1.

Η ψωρίαση είναι συχνή, χρόνια, μη μεταδοτική νόσος που, εκτός από το δέρμα, επεκτείνεται και σε άλλα συστήματα του σώματος.

2.

Αποτελεί παγκόσμιο πρόβλημα υγείας, εφόσον οι ασθενείς υπολογίζονται σε τουλάχιστον 100 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο.

3.

Η νόσος εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ηλικία και με την ίδια συχνότητα και στα δύο φύλα.

4.

Έχει αρνητικό αντίκτυπο στην καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής των ασθενών, γιατί, πέρα από το «φαίνεσθαι», επηρεάζεται και το «είναι». Οι ψωριασικές βλάβες, εκτός από τις συνηθισμένες εντοπίσεις (αγκώνες, γόνατα), μπορεί να εμφανιστούν και σε δύσκολες ανατομικά περιοχές όπως το τριχωτό κεφαλής, οι παλάμες, τα πέλματα και τα νύχια, να επεκταθούν και «πέρα από το δέρμα», προσβάλλοντας αρθρώσεις και άλλα συστήματα ή να επιδράσουν αρνητικά ακόμα και στην ψυχική υγεία των ασθενών.

 
5.

Η θεραπεία είναι μονόδρομος για τη νόσο και έχει ως πρώτο και κύριο στόχο την καταπολέμηση των ενοχλητικών συμπτωμάτων και εκδηλώσεων.

6.

Η οποιαδήποτε αγωγή θα πρέπει να είναι χρόνια, όπως συμβαίνει με όλα τα χρόνια νοσήματα, και να σέβεται το ξεχωριστό ιδιοσυγκρασιακό προφίλ κάθε ασθενoύς, λαμβάνοντας υπόψη τις συννοσηρότητές του.

7.

Η σύγχρονη ιατρική δίνει πολλές θεραπευτικές επιλογές ανάλογα με τη βαρύτητα της ψωρίασης: τοπική θεραπεία, φωτοθεραπεία και συστηματική. Oι νέες θεραπείες με τους βιολογικούς παράγοντες και τα βιοομοειδή σε ενέσιμη μορφή έχουν φέρει «επανάσταση» στην αντιμετώπιση του νοσήματος, γιατί στοχεύουν πλέον σε συγκεκριμένες κυτοκίνες, όπως ο παράγοντας νέκρωσης όγκων-α, ή συγκεκριμένες ιντερλευκίνες, επιφέροντας αλματώδη εξέλιξη στην αντιμετώπιση της νόσου. Ακόμα και μικρά μόρια που χορηγούνται από του στόματος και στοχεύουν σε ενδοκυττάρια μονοπάτια της νόσου, με πρώτο εκπρόσωπο την απρεμιλάστη, δημιουργούν τις προϋποθέσεις εκείνες που μιλούν για πλήρη ύφεση.

8.

Έγκυρη διάγνωση, άμεση έναρξη θεραπείας και συστηματική παρακολούθηση, ώστε η ψωρίαση να μην υποτροπιάσει, να μη δημιουργήσει φλεγμονή και να μην προσβάλει άλλα όργανα είναι τα «κλειδιά» στην επιτυχή αντιμετώπισή της.

9.

Ο δερματολόγος είναι ο «σύμμαχος» του ασθενούς στη διαχείριση της νόσου γιατί συνεκτιμά τις ανάγκες και με βάση την εμπειρία και τις νέες διαθέσιμες θεραπείες βοηθά στην επανάκτηση της ποιότητας ζωής και της επαναφοράς στην καθημερινότητα, χωρίς συμβιβασμούς ή περιορισμούς.

10.

Ο στόχος «καθαρό» δέρμα στην ψωρίαση είναι πλέον επιτεύξιμος με τους βιολογικούς παράγοντες, τα βιοομοειδή, τα από του στόματος μικρά μόρια. Η συνεργασία δερματολόγου - ασθενούς είναι ακρογωνιαίος λίθος για την αντιμετώπιση του νοσήματος και μην ξεχνάμε ότι το καλοκαίρι δρα κι αυτό ευεργετικά στο να δοθεί λύση στο νόσημα και οι θεραπείες να αποδώσουν στο μέγιστο.