Οι «τοξικοί» μύθοι

Οι «τοξικοί» μύθοι Facebook Twitter
0

Τρεις οι εχθροί: τοξικά δάνεια, τοξικά απόβλητα, τοξικοί μύθοι. Με τα πρώτα πολεμούν πολλοί. Με τους μύθους;

Όλα τα έθνη τρέφουνμύθους (η ίδια η ιδέα του έθνους είναιμύθος, μία «φαντασιακή κοινότητα»).«Έθνος είναι ομάδα ανθρώπωνπου τους ενώνει ένα κοινό λάθος σχετικάμε την καταγωγή τους και η συλλογικήεχθρότητα απέναντι στους γείτονές τους»(KarlDeutsch).Το«κοινό λάθος» είναι ο εθνικός μύθος(περί καταγωγής, συνέχειας, εθνικώνδικαίων, κ.λπ.).

Οιτοξικοί μύθοι δηλητηριάζουν τη ζωή ενόςέθνους. Πώς ναυπάρξει και να προκόψει αν βασίζεταισε ψέματα; Τα περισσότερα προβλήματα -από το Μακεδονικό και το Αιγαίο ως τηνοικονομία και τα ελλείμματα ξεκινάνεαπό τους μύθους. Οι πολιτικοί ξέρουντην αλήθεια, αλλά όταν ο λαός είναιντοπαρισμένος, δεν διανοούνται να τηνπουν.

«Δεν υπάρχουνεθνικά δίκαια, υπάρχουν εθνικά συμφέροντα»είχε πει ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Εξίσουδεν υπάρχουν«προαιώνιοι εχθροί». Χρειάζονται, γιανα συσπειρώνουν τα έθνη - αλλά συνήθωςδεν είναι καν εχθροί και πάντως ποτέαιώνιοι. (Οι Γάλλοι και οι Γερμανοί ήτανκάποτε...). Εφεύρεση των πολιτικών καιτων εμπόρων όπλων. Έτσι δανειζόμαστε,δεν έχουμε χρήματα για την Υγεία καιτην Παιδεία, επειδή ξοδεύουμε το μισόπροϋπολογισμό σε εξοπλισμούς!

Ηιστορία που διδασκόμαστε είναι γεμάτηψεύδη και μύθους. Κλασικό παράδειγμα:στη φράση: «Στις25 Μαρτίου του 1821 ο Παλαιών Πατρών Γερμανόςύψωσε το λάβαρο της επαναστάσεως στηνΑγία Λαύρα» υπάρχουν τέσσερα ψέματα(και καμία αλήθεια).

Όσο πιοαδύναμο νιώθει ένα έθνος, τόσο πιο πολύκαταφεύγει σε μύθους. Αν τύχει και στηγη που κατοικεί έχει προηγηθεί έναςμεγάλος πολιτισμός - τότε ζει κοιτώνταςπίσω (αδύνατο να προχωρήσει).

Γι' αυτόμας είναι απαραίτητοι οι αιρετικοί. Μεμεγάλο προσωπικό κόστος ξεφουσκώνουντους μύθους και υλοποιούν τη σκέψη τουΣολωμού ότι κάθε τι αληθές πρέπει ναθεωρείται εθνικό (και όχι αντίστροφα).

Τι θα γίνειμε τους τοξικούς μύθους; Είδατε τι έπαθετο βιβλίο ιστορίας της 6ηςΔημοτικού. Όχι επειδή είχε λάθη(διορθώθηκαν) αλλά επειδή έγραφε αλήθειες.Τώρα, ποιος θα ξανατολμήσει;

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ