Όταν ο οίκος Versace συνάντησε την τέχνη του δρόμου

Όταν ο οίκος Versace συνάντησε την τέχνη του δρόμου Facebook Twitter
6

[ Από την Άλκηστη Γεωργίου ]

 

Για να γιορτάσει το ολοκαίνουριό του κατάστημα στην Χαβάη, ο κολοσσός της μόδας Versace ανέθεσε στον καλλιτέχνη Tristan Eaton (POW!POW!) την δημιουργία ενός επίσης κολοσσιαίου mural, με την γνωστή Μέδουσα όπως σίγουρα δεν την έχουμε ξαναδεί!

 

Όταν ο οίκος Versace συνάντησε την τέχνη του δρόμου Facebook Twitter

 

Όταν ο οίκος Versace συνάντησε την τέχνη του δρόμου Facebook Twitter

 

Όταν ο οίκος Versace συνάντησε την τέχνη του δρόμου Facebook Twitter

 

Όταν ο οίκος Versace συνάντησε την τέχνη του δρόμου Facebook Twitter

 

Όταν ο οίκος Versace συνάντησε την τέχνη του δρόμου Facebook Twitter

 

Όταν ο οίκος Versace συνάντησε την τέχνη του δρόμου Facebook Twitter

 

Όταν ο οίκος Versace συνάντησε την τέχνη του δρόμου Facebook Twitter

 

Όταν ο οίκος Versace συνάντησε την τέχνη του δρόμου Facebook Twitter

 

Όταν ο οίκος Versace συνάντησε την τέχνη του δρόμου Facebook Twitter

 

Όταν ο οίκος Versace συνάντησε την τέχνη του δρόμου Facebook Twitter

 

 

6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η κυρία Μαρία, ο κύριος Νίκος και μια ιστορία αγάπης με μια μηχανή ποπκόρν

Living / Πενήντα καλοκαίρια χωρίς ρεπό, με μαλλί της γριάς και ψημένο καλαμπόκι

Ο κύριος Νίκος έχει προλάβει την εποχή που το γλειφιτζούρι κοκοράκι ήταν συνώνυμο του πρώτου ραντεβού. Μετά από δεκαετίες στους δρόμους, δεν μπορεί να φανταστεί καλοκαίρι χωρίς πανηγύρι και χωρίς το μηχάνημα του ποπκόρν.
ΑΚΗΣ ΚΑΤΣΟΥΔΑΣ
CHECK Ένα πρωί αναζητήσαμε πουλιά στον Εθνικό Κήπο

Living / Birdwatching στην Αθήνα: Παρατηρώντας πρωί-πρωί πουλιά στον Εθνικό Κήπο

Το birdwatching στην πόλη μας είναι πολύ πιο δημοφιλές από ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Οι ξένοι το λατρεύουν, και παίρνουν τα πάρκα και τα βουνά για να ανακαλύψουν τσαλαπετεινούς και κουκουβάγιες, σε ένα «κυνήγι» με τα κιάλια που κάνει το συγκεκριμένο τουρ από τα πιο διαδεδομένα στην Ελλάδα.
M. HULOT

σχόλια

3 σχόλια
Η μόδα δεν είναι τέχνη, γιατί είναι κάτι εφήμερο που το επιβάλλει η βιομηχανία κ το marketing, αλλιώς τους σχεδιαστές θα τους λέγαμε καλλιτέχνες (όπως πχ τους ζωγράφους) και όχι μοδίστρες.
Το fashion design θα μπορούσαμε να πούμε πως εμπίπτει στις εφαρμοσμένες τέχνες.Επίσης οι καλές (ή εφαρμοσμένες τέχνες) δεν έχουν να κάνουν, απαραίτητα, με την αιωνιότητα, με το μη εφήμερο, καθώς υπάρχουν καλλιτέχνες που παράγουν τέχνη και μετά την καταστρέφουν, την μετουσιώνουν, την χαρίζουν ή πειραματίζονται στον εαυτό τους ή πολύ απλά η παραγόμενη τέχνη έχει σύντομη "ημερομηνία" λήξης, ανάλογα με τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί και το περιβάλλον στο οποίο εκτίθεται (κι αυτό γίνεται όχι τυχαία πχ. Land art, graffiti) κ.λπ.....Και πρέπει να αναλογιστούμε και τις εποχές που γίνεται το κάθε τι: π.χ εργαστήριο μαζικής παραγωγής ζωγραφισμένων κιουπιών/ αγαλμάτων στην αρχαία Ελλάδα για «ένδυση» ρωμαϊκών βιλών και μαζική παραγωγή εικόνων/αγιογραφιών για εκκλησίες του μεσαίωνα, ορισμένη από την θρησκευτική "βιομηχανία" της εποχής. Τα άνωθεν (και πολλά ακόμη) θεωρούνται τέχνη, και καλά κάνουν, αλλά δεν έχουν και ιδιαίτερα μεγάλη σχέση με την «αδέκαστη προσωπική έκφραση σε μοναδικά κάθε φορά κομμάτια της ιδιαιτερότητας του-ης καλλιτέχνη-ιδος» …δλδ αυτό που έχουμε στο μυαλό μας ως «Τέχνη» ...Just saying.Το «μοδίστρα» είναι υποτιμητικό, ε;
Δεν αναφέρθηκα στην μόδα, που εν μέρη συμφωνώ με τα λεγόμενα σου, πιστεύω ότι αν ρίξεις μια ματιά στις δημιουργίες του οίκου θα αναγνωρίσεις την τέχνη στο σχέδιο.Επιπλέον άλλο ο σχεδιαστής μόδας και άλλο ο μόδιστρος.