The Serpent: Τα παιδιά που χάθηκαν στα παραμύθια Facebook Twitter

The Serpent: Τα παιδιά που χάθηκαν στα παραμύθια

0

Όση ασάφεια, αμφισημία, ακόμα και αυτοσαρκασμό ενίοτε, κι αν κουβαλά η επεξηγηματική φράση «βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα», όταν ακολουθεί τους τίτλους αρχής μιας ταινίας ή μιας σειράς, εδώ φαίνεται να ταιριάζει απολύτως, ως high end μυθοπλαστική αναπαράσταση μιας αλληλουχίας γεγονότων τα οποία συνέβησαν πραγματικά – τα περισσότερα τουλάχιστον.

Η σειρά οκτώ επεισοδίων The Serpent («Το Ερπετό»), που έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες στο Netflix, αφηγείται μέσω μιας εξαιρετικής ανάπλασης εποχής και μέσω ερμηνειών υψηλής κλάσης την εγκληματική δράση του διεθνούς δικτύου που είχε στήσει στη δεκαετία του ’70, με έδρα την Μπανγκόκ, μια από τις πιο περίεργες και πιο υποβλητικά νοσηρές φυσιογνωμίες που έχουν απασχολήσει ποτέ τα αστυνομικά χρονικά και την true crime παραφιλολογία. 

Πρόκειται για την ιδιαίτερη και εξόχως παθολογική περίπτωση του Γαλλο-ασιάτη Σαρλ (ή Τσαρλς) Σομπράζ (ή Σομπράι), ο οποίος κυκλοφορούσε κυρίως ως «Αλέν Γκοτιέ», αλλά και με ένα σωρό άλλα ονόματα που υπέκλεπτε (μαζί με τα διαβατήρια τους) από νεαρούς ταξιδιώτες που έφταναν από τη Δύση ακολουθώντας την κλασική διαδρομή του λεγόμενου χίπικου μονοπατιού στην Άπω Ανατολή (Ταϊλάνδη, Νεπάλ, Θιβέτ, Ινδία) και είχαν την κακή τύχη να βρεθούν στην τροχιά του. 

Το παζλ συνδέεται αργά και σταδιακά και τα κομμάτια του είναι σπαρμένα σε κάθε επεισόδιο, σαν σε κυνήγι θησαυρού. 

Γοητευτικός, κοσμοπολίτης, στοργικός, περπατημένος, αδίστακτος, ο «Αλέν» και η σπείρα του (η εξίσου γοητευτική και αινιγματική σύντροφός του, Μαρί ή «Μόνικα», και ο Άτζεϊ, ο Ινδός συνεργός τους σ’ αυτόν τον φαύλο κύκλο απάτης, χειραγώγησης, ομηρίας και αίματος) παρέσερναν στο πολυτελές σπίτι τους τα κουρασμένα από τις κακουχίες παιδιά των λουλουδιών, αφού είχαν υπνωτιστικά κερδίσει την εμπιστοσύνη τους.

Στη συνέχεια, τα φαρμάκωναν και τα εξόντωναν, αποσπώντας χρήματα, ταξιδιωτικές επιταγές και ό,τι άλλο πολύτιμο μπορεί να κουβαλούσαν μαζί τους. Το κύριο επιτήδευμα του σαγηνευτικού χαμαιλέοντα «Αλέν» ήταν το λαθρεμπόριο πολύτιμων λίθων, δεν υπήρχαν όρια όμως στις σκιώδεις δραστηριότητές του που κάλυπταν ένα ευρύ φάσμα παραβατικής και ψυχοπαθολογικής συμπεριφοράς.   

the serpent Facebook Twitter
Η Jenna Coleman ως Marie-Andree Leclerc με τον Tahar Rahim που υποδύεται τον Charles Sobhraj.

Η πλοκή μοιάζει δαιδαλώδης (ή ερπετοειδής, σύμφωνα και με τον τίτλο της σειράς), αίσθηση που ενισχύεται από την επιλογή των δημιουργών να μην ακολουθήσουν μια συμβατική χρονολογικά αφήγηση μεταφέροντας διαρκώς τη δράση πίσω και μπρος στον χρόνο, με κεντρικό άξονα τη μέση της δεκαετίας του ’70, όταν ο χίπικος ιδεαλισμός είχε ήδη ξεφτίσει, πολλά βλαστάρια της Δύσης όμως εξακολουθούσαν να ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους κυνηγώντας τα υπερβατικά, μυστικιστικά, πνευματιστικά οράματα της αντικουλτούρας. Συχνά υπό την παραισθητική αχλή τόνων ψυχεδελικών ουσιών. 

Αυτό το διαρκές μπρος-πίσω (κάθε τόσο εμφανίζεται κάτω αριστερά στην οθόνη ένας πινακίδιο ανακοινώσεων με γράμματα σαν αυτά στις οθόνες των αεροδρομίων, που μας τοποθετεί στο πού και στο πότε) μπορεί ενδεχομένως να κουράσει ή να προκαλέσει σύγχυση στον θεατή, ανήκει όμως κι αυτό το τέχνασμα στο οπλοστάσιο μιας σειράς που στοχεύει σ’ ένα υποδόριο και βραδυφλεγές εφέ. Το παζλ συνδέεται αργά και σταδιακά και τα κομμάτια του είναι σπαρμένα σε κάθε επεισόδιο, σαν σε κυνήγι θησαυρού. 

Charles Sobhraj Marie-Andree Leclerc Facebook Twitter
O πραγματικός Charles Sobhraj με τη σύντροφο και συνεργό του, Marie-Andree Leclerc στο Νέο Δελχί το 1986.

Η σειρά δεν εξαντλείται στη φετιχιστική αναπαράσταση εποχής, η οποία πάντως είναι αξιοθαύμαστη και πειστικότατη. Τα γυρίσματα έγιναν κυρίως σε τοποθεσίες μέσα και γύρω από την Μπανγκόκ και σε στούντιο στη Βρετανία, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να πιστέψουμε στη διάρκειά της πως βρισκόμαστε σε μια σειρά από μέρη που στοίχειωσε με τα ίχνη του ο Σαρλ/Αλέν, από το Παρίσι ως το Κατμαντού κι από το Χονγκ Κονγκ ως το Καράτσι. 

Τι ήταν τελικά όμως αυτός ο άνθρωπος και ποια ήταν τα βαθύτερα κίνητρά του; Πώς πρέπει καταρχάς να τον εκλάβουμε; Ως κατά συρροή δολοφόνο; Ως σατανική ιδιοφυΐα; Ως γκουρού αίρεσης; Ως το μπάσταρδο αποπαίδι του ιμπεριαλισμού, όπως πιστεύει ο ίδιος ότι είναι; Ως άγγελος-εξολοθρευτής που λειτουργεί χωρίς έλεος και χωρίς ηθική; Ως ένας άλλος Τομ Ρίπλεϊ με ακόμα περισσότερα συμπλέγματα και με ακόμα δυσκολότερο έργο αφού έπρεπε, εκτός των άλλων, να υπερβαίνει κάθε φορά τις προκαταλήψεις που έχει η λευκή εξουσία απέναντι στα ασιατικά χαρακτηριστικά του; 

Ο Ταχάρ Ρακίμ, τον οποίον θαυμάσαμε για πρώτη φορά πριν από δώδεκα χρόνια στον αριστουργηματικό «Προφήτη» του Ζακ Οντιάρ, αποδίδει με εντυπωσιακά ψυχρή ακρίβεια όλες τις παραπάνω πτυχές του κεντρικού χαρακτήρα, πιστοποιώντας με θεαματικό τρόπο ότι έχει εξελιχθεί σε έναν σημαντικό διεθνή ηθοποιό/σταρ.

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Καφρίλα και ενσυναίσθηση: To Bad Trip στο Netflix είναι καλύτερο απ’ ότι ίσως νομίζεις  

TV & Media / Καφρίλα και ενσυναίσθηση: To «Bad Trip» στο Netflix είναι καλύτερο απ’ ό,τι ίσως νομίζεις

Συνδυάζοντας κρυφές κάμερες και μυθοπλασία, το σπαρταριστό αλλά και περιέργως τρυφερό «Bad Trip» κινείται ανάμεσα στις άγριες φάρσες τύπου «Jackass» και στη σατιρική κοινωνιολογία του «Borat», χωρίς όμως τον άσκοπο σαδομαζοχισμό του πρώτου και τις μεγαλεπήβολες βλέψεις του δεύτερου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Περιμένοντας τον «τυφώνα» Κίμπερλι

Daily / Περιμένοντας τον «τυφώνα» Κίμπερλι

Μέχρι να επικυρωθεί και τυπικά ο διορισμός της και σε αναμονή του ερχομού της τον επόμενο μήνα, κυκλοφόρησε στα ελληνικά το βιβλίο της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ «Κέρδισε κάθε μάχη» του 2015, ένα υβρίδιο απομνημονευμάτων και εγχειριδίου αυτοβοήθειας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Daily / Murderbot: Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Η σειρά του Apple TV+ με πρωταγωνιστή έναν απολαυστικό Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ λειτουργεί συγχρόνως ως περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, ως κωμωδία καταστάσεων και ως μια σαρκαστική εξερεύνηση του τι ακριβώς σημαίνει ελεύθερη βούληση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Είδα τον Διονύση κάποτε

Daily / Είδα τον Διονύση κάποτε

Το εξαιρετικά εμπνευσμένο φιλμ που είχε γυρίσει πριν από μισό αιώνα ο Λάκης Παπαστάθης για να συστήσει ή να υπενθυμίσει στο τηλεοπτικό κοινό τον Διονύση Σαββόπουλο, βρίσκεται πλέον διαθέσιμο στο Ertflix ως πολύτιμο κειμήλιο μιας μοναδικής και ανεπανάληπτης στιγμής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Τρολάροντας προς τον Ναζισμό 

Daily / Τρολάροντας προς τον ναζισμό 

Πριν από λίγες μέρες ο Kanye West κυκλοφόρησε ένα αγρίως προβοκατόρικο, ακόμα και για τα δικά του στάνταρ, τραγούδι που λέγεται «Heil Hitler» και καταλήγει με έναν προεκλογικό λόγο του Φίρερ από το –προφανώς όχι και τόσο μακρινό– 1936. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
You: Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο

Daily / You: Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο

Μάλλον άδοξα έληξε μετά από πέντε κύκλους και πενήντα επεισόδια μια από τις πιο ψυχαγωγικές σειρές των τελευταίων χρόνων, παρότι είχε να κάνει με τις αιμοσταγείς περιπλανήσεις ενός νοσηρά ρομαντικού κατά συρροή δολοφόνου — SPOILER ALERT.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

Daily / The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

To εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Louis Theroux για το «κίνημα» των Ισραηλινών εποίκων που έχουν πλέον βάλει ως στόχο την ισοπεδωμένη Γάζα, και προβλήθηκε πριν από λίγες μέρες στο BBC, βρίσκεται και στο YouTube, προς το παρόν τουλάχιστον.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Daily / American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Η ταινία του 2000 που βασίστηκε στο ομώνυμο, αγρίως αμφιλεγόμενο, μυθιστόρημα του Μπρετ Ίστον Έλις, με τον Κρίστιαν Μπέιλ στον ρόλο ενός σαλεμένου γιάπη, μοιάζει από πολλές απόψεις εξαιρετικά προφητική και ανησυχητικά επίκαιρη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ