητα της ομοφυλοφιλίας;

Τα όρια της σεξουαλικότητας, του ερωτισμού, της πορνογραφίας, ακόμα και της πρόκλησης, είναι ρευστά. Έχουν να κάνουν και με το πολιτισμικό περιβάλλον του δημιουργού και με αυτό της κοινωνίας στην οποία εκτίθεται. Κάθε έργο είναι καθρέφτης και προβολή του θεατή του. Ο καθένας βλέπει αυτό που θέλει ή που έχει συνηθίσει να βλέπει.

Facebook Twitter

Εσύ γιατί επιλέγεις το ανδρικό σώμα λοιπόν ως σημείο αναφοράς της δουλειάς σου;

Δουλεύω πάνω στην ιδιωτικότητα του άνδρα μέσω της γύμνιας του. Αυτή γνωρίζω ως άνδρας, αυτή έχω βιώσει, αυτή μπορώ να κατανοήσω καλύτερα, και με αυτή μπορώ να έχω κοινούς τόπους.

Και με ποιους τρόπους μπορεί να διερευνηθεί η ιδιωτικότητα του άνδρα μέσα από τη φωτογραφία;

Ζούμε σε μία κοινωνία όπου ο άντρας γαλουχείται να είναι αρχηγός, κατακτητής, μαχητής, νταής. Πολλοί από μας έχουμε χρησιμοποιήσει ως όπλο την γύμνια μας σε διάφορους περιβάλλοντες χώρους όταν είμαστε μόνοι για να ενηλικιωθούμε, να ελευθερωθούμε, να επιβιώσουμε. Κατακτούμε όπως τα ζώα τον χώρο μας, την φωλιά μας. Είναι μια δική μας στιγμή. Όλο αυτό εμπεριέχει ψυχική συμμετοχή. Αυτό προσπαθώ να εικονοποιήσω

Είναι ακόμα το γυμνό ένα θέμα ταμπού στις μέρες μας;

Σε μία χώρα όπου οι πολίτες έχουν συνηθίσει να απαξιώνουν μειονότητες, να χλευάζουν διαφορετικότητες, να κακοποιούν ζώα, να εξοικειώνονται με τηλεοπτικά σεξιστικά αστειάκια και υπονοούμενα, να συντηρούν ανθρώπους που βγάζουν το ψωμί τους από το κουτσομπολιό, να ακινητοποιούνται για να δουν εισαγόμενες σειρές τέταρτης διαλογής, να γεμίζουν το κενό τους με συνταγές μαγειρικής, να ξημεροβραδιάζονται με τον κώλο της Τζούλιας, να επιτρέπουν διαπόμπευση οροθετικών γυναικών, να θεωρούν την τρίτη ηλικία κι ανθρώπους με αναπηρίες περιττούς, να μην αποδέχονται παιδιά και συνανθρώπους εκφοβίζοντας τους, να εκφοβίζονται και να εκπαιδεύονται από ανίερα παπαδαριά εις το όνομα της αγάπης, να ανέχονται καταστροφές σε έργα τέχνης και μουσεία, μπορεί ναι, να αντιμετωπίζουν τελικά το γυμνό ως ταμπού.

Facebook Twitter

Γιατί η κοινωνία σοκάρεται περισσότερο με την εικόνα ενός γυμνού άντρα, παρά μίας γυναίκας;

Γιατί απ αυτές όλα να τα περιμένεις. Αλλά κι από κοτζάμ άνδρες;

Αποδεχόμαστε ποτέ απόλυτα το σώμα μας όπως είναι;

Αν μας αφήσουν οι άλλοι, μια χαρά το αποδεχόμαστε. Λέω συχνά ότι ωραίο σώμα είναι αυτό που αγαπιέται από τον κάτοχό του. Όλα τα άλλα είναι μόδα που περνάει.

Τέλος, Γιώργο, ο κύκλος της ζωής που αντικατοπτρίζεται μέσα από τις φωτογραφίες σου πώς κλείνει;

Με απλούστευση, με αποδόμηση, με την συνειδητοποίηση ότι συναντάς την αρχή σου, και ξεκινάς πάλι απ' την αρχή.

Facebook Twitter

Facebook Twitter

Facebook Twitter

Facebook Twitter

George Striftaris