H πισίνα του Διαβόλου: Κολυμπώντας στους απόκρημνους καταρράκτες της Βικτωρίας στη Ζάμπια της Αφρικής

H πισίνα του Διαβόλου: Κολυμπώντας στους απόκρημνους καταρράκτες της Βικτωρίας στη Ζάμπια της Αφρικής Facebook Twitter
0

Υπάρχει ένα σημείο, μεταξύ Ζάμπιας και Ζιμπάμπουε, που ο ποταμός Ζαμβέζης χύνεται σε ένα βάραθρο τεράστιο 1.708 μέτρων. Εκεί σχηματίζονται οι Καταρράκτες της Βικτώριας. Την περίοδο του Φεβρουαρίου μέχρι τον Μάιο,που είναι η περίοδος των βροχών και ο Ζαμβέζης πλημμυρίζει, το ύψος του σύννεφου που σηκώνεται από την πτώση των νερών φτάνει τα 400 μέτρα και είναι ορατό από απόσταση 50 χιλιομέτρων. Είναι ένα υπερθέαμα που μόνο με τους καταράκτες της Αργεντινής μπορεί να αντιπαραβληθεί. 

Όχι άδικα, από το 1989 η UNESCO περιέλαβε τους καταρράκτες στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

H πισίνα του Διαβόλου: Κολυμπώντας στους απόκρημνους καταρράκτες της Βικτωρίας στη Ζάμπια της Αφρικής Facebook Twitter
Το μέγιστο ύψος τους φτάνει τα 108 μέτρα και το πλάτος τους τα 1708 μέτρα, ενώ ο όγκος του νερού που πέφτει φτάνει κατά μέσο όρο τα 1088 m³/s (κυβικά μέτρα/δευτερόλεπτο).

Σε μια μικρή κοιλότητα που ουσιαστικά κρέμεται στην απόκρημνη άκρη πάνω από το βάραθρο, οι παράτολμοι ταξιδιώτες κάνουν μπάνιο σα να ισορροπούν σε τεντωμένο σκοινί. Πολλοί τραβάνε σέλφις. Στο ίνσταγκραμ υπάρχει πλήθος από σχετικές φωτογραφίες. Ατύχημα πάντως δεν έχει σημειωθεί ποτέ.

Οι Καταρράκτες της Βικτωρίας (αγγλικά: Victoria Falls) ή Mosi-oa-Tunya ( "Ο καπνός που βροντά") ονομάστηκαν έτσι από τον πρώτο Ευρωπαίο που τους αντίκρισε, τον Ντέιβιντ Λίβινγκστον, στις 17 Νοεμβρίου του 1855, στη διάρκεια του ταξιδιού του στον άνω Ζαμβέζη. Η ύπαρξή τους ήταν γνωστή στις ντόπιες φυλές, και ίσως και στους Άραβες. Ο Λίβινγκστον, που εντυπωσιάστηκε από τους καταρράκτες, τους έδωσε το όνομα της βασίλισσας Βικτωρίας της Αγγλίας. 

Υπάρχουν διάφορα ρεύματα που ξεχύνονται, όλα εντυπωσιακά, και με χτυπητά ονόματα, π.χ. Νερό που πηδά, ή Καταρράκτες του Ουράνιου τόξου. Αυτό όμως που κάνει ελκυστικό το σημείο στους σημερινούς ταξιδιώτες της περιπέτειας είναι ο διαβόητος καταρράκτης του Διαβόλου, ή Πισίνα του Διαβόλου. 

H πισίνα του Διαβόλου: Κολυμπώντας στους απόκρημνους καταρράκτες της Βικτωρίας στη Ζάμπια της Αφρικής Facebook Twitter
Aτύχημα δεν έχει σημειωθεί ποτέ, περιέργως...

Σε μια μικρή κοιλότητα που ουσιαστικά κρέμεται στην απόκρημνη άκρη πάνω από το βάραθρο, οι παράτολμοι ταξιδιώτες κάνουν μπάνιο σα να ισορροπούν σε τεντωμένο σκοινί. Πολλοί τραβάνε σέλφις. Στο ίνσταγκραμ υπάρχει πλήθος από σχετικές φωτογραφίες. Ατύχημα πάντως δεν έχει σημειωθεί ποτέ.

H πισίνα του Διαβόλου: Κολυμπώντας στους απόκρημνους καταρράκτες της Βικτωρίας στη Ζάμπια της Αφρικής Facebook Twitter
Μετά τους καταρράκτες το ποτάμι συνεχίζει την πορεία του μέσα από 7 διαδοχικά φαράγγια.
H πισίνα του Διαβόλου: Κολυμπώντας στους απόκρημνους καταρράκτες της Βικτωρίας στη Ζάμπια της Αφρικής Facebook Twitter
Ενώ μπορείτε να έχετε πρόσβαση στην Πισίνα του Διαβόλου από την πλευρά της Ζάμπια, η θέα είναι καλύτερη από την πλευρά της Ζιμπάμπουε.

Και ορισμένες πληροφορίες για όσους ψήνονται σχετικά: Τρόπος να πάτε μόνοι σας δεν υπάρχει.  Ο μόνος τρόπος είναι ως μέρος των Livingstone Island tours, που διοργανώνονται στο νησάκι Livingstone (πάνω στους καταρράκτες), και ξεκινούν από το Royal Livingstone Hotel.

Ενώ μπορείτε να έχετε πρόσβαση στην Πισίνα του Διαβόλου από την πλευρά της Ζάμπια, η θέα του Βικτώρια Falls είναι καλύτερη από την πλευρά της Ζιμπάμπουε. 

Η Πισίνα του Διαβόλου δεν είναι προσβάσιμη όλο το χρόνο. Συνήθως η πρόσβαση επιτρέπεται από τον Αύγουστο έως τον Ιανουάριο, όταν τα νερά του ποταμού είναι πολύ λιγότερα. Ο Οκτώβριος και ο Νοέμβριος είναι οι καλύτεροι μήνες.

Δείτε ένα εντυπωσιακό βίντεο για του λόγου το αληθές:

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 14.5.2019

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ιαπωνία: Ταξίδι στη χώρα της ανεξάντλητης καλοσύνης

Ταξίδια / Ιαπωνία: Ταξίδι στη χώρα της ανεξάντλητης καλοσύνης

Είναι πολύ δύσκολο για τον Δυτικό, από τη στιγμή που θα έρθει σε επαφή με την ευγένεια των Ιαπώνων, να επιστρέψει στη βορβορώδη αγένεια, στη χοντροκοπιά και στην παντελή αδιαφορία για τον διπλανό.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Κωνσταντινούπολη: Το ελληνικό νεκροταφείο είναι ένα αληθινό μουσείο αρχιτεκτονικής και γλυπτικής

Ταξίδια / Κωνσταντινούπολη: Το ελληνικό νεκροταφείο είναι ένα υπαίθριο μουσείο

Το ελληνορθόδοξο κοιμητήριο στο Σισλί είναι ένας θησαυρός αρχιτεκτονικής και γλυπτικής, κρυμμένος στην καρδιά της Πόλης, και θεωρείται από τα σπουδαιότερα της Ευρώπης. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Δεν ήταν απλώς μια απόφαση να μετακομίσω στο χωριό, ήταν φυσική ολοκλήρωση»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στα βουνά βρήκα τον εαυτό μου και τον σκοπό μου»

Ο Κωνσταντίνος Βασιλακάκος ζει από το 2013 σε ένα μικρό ορεινό χωριό, το Πετρίλο στα Άγραφα, που έχει μόλις δέκα μόνιμους κάτοικους τον χειμώνα, και δείχνει τον τρόπο σε όποιον θέλει να ακολουθήσει το παράδειγμά του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Τι έμαθα δίπλα στους θαλασσινούς νομάδες του Ινδικού Ωκεανού

Ταξίδια / Τι έμαθα δίπλα στους θαλασσινούς νομάδες του Ινδικού Ωκεανού

Ένα ταξίδι στην Κένυα γίνεται αφορμή να γνωρίσουμε αυτή την ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπων που βρίσκουν στην περιπλάνηση σκοπό και σωτηρία, ένα αντίδοτο στη μελαγχολία και την επιθετικότητα της ζωής στην πόλη.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Το ότι ζω στα βουνά το θεωρώ το μεγαλύτερο επίτευγμα και τη μεγαλύτερη τύχη στη ζωή μου»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Απ' τα βουνά πηγάζει η ελπίδα, γι' αυτό επιστρέφουμε και τα προστατεύουμε»

Η Άρτεμις Μπλατσή άφησε την Αθήνα για τη Στρώμη, στις παρυφές της Γκιώνας, και έφερε την Οικοψυχολογία, τη μελέτη της σύνδεσης του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον, στη Φωκίδα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Χους εις τέφραν, εις ύδωρ. Στα νερά του Γάγγη κλείνει ο κύκλος

Φωτογραφία / Άλλη μια μέρα στον Γάγγη που καίνε νεκρούς

Μια φωτογραφική περιπλάνηση στο Βαρανάσι και στον κόσμο του, με τελικό προορισμό τον Γάγγη, όπου η καύση νεκρών, παρότι ενέχει το στοιχείο του μεταφυσικού, μοιάζει με μία ακόμα καθημερινή δραστηριότητα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ
Αξέχαστες στιγμές από ένα ταξίδι στην Κεντρική Αμερική

Nothing Days / Αξέχαστες στιγμές από ένα ταξίδι στην Κεντρική Αμερική

Η πιο μοντέρνα βιβλιοθήκη (που δεν κλείνει ποτέ), ένα ξημέρωμα στην κορυφή του κόσμου, μια πράσινη λίμνη, μια καθολική εκκλησία όπου λατρεύονται οι θεοί των Μάγια και ένα σεβίτσε από όρχεις ταύρου (που θέλουμε να ξεχάσουμε).
M. HULOT
48 ώρες στην Καρδαμύλη

Ταξίδια / 48 ώρες στην Καρδαμύλη

Στο χαρακτηρισμένο «τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους» κάνουμε ένα ταξίδι στον χρόνο και στην Ιστορία, επισκεπτόμαστε το σπίτι του Λι Φέρμορ, θυμόμαστε τον Όμηρο, κάνουμε μπάνιο με θέα, και ξέρουμε ότι θα επιστρέψουμε ξανά.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Βαλκάνια με ιταλικό φινίρισμα: Ένα road trip στην Ίστρια

Ταξίδια / Βαλκάνια με ιταλικό φινίρισμα: Ένα road trip στην Ίστρια

Στο κροατικό κομμάτι της μεγαλύτερης χερσονήσου της Αδριατικής πίνουμε κρασί από τη Μονεμβασιά και rakija, επισκεπτόμαστε ρωμαϊκά μνημεία, χαζεύουμε φωτισμένους γερανούς και θυμόμαστε τις ταινίες του Γουές Άντερσον.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ