Ο Κωστής Μαραβέγιας αφηγείται τη ζωή του στη LiFO Facebook Twitter
Μου αρέσει η Αθήνα. Μου αρέσει γενικώς να περιφέρομαι με το ποδήλατο στο κέντρο της, που για μένα είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο: Πλάκα, Γκάζι, Ψυρρή, Μοναστηράκι. Αισθάνομαι ότι υπάρχει μια πολύ ωραία ενέργεια, κάτι γίνεται, κάτι μαγειρεύουν συνέχεια. Φωτο: Αναστασία Βουτυροπούλου / LiFO

Ο Κωστής Μαραβέγιας αφηγείται τη ζωή του στη LiFO

0

Γεννήθηκα στο Αγρίνιο κι έζησα εκεί μέχρι τα 18. Μετά έφυγα για σπουδές στην Ιταλία για 8 χρόνια, ήταν ήδη εκεί ο αδελφός μου. Πηγαινοερχόμασταν από μικροί, επειδή οι γονείς μου έχουν γραφείο μεταφορών Ελλάδα - Ιταλία. Έμενα στο Μπάρι. Όποιος πηγαίνει λέει ότι είναι πολύ άσχημο, εγώ στο μυαλό μου το έχω σαν τη Βενετία του Νότου.

• Σπούδασα στατιστική. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να σπουδάσω πληροφορική, αλλά είχα συγχρόνως γραφτεί στο Ωδείο του Νικολό Πιτσίνι και ήταν πολύς κόπος, ήταν μεγάλο ζόρι η παρακολούθηση κι έπρεπε να παρατήσω το ένα από τα δύο. Επέλεξα έτσι να ακολουθήσω τη στατιστική, ελπίζοντας να είναι πιο εύκολη. Δεν ήταν. Με τη στατιστική ασχολήθηκα δυο χρόνια. Μπήκα σε μια ερευνητική ομάδα στο Πολυτεχνείο που παρακολουθούσε κοινοτικά προγράμματα και πολύ τακτικά πηγαίναμε Βρυξέλλες, αλλά δεν μου άρεσε καθόλου. Τα παράτησα.

• Με τη μουσική ασχολήθηκα από την πρώτη στιγμή «επαγγελματικά». Ήμουν επαγγελματίας παίκτης μελόντικας - μου την είχε φέρει δώρο η θεία Νίτσα, αδελφή της γιαγιάς. Η πρώτη μου συναυλία ήταν στην πολυκατοικία και στους συγγενείς παίζοντας τα κάλαντα. Και πληρώθηκα καλά! Ήμουν πολύ περήφανος γιατί ήμουν τόσος δα, δεν διάβαζα νότες, απλά έπιανα τις μελωδίες με το αυτί. Μετά γράφηκα στο Ωδείο για κιθάρα, πιάνο και ντραμς. Οι γονείς μου ήθελαν να ασχοληθώ με τη μουσική. Πολύ. Με πίεζαν. Αυτοί ήταν που με παρότρυναν να παραιτηθώ απ' το Πολυτεχνείο.

Ζω μόνο από τη μουσική. Λεφτά δεν βγάζω, «λεφτά» με την έννοια της σύγχρονης κοινωνίας. Ζω με τα απολύτως απαραίτητα, όπως και όλοι οι άνθρωποι γύρω μου. Αυτό πιστεύω ότι είναι το κλειδί για να είσαι ευτυχισμένος.

• Μόλις ήρθα Ελλάδα ο Σαββόπουλος έψαχνε τραγουδιστές για να κάνει τους Αχαρνείς, πήγα στην οντισιόν -και ξανά σε οντισιόν και ξανά-, με επέλεξε και τελικά συμμετείχα. Ήταν πολύ ωραία εμπειρία. Μετά έμαθα ότι ο Καλαντζόπουλος ψάχνει ακορντεόν και παρουσιάστηκα. Του είπα «το μόνο που θέλω σαν αντάλλαγμα είναι να πω στο πρόγραμμα δυο τραγούδια δικά μου». Το δοκιμάσαμε στο Ζυγό κι είχε μεγάλη επιτυχία. Την επόμενη σεζόν είπα πέντε. Και μετά έφυγα.

• Μου αρέσει η Αθήνα. Μου αρέσει γενικώς να περιφέρομαι με το ποδήλατο στο κέντρο της, που για μένα είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο: Πλάκα, Γκάζι, Ψυρρή, Μοναστηράκι. Αισθάνομαι ότι υπάρχει μια πολύ ωραία ενέργεια, κάτι γίνεται, κάτι μαγειρεύουν συνέχεια. Μου αρέσει η Μιαούλη που είναι όλοι αυτοί οι έμποροι με τα δέρματα, με τα μπαχαρικά τους, έχεις την αίσθηση ότι υπάρχει κόσμος που έχει κάτι μπροστά και το κυνηγάει και θέλει κάτι να κάνει.

• Μου αρέσει που είναι λίγο άναρχη πόλη. Μέσα στην ασχήμια της έχει ενδιαφέρον αυτό, που δεν είναι ας πούμε στυλιζαρισμένη όπως οι δυτικοευρωπαϊκές πρωτεύουσες, που τα έχουν όλα σε κουτάκια. Τα 'χουν όλα τακτοποιημένα υπερβολικά και αυτό με τρελαίνει.

• Μου αρέσει η Αθήνα το Δεκαπενταύγουστο, στις απεργίες, το χιόνι που έπεσε, ο αποκλεισμός. Μου αρέσουν οι ανατροπές στην καθημερινότητα. Αυτές οι διακοπές ρεύματος που ζήσαμε πρόσφατα ήταν κάτι μοναδικό, είχα να το ζήσω από πιτσιρικάς. Ξαφνικά, ενώ όλα κυλούν κανονικά, έχεις το internet, έχεις τα πάντα, ανακαλύπτεις ξανά ότι μένεις με έναν άνθρωπο.

Κατάφερε η ΔΕΗ και ένα κεράκι να μας κάνει να αντιληφθούμε ότι η πραγματική επικοινωνία είναι όταν δεν υπάρχουν τα γύρω γύρω. Μείναμε στο σκοτάδι με τη φίλη μου και ψάχναμε να βρούμε τι να συζητήσουμε μεταξύ μας, το φαντάζεσαι; Είμαστε κι οι δυο όλη μέρα στο Facebook και στο MySpace, μπροστά στο laptop, και προσπαθούμε να κάνουμε πιο πολλούς φίλους ο ένας απ' τον άλλο! Αυτό είναι προνόμιο του wireless. Τα λέμε μέσω skype!

Ο έρωτας έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Οτιδήποτε κάνουμε πρέπει να έχει μια δόση έρωτα, απ' τη μουσική μέχρι το πώς θα μαγειρέψεις το αγαπημένο σου φαγητό. Αυτήν τη στιγμή είμαι ερωτευμένος με την καινούργια μου κάμερα.

• Το κινητό είναι η διακοπή της συνέχειας. Την ίδια στιγμή διακόπτεται οτιδήποτε. Απ' το να κάνεις έρωτα μέχρι η συζήτηση, η ταινία στο σινεμά. Το να είσαι στη διάθεση του καθένα οποιαδήποτε στιγμή είναι σχεδόν βιασμός.

• Με ενοχλούν πολύ τα κορναρίσματα, τρελαίνομαι. Με ενοχλεί αυτή η ρουτίνα του τύπου φραπές, τσιγάρο, σκουπίδια, κόρνα στο τσακ. Πιστεύω ότι ο δήμος θα 'πρεπε να κάνει μια καμπάνια, να διαθέσει ένα ποσό για να πείσει τον Αθηναίο να σταματήσει να πατάει την κόρνα, να μην πετάει κάτω τα σκουπίδια, να μην κατεβαίνει στο κέντρο με τα τριαξονικά τζιπ. Στο Παρίσι είναι μια ομάδα που σπάει όσα τζιπ μπαίνουν στο κέντρο, πιστεύω όμως ότι με την εκπαίδευση κάτι κάνεις. Τα αυτοκόλλητα «είμαι γάιδαρος» επίσης είναι μια πράξη εξευτελισμού που πιάνει τόπο.

• Το «ilegal» δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα, μου άρεσε ως λέξη. Maraveyas Ilegal. Παράνομα θαύματα. Η παρανομία μού βγάζει μια αλήθεια, κάτι ωραίο, φλερτάρω με την παρανομία. Όλοι έχουμε παρανομήσει κάποια στιγμή στη ζωή μας, το μόνο σίγουρο, απ' το κατέβασμα ενός mp3 μέχρι πιο σοβαρά αδικήματα· πιστεύω ότι η ζωή μας χρειάζεται μια δόση παρανομίας.

• Αυτό που μου δίνει δύναμη είναι ο ήλιος. Η μέρα γενικά. Το να ξυπνάω το πρωί και να αισθάνομαι ότι κάνω αυτά που θέλω. Να βγαίνω απ' το σπίτι και να νιώθω αυτή την απόλυτη ελευθερία να πάρω το ποδηλατάκι μου και να πάω σε φίλους. Η επικοινωνία. Η νύχτα δεν μου αρέσει πάρα πολύ. Θα 'θελα κάποια στιγμή να πάμε μια τουρνέ απογευματινή σε παραλίες και μπαρ με μαγιό.

Έχω μια τάση να πέφτω και να κλείνομαι στον εαυτό μου το χειμώνα, σαν αρκούδα. Και με το που ξεκινάνε οι πρώτες ζέστες και οι πρώτες καλές μέρες της άνοιξης να θέλω να τα κάνω όλα. Τα πάντα. Να ερωτευτώ, να βγω έξω με φίλους, να γλεντήσω, να πάω εκδρομές.

• Παραείμαι ευθύς και άμεσος. Με ενοχλεί αυτό. Το ότι έχω διαλύσει δηλαδή τη δεύτερη σκέψη, αυτή δηλαδή που σου δίνει μέτρο. Έχω μια υπερβολή σε όλα. Στο πώς θα εκδηλώσω την αγάπη μου, στο πώς θα χοροπηδήσω στη σκηνή, στο πώς θα νευριάσω. Κι αυτό δεν λήγει ποτέ.

• Ζω μόνο από τη μουσική. Λεφτά δεν βγάζω, «λεφτά» με την έννοια της σύγχρονης κοινωνίας. Ζω με τα απολύτως απαραίτητα, όπως και όλοι οι άνθρωποι γύρω μου. Αυτό πιστεύω ότι είναι το κλειδί για να είσαι ευτυχισμένος. Τις ανάγκες τις δημιουργείς μόνος σου. Το μυστικό της σύγχρονης ζωής πιστεύω ότι είναι να αφαιρείς ανάγκες, να καταλάβεις ότι μπορείς να ζήσεις και με λίγα. Δεν χρειάζεται να θυσιάσεις τον ελεύθερο χρόνο σου πασχίζοντας να κάνεις μεγάλες αγορές, είτε αυτό είναι ένα αυτοκίνητο είτε ένα σπίτι. Είμαι κατά της ιδιοκτησίας. Θα ήμουν ακόμα πιο ευτυχισμένος αν δεν είχα τίποτα. Μη σου φανεί αστείο, πιστεύω ότι πατρίδα μου είναι ο δρόμος.

• Ο έρωτας έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Οτιδήποτε κάνουμε πρέπει να έχει μια δόση έρωτα, απ' τη μουσική μέχρι το πώς θα μαγειρέψεις το αγαπημένο σου φαγητό. Αυτήν τη στιγμή είμαι ερωτευμένος με την καινούργια μου κάμερα.

• Ξέρεις τι με έχει εντυπωσιάσει πιο πολύ; Το καθαρά ελληνικό φαινόμενο που βλέπω στο δρόμο ταξιδεύοντας στην Ελλάδα. Παντού. Αυτό το «έχω βάλει τα θεμέλια του πρώτου ορόφου κι από πάνω αφήνω σίδερα με την προοπτική του δεύτερου ή του τρίτου». Για τα παιδιά και τα εγγόνια. Κανείς δεν ζει για το σήμερα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μιζέρια.

• Το μόνο που με έμαθε η ζωή είναι να μη βαριέμαι. Με τίποτα.

Οι Αθηναίοι
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Δημήτρης Παπαχρήστος

Οι Αθηναίοι / Δημήτρης Παπαχρήστος: «Το μόνο που θέλαμε ήταν να αλλάξουμε τα πράγματα με όπλο τη νεανική μας τρέλα»

Γεννήθηκε στην Εύβοια, ζει στα Εξάρχεια. Δημοσιογράφος, συγγραφέας και ραδιοφωνικός παραγωγός, υπήρξε εκφωνητής του ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου κατά την εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 και δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τέλης Σαμαντάς

Οι Αθηναίοι / Τέλης Σαμαντάς: «Έχουμε μπουχτίσει από τις αμέτρητες γνώμες»

Από τον «Σύγχρονο Κινηματογράφο» και την «Αυγή» ως τον «Ταχυδρόμο» και το «Αθηνόραμα», ο δημοσιογράφος Τέλης Σαμαντάς υπήρξε αριστερός όταν η λέξη είχε ακόμη κόστος και νόημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Νάντια Αργυροπούλου

Εικαστικά / Νάντια Αργυροπούλου: «Κάντε τους σοφούς να αισθανθούν άβολα, ταρακουνήστε τους!»

Εικαστική επιμελήτρια. Γεννήθηκε στη Λαμία, ζει σε ένα μικρό σπίτι-ζούγκλα στο Χαλάνδρι. Κάποτε έκανε τραμπολίνο σε διαγωνιστικό επίπεδο. Οι φίλοι την φωνάζουν Ενάντια.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Νίκος Γαλανός, ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Αθήνα, ζει στου Παπάγου.

Οι Αθηναίοι / Νίκος Γαλανός: «Δεσπόζει στις μέρες μας μια κακή απομίμηση των πάντων»

Ο ηθοποιός που επιστρέφει για τρίτη σεζόν στην τηλεοπτική σειρά «Η Γη της Ελιάς» μιλά για τα πρώτα του βήματα, την Τζένη και την Αλίκη, την ευτυχία και την επιτυχία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Κωνσταντίνα Βούλγαρη: «Ζούμε σε μια εποχή που κυριαρχεί τρομερή βιασύνη παντού»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνα Βούλγαρη: «Ζούμε σε μια εποχή που κυριαρχεί τρομερή βιασύνη παντού»

Γεννήθηκε στα Πατήσια, ζει στο Παγκράτι. Κόρη του σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη και της συγγραφέως Ιωάννας Καρυστιάνη, έχει ασχοληθεί με την κινηματογραφία και το σενάριο, αλλά πλέον την έλκουν περισσότερο η Iστορία και η ερευνητική δημοσιογραφία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Σεμίνα Διγενή: «Στα χρόνια της τηλεόρασης η ζωή περνούσε δίπλα μου κι εγώ την αγνοούσα»

Οι Αθηναίοι / Σεμίνα Διγενή: «Στα χρόνια της τηλεόρασης η ζωή περνούσε δίπλα μου κι εγώ την αγνοούσα»

Η δημοσιογράφος, συγγραφέας, και βουλευτής ΚΚΕ μιλάει για όλα τα μεγάλα κεφάλαια της ζωής της - από τα περιοδικά μέχρι την τηλεόραση, και από τα βιβλία μέχρι την πολιτική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θοδωρής Αντωνόπουλος: «Ακόμη επιθυμώ, περισσότερο όμως νοιάζομαι»

Οι Αθηναίοι / Θοδωρής Αντωνόπουλος: «Ακόμη επιθυμώ, περισσότερο όμως νοιάζομαι»

Ένας από τους συνδιοργανωτές των πρώτων Prides της πόλης, βασικό μέλος της συντακτικής ομάδας των περιοδικών «Κράξιμο» και «10%», σύμβουλος σεναρίου στο βραβευμένο ντοκιμαντέρ «ΑΚΟΕ/ΑΜΦΙ: Η Ιστορία Μιας Επανάστασης» και ακούραστος δημοσιογράφος της LiFO εδώ και χρόνια, ο Θοδωρής Αντωνόπουλος διηγείται τους σταθμούς της ζωής του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ευριπίδης Λασκαρίδης: «Τα έργα μου είναι φτιαγμένα ώστε να έχουν ανοιχτό νόημα»

Οι Αθηναίοι / Ευριπίδης Λασκαρίδης: «Τα έργα μου είναι φτιαγμένα ώστε να έχουν ανοιχτό νόημα»

Ο σκηνοθέτης και ερμηνευτής Ευριπίδης Λασκαρίδης μιλά για τη ζωή του, την πορεία του στο θέατρο και τη μοναδική αίσθηση του χιούμορ του, που πλέον χαίρει διεθνούς αναγνώρισης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Η ψυχή του Αn Club μιλά στη LiFO

Οι Αθηναίοι / Εύα Κολόμβου: «Στα Εξάρχεια γεννήθηκαν ιδέες και ιδανικά, τέχνες και ελευθερία της έκφρασης»

Μέλος της θρυλικής all-female μπάντας Nonmandol και των Coyote’s Arrow, ιδρύτρια του Merch Of The Bands Bazaar Αthens και η ψυχή για περισσότερα από 23 χρόνια του An club, μιλάει για τον ιστορικό συναυλιακό χώρο της Αθήνας και τα Εξάρχεια του τότε και του σήμερα.
ΜΑΝΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ