victoria karelia Facebook Twitter
«Η παράδοσή μας δεν μπορεί να θεωρείται κάτι παρωχημένο». Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO

Στην πολύτιμη συλλογή της Βικτωρίας Καρέλια

0

Στο κέντρο της παλιάς πόλης της Καλαμάτας ξεχωρίζει ο υπερσύγχρονος εκθεσιακός χώρος του Λυκείου Ελληνίδων, ο οποίος στεγάζει τη Συλλογή Ελληνικών Ενδυμασιών «Βικτωρία Γ. Καρέλια». Πρόκειται για ένα μουσείο-κόσμημα το οποίο φιλοξενεί πάνω από ογδόντα πλήρεις φορεσιές, ενδυματολογικά κομμάτια και κοσμήματα από τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα ως το 1930.

Αυτό το σημαντικό δημιούργημα στηρίχτηκε σχεδόν αποκλειστικά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και αποτελεί ένα όραμα της συλλέκτριας Βικτωρίας Καρέλια, μιας γυναίκας που μαζί με τον σύζυγό της Γιώργο Καρέλια έχουν βάλει τη δική τους υπογραφή στην ανάπτυξη της ελληνικής καπνοβιομηχανίας.

Σήμερα η Βικτωρία Καρέλια είναι πρόεδρος της ομώνυμης καπνοβιομηχανίας και του Ιδρύματος Γεωργίου & Βικτωρίας Καρέλια καθώς και επίτιμη πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων και του Συλλόγου των Φίλων της Μουσικής Καλαμάτας.

Τη συναντώ ένα ηλιόλουστο πρωινό στο μουσείο με αφορμή την πολυαναμενόμενη έκθεση των Βαγγέλη Κύρη και Anatoli Georgiev που φέρει τον τίτλο «Ένδυμα ψυχής». Πρόκειται για ένα σπουδαίο δείγμα τριάντα έργων που θα εκτεθεί στην πόλη της Καλαμάτας έναν χρόνο πριν από την επίσημη παρουσίασή τους από το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στην Παλαιά Βουλή της Αθήνας.

Θυμάμαι όταν, σε μικρή ηλικία, έπεσε στα χέρια μου ένα χρυσοκέντητο κοντογούνι, το οποίο ήταν οικογενειακό μας κειμήλιο. Η εντύπωση που μου προκάλεσε χαράχτηκε βαθιά μέσα μου και αποτέλεσε το εφαλτήριο του ενδιαφέροντός μου για την ελληνική φορεσιά. Αργότερα πήγα στο Λύκειο Ελληνίδων και όταν ήρθα στην Καλαμάτα συνέχισα την ενασχόλησή μου με το αντικείμενο ως ιδρυτικό μέλος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Λυκείου Καλαμάτας για παραπάνω από πενήντα χρόνια.

Μας περίμενε στην είσοδο του εκθεσιακού χώρου για να μας ξεναγήσει στις αίθουσες του μουσείου. Εκεί μου εξήγησε ότι η παρουσίαση της έκθεσης στην Καλαμάτα αποτελεί τη βασική επετειακή δράση του Ιδρύματος Γεωργίου και Βικτωρίας Καρέλια για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Όση ώρα περπατάμε, παρατηρώ τον ατμοσφαιρικό φωτισμό, την ψηφιακή σήμανση αλλά και την αίγλη του παρελθόντος που αναδύεται σε κάθε σημείο του εσωτερικού του νεοκλασικού κτιρίου. 

Η ίδια δηλώνει υπερήφανη για το ότι κατάφερε να συγκεντρώσει μία από τις πληρέστερες συλλογές ελληνικών τοπικών ενδυμασιών σε πανελλήνιο επίπεδο, αλλά η μεγάλη της αγωνία παραμένει το μέλλον αυτού του μουσείου μετά την απόσυρσή της και το κατά πόσο θα συνεχίσει να υπάρχει ως μια ξεχωριστή ψηφίδα πολιτισμού. 

Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Συλλογή Ελληνικών Ενδυμασιών «Βικτωρία Γ. Καρέλια». Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO

Λίγο πριν ξεκινήσουμε τη συζήτησή μας, μιλάμε για την επικείμενη έκθεση «Ένδυμα ψυχής». «Φορεσιές ανεκτίμητης ιστορικής σημασίας που καταγράφουν την ταυτότητα της ενδυματολογικής μας κληρονομιάς από τον δέκατο όγδοο μέχρι και τον δέκατο ένατο αιώνα βγήκαν για πρώτη φορά στο φως μετά από δεκαετίες», επισημαίνει.  

Αναμφίβολα, πρόκειται για μια πληθωρική προσωπικότητα με δυναμική παρουσία, όρεξη, πάθος και μεράκι σε ό,τι κι αν κάνει. Την ενδιαφέρει πραγματικά να διατηρήσει και να διαδώσει την ελληνική λαϊκή παράδοση και κληρονομιά. Ταυτόχρονα, βρίσκεται στην κεφαλή της μεγαλύτερης καπνοβιομηχανίας και πρώτου εξαγωγέα τσιγάρων της Ελλάδας, η οποία ιδρύθηκε το 1888. 

Πριν ανέβουμε στον τρίτο όροφο του μουσείου, όπου βρίσκεται το γραφείο της, μου ανακοινώνει την επικείμενη παρασημοφόρησή της με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Ευποιίας από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας. «Γενικά, δεν μου αρέσει η δημοσιότητα», τονίζει, δικαιολογώντας γιατί είναι ένα πρόσωπο που παραμένει φειδωλό στις δημόσιες παρεμβάσεις του. 

Όση ώρα συνομιλούμε, αντιλαμβάνομαι ότι έχω να κάνω με μια προσωπικότητα που τη χαρακτηρίζουν η αστική ευγένεια, ο πνευματώδης τρόπος έκφρασης και το χιούμορ και απαντά σε κάθε ερώτηση με ειλικρίνεια, χωρίς να σκέφτεται αν θα δυσαρεστήσει κάποιους. Τέλος, μπροστά της έχει πάντοτε ένα μικρό πακέτο τσιγάρα Καρέλια, αλλά μόνο όταν ολοκληρώσαμε τη συνομιλία μας με ρώτησε ευγενικά αν μπορούσε να καπνίσει.  

Στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που παραχώρησε στη LiFO μίλησε για την εποχή μας, την Ελλάδα, τη λαϊκή παράδοση, το μουσείο, τα πολυπόθητα bonus, τον σύζυγό της, τις απώλειες που την έχουν στιγματίσει αλλά και τι θεωρεί σημαντικό στη ζωή.

Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO

— Πώς θα χαρακτηρίζατε την εποχή μας και γιατί;

Ζούμε σε πολύ ενδιαφέροντες καιρούς. Αμέτρητες προκλήσεις, ψηφιακός μετασχηματισμός, η γιγαντιαία δύναμη της τεχνολογίας αλλά και ένας κόσμος που αλλάζει με ραγδαίους ρυθμούς.

Ωστόσο, πιστεύω ότι έχουμε χάσει πολλά στη διάρκεια της διαδρομής. Ο Έλληνας και η Ελληνίδα έχουν απολέσει την αρχοντιά τους. Κάποτε συναντούσες ανθρώπους στη χώρα μας που μπορεί να ήταν αναλφάβητοι και να ζούσαν σε σκληρές εποχές, αλλά είχαν ένα ανάστημα και μια αξιοζήλευτη λεβεντιά. Αντιθέτως, τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει περισσότερο εξωστρεφείς ως λαός, δεν εκτιμάμε την αξία της φυσικής παρουσίας, με αποτέλεσμα να παρασυρόμαστε αρκετά από την εικόνα, την άκρατη ξενομανία και τον ακατανόητο μιμητισμό.  

— Αν σας ζητούσα να μου πείτε τι είναι αυτό που χωρίζει σήμερα την παγκοσμιοποιημένη Ελλάδα από εκείνη του παρελθόντος, συγκεκριμένα του μόχθου, τι θα μου απαντούσατε; 

Οι σύγχρονες γενιές δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα σε ό,τι τους ενθουσιάζει και σε αυτά που τους προσφέρουν ευχαρίστηση. Πολλές φορές αυτό εμφορείται από εφήμερα χαρακτηριστικά. Αλλά το καταλαβαίνω, κουράστηκαν από τις κακουχίες και τη δυσπραγία του παρελθόντος, γι’ αυτό έχουν γοητευτεί από την έξωθεν μαρτυρία. 

— Τι ήταν αυτό που σας έκανε να αγαπήσετε τη λαϊκή παράδοση και να τη συνεχίσετε; Πότε μπήκε μέσα σας το μικρόβιο του συλλέκτη;

Η λαϊκή παράδοση με κέντριζε από μικρή ηλικία. Παρατηρούσα τις ηλικιωμένες γυναίκες που φρόντιζαν τα φτωχικά τους σπίτια, τα οποία έλαμπαν από καθαριότητα, παρά τις βιοποριστικές δυσκολίες. Περιποιούνταν κάθε γωνιά, ασβέστωναν τις αυλές τους, έφτιαχναν με μηδαμινά μέσα όλα όσα σήμερα θεωρούμε αυτονόητα. Δυναμικές γυναίκες, οι οποίες μεγάλωσαν ολόκληρες οικογένειες και προσέλκυαν τα βλέμματα των άλλων με την προσεγμένη εμφάνισή τους. Φορούσαν αυτές τις παραδοσιακές ενδυμασίες και ακτινοβολούσαν από αυτοπεποίθηση.

Θυμάμαι όταν, σε μικρή ηλικία, έπεσε στα χέρια μου ένα χρυσοκέντητο κοντογούνι, το οποίο ήταν οικογενειακό μας κειμήλιο. Η εντύπωση που μου προκάλεσε χαράχτηκε βαθιά μέσα μου και αποτέλεσε το εφαλτήριο του ενδιαφέροντός μου για την ελληνική φορεσιά. Αργότερα πήγα στο Λύκειο Ελληνίδων και όταν ήρθα στην Καλαμάτα συνέχισα την ενασχόλησή μου με το αντικείμενο ως ιδρυτικό μέλος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Λυκείου Καλαμάτας για παραπάνω από πενήντα χρόνια. Διετέλεσα, μάλιστα, πρόεδρός του για τριάντα τρία χρόνια. Οπότε, δεν θα μπορούσα παρά να εμπλακώ, και μάλιστα συστηματικά, με το συγκεκριμένο αντικείμενο.

Κάπως έτσι, λοιπόν, ξεκίνησε η πολυετής δημιουργική ενασχόληση με τις αυθεντικές ελληνικές φορεσιές. Για μένα αυτές συγκροτούν έναν ανεκτίμητο θησαυρό, γι’ αυτό προσπαθώ με κάθε τρόπο να διασώσω τον λαϊκό μας πολιτισμό.  Ακόμη και σήμερα, κάθε φορά που βλέπω αυτές τις φορεσιές συγκινούμαι με την αισθητική τους, τον υπέροχο συνδυασμό τους σε χρώματα και υλικά, την κομψότητα που μεταδίδουν, τη φανταστική ποικιλομορφία τους αλλά και το κόψιμο του υφάσματός τους. Αποτελούν μια διαρκή έμπνευση. 

Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
«Ήμουν και εξακολουθώ σε μεγάλο βαθμό να είμαι ιδεαλίστρια. Αλλά τα χρόνια εμπειρίας μου στην εταιρεία ήταν η αιτία να αντικρίσω όλες τις φανερές και αθέατες πτυχές της πραγματικότητας». Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO

—  Η οικογενειακή σας επιχείρηση έχει ταυτιστεί με την πόλη της Καλαμάτας. Τι είναι αυτό που αγαπάτε σε αυτήν και τι σας ενοχλεί; 

Η Καλαμάτα είναι, χωρίς αμφιβολία, το σπίτι μου. Βρέθηκα να κατοικώ εδώ λίγο μετά τον γάμο μου με τον σύζυγό μου, Γιώργο. Πίσω μου είχα αφήσει την οικογένειά μου, τους φίλους, τους κοντινούς μου ανθρώπους κι ερχόμουν για να ζήσω σε μια νέα πόλη. Ήταν για μένα ένα αχαρτογράφητο τοπίο.

Δεν θα ξεχάσω, όμως, ποτέ την πρώτη φορά που βρέθηκα εδώ και ζαλίστηκα από το μεθυστικό άρωμα που ανέδιδαν οι ανθοί από τις λεμονιές και τις πορτοκαλιές. Παράλληλα, με μάγεψε η θέα προς τη θάλασσα. Κάθε φορά που το βλέμμα μου ατενίζει το γαλάζιο, μεταμορφώνομαι.

Αυτό που με στενοχωρεί είναι ότι ίσως οι ντόπιοι δεν την αγαπούν όσο της αξίζει. Αυτό εξηγείται, βέβαια, από την εξωστρέφεια λόγω του εμπορίου, το οποίο δημιούργησε μια αστική νοοτροπία. 

— Με ποιους τρόπους θα προσπαθούσατε να πείσετε έναν νέο να ενδιαφερθεί για την ιστορία των τοπικών λαϊκών φορεσιών; Γιατί ο κόσμος την περίοδο αυτή δεν ασχολείται με το μοναδικό. Ίσως να το θεωρεί και ξεπερασμένο;

Καταρχάς, αυτή ήταν η βασική ιδέα για να γίνει πράξη το όραμά μας, να δημιουργήσουμε έναν χώρο που θα απευθύνεται κυρίως στους νέους. Όπως θα δείτε, ο επισκέπτης έρχεται σε επαφή με μια βιωματική εμπειρία που στηρίζεται στην ευρηματική θεματική παρουσίαση και σε ένα σύγχρονο μοντέλο ξενάγησης.

Ξέρετε πόσοι νέοι άνθρωποι μας επισκέπτονται και φεύγουν ενθουσιασμένοι; Πάντοτε εκφράζουν τις απορίες τους κι εμείς προσπαθούμε να τους προσφέρουμε ένα γοητευτικό ταξίδι στην ιστορία, στον πολιτισμό, στην αισθητική και στην τέχνη, χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες που μας δίνει η τεχνολογία. Μας ενδιαφέρει πάρα πολύ να πλησιάσουμε τους νέους. Γι’ αυτό δώσαμε βαρύτητα στην ξεχωριστή µουσειολογική οργάνωση, στην ευρηµατική σκηνογραφία αλλά και στην υψηλή αισθητική του χώρου.

Όλα αυτά σκιαγραφούν τον σκοπό της συλλογής, η οποία περιλαμβάνει πλήρη ενδυματολογικά σύνολα, γυναικεία και ανδρικά, απ’ όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία παρατηρήσει τους χρυσοκέντητους επενδύτες, τα εξαιρετικά δείγματα της τέχνης των τερζήδων, καθώς και τα κοσμήματα, που δεν καλύπτουν απλώς τις ανάγκες συμπλήρωσης και στολισμού των ενδυμασιών.

Τώρα, όσον αφορά εκείνους που όλα αυτά τα θεωρούν ξεπερασμένα, το αποδίδω στην έλλειψη κατάλληλης παιδείας. Και, κυρίως, στην έλλειψη αισθητικής. Η παράδοσή μας δεν μπορεί να θεωρείται κάτι παρωχημένο. Δυστυχώς, ο στείρος τρόπος σχολικής διδασκαλίας έχει διαδραματίσει αρνητικό ρόλο σε αυτή την υπόθεση. Γι’ αυτό σήμερα ακούς πολλούς να λένε ότι είναι κιτς η λαϊκή μας παράδοση. Αλλά δεν ξέρουν ότι αυτή αποτελεί τον δρόμο για να ανακαλύψει ένας άνθρωπος την ταυτότητά του. Οι ρίζες είναι απαραίτητες ως χρήσιμη παρακαταθήκη μιας κοινωνίας.  

— Τι είναι για σας ο πολιτισμός; 

Ο σεβασμός στον εαυτό σου και τους γύρω σου. 

Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO

— Πώς εξηγείτε το ότι τα ιδρύματα στη χώρα μας αντιμετωπίζονται καχύποπτα;

Πιθανολογώ ότι αρκετός κόσμος θεωρεί την κοινωνική προσφορά ένα μέσο έμμεσης προβολής των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους. Να πω την αλήθεια, δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί συμβαίνει αυτό. Πάντως, δεν είναι κακό να μοιράζεσαι ούτε να προσφέρεις. 

— Μπορεί να συνδυαστούν τα στιβαρά επιχειρηματικά κέρδη με την έντονη κοινωφελή δράση αλλά και την προάσπιση της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς; Ποιες σκέψεις κάνετε όταν ακούτε τη φράση «κοινωνική προσφορά»;

Προφανώς και μπορούν να συμβαδίσουν. Σήμερα υπάρχουν «επιχειρήσεις» που στηρίζονται στο προσωρινό κέρδος και δεν ξέρουν τι θα πει κόπος και ιδρώτας. Αλλά με καλή διοίκηση μπορείς να συνδυάσεις και τα δύο, αρκεί να σε ενδιαφέρει και το αποτύπωμα που θέλεις να αφήσεις για το κοινό καλό. Για μένα όλα εξαρτώνται από τον τρόπο που επιλέγεις να ζεις.

Για κάποιους πιθανόν είναι ελκυστική η λεγόμενη «μεγάλη ζωή», γι’ άλλους η ανιδιοτελής προσφορά. Πάντοτε, ό,τι κάναμε με τον σύζυγό μου, το κάναμε επειδή το θεωρούσαμε αυτονόητο, όχι ως κάτι ενταγμένο σε κάποιο πλαίσιο φιλανθρωπικών δράσεων. Μάθαμε να μην κοιτάζουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη, να μη γινόμαστε αιχμάλωτοι ενός καταστροφικού ναρκισσισμού.  

— Πολλοί σας αποθεώνουν για τα bonus που δίνετε στους εργαζομένους και κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι προέρχονται από την πώληση καπνού και τσιγάρων, που βλάπτουν την υγεία. Τι απαντάτε;

Αυτά τα χρήματα αποτελούν μια παράδοση που ξεκίνησε ο σύζυγός μου και διατηρούμε με τα παιδιά μου ακόμη και σήμερα. Η απόφασή του δεν εμπεριείχε ποτέ καμία υστεροβουλία. Αυτό που αισθανόταν, αυτό και έκανε. Τώρα, όποιος θέλει να διαφωνεί είναι ελεύθερος να το πράξει. Από κει και πέρα, το κάπνισμα αποτελεί προσωπική επιλογή του καθενός. 

— Είναι μια ευκαιρία το 2021, με τη συμπλήρωση 200 ετών από την Επανάσταση, για αναστοχασμό;

Βέβαια. Πρέπει κάποια στιγμή να ξεκολλήσουμε από την αρχαιολαγνεία. Να αφήσουμε πίσω μας την οίηση της προγονολατρίας. Η λέξη «απόγονος» είναι πολύ βαριά. Είναι εθνική μας ανάγκη να διαμορφώσουμε το μέλλον μας αλλά και μια καλή ευκαιρία να δημιουργήσουμε νέες ιδέες. 

— Τι σας ενοχλεί στη δημόσια σφαίρα;

Η απουσία σεβασμού, η αγένεια, ο θυμός και η αθυροστομία σε κάθε ημερήσια δραστηριότητά μας. 

Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO

— Πώς θα ψυχογραφούσατε τους Έλληνες;

Οι Έλληνες είναι σπουδαίος λαός, με ευφυΐα, καλοσύνη, διάθεση προσφοράς και φιλότιμο. Συγχρόνως, όμως, εδρεύει μέσα τους η ζήλια και ο νεοπλουτισμός, που διαλύει κάθε θετική πτυχή τους. Με ενοχλεί που μάθαμε όλα να τα λογαριάζουμε ανάλογα με το πόσο κοστίζουν. Όλα για την τιμή των πάντων, πλην εκείνης του ήθους. 

— Πώς επιτυγχάνεται η ισότητα των φύλων στον εργασιακό χώρο και ποια η θέση της γυναίκας την εποχή του κινήματος #ΜeΤoo;

Ποτέ δεν πρέπει να αφήνουμε τα δικαιώματά μας να καταπατώνται. Τα όρια πρέπει να είναι ευδιάκριτα μεν αλλά και να τα επιβάλει κάθε γυναίκα μονή της σε προσωπικό επίπεδο, και στον εργασιακό χώρο. Οι γυναίκες θα πρέπει να σέβονται τον εαυτό τους, να διεκδικούν τα δικαιώματά τους αλλά να έχουν και άποψη.

— Τι έχετε μάθει τόσα χρόνια, έχοντας μια θέση ευθύνης σε μια πασίγνωστη ελληνική εταιρεία;

Να παραμένω προσγειωμένη. Ήμουν και εξακολουθώ σε μεγάλο βαθμό να είμαι ιδεαλίστρια. Αλλά τα χρόνια εμπειρίας μου στην εταιρεία ήταν η αιτία να αντικρίσω όλες τις φανερές και αθέατες πτυχές της πραγματικότητας. 

— Ποιο θεωρείτε ότι είναι το πιο ισχυρό εφόδιο για έναν νέο την περίοδο αυτή; Οι γνώσεις, η προϋπηρεσία ή η εξειδίκευση;

Θεωρώ πως, πλην της θεωρίας, είναι σημαντικότατη και η προϋπηρεσία-πρακτική. Η γνώση από μόνης της, αν δεν συνοδεύεται από την ύπαρξη ικανοτήτων και δεξιοτήτων, παραμένει μια θεωρητική κατασκευή, χωρίς πρακτικό αντίκρισμα.  

— Ποια είναι η πιο ισχυρή ανάμνηση που έχετε από τον σύζυγό σας; 

Δύσκολη ερώτηση. Από τον άνδρα μου θυμάμαι τα πάντα. Ήταν μια πολυσχιδής προσωπικότητα, μαζί περάσαμε μια ολόκληρη ζωή. Είχε σπάνιο και ασύγκριτο χιούμορ. Κάθε δυσάρεστη κατάσταση την αντιμετώπιζε με γέλιο κι αυτό δεν το λησμονώ ποτέ. 

— Σας λείπει;

Απίστευτα. Δεν ήταν μόνο ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας αλλά και ένας ταλαντούχος και δημιουργικός άνθρωπος. Του οφείλω πολλά. Γνωριστήκαμε μέσω του αδελφού μου, ο οποίος ήταν επιστήθιος φίλος του από το Πειραματικό Σχολείο Αθηνών. Παντρευτήκαμε το 1965 και μείναμε μαζί μέχρι που έφυγε από τη ζωή, το 2000. Τον θυμάμαι πάντοτε να λέει: «Να ζεις τη ζωή και να μην τη διαβαίνεις». 

— Σας έχει αποτυπωθεί η τελευταία μέρα του συζύγου σας;

(Συγκινείται)… Φυσικά. Ήμασταν στο Ωνάσειο, μαζί με τα παιδιά μου. Εκείνες τις δύσκολες ώρες ανέτρεξα στους στίχους του Κωνσταντίνου Καβάφη (από το «Απολείπειν ο θεός Aντώνιον») και είπα μέσα μου: «Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει». Η καρδιά του τον είχε προδώσει. 

— Σκεφθήκατε ποτέ να σταματήσετε το κάπνισμα; 

Όχι. Μάλιστα έμαθα να καπνίζω εξαιτίας του συζύγου μου. 

Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO

— Σε τι περιβάλλον μεγαλώσατε; Τι θυμάστε πιο έντονα από τα παιδικά σας χρόνια; 

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Η καταγωγή του πατέρα μου ήταν από τη Σαμαρίνα και της μητέρας μου από τη Ζάκυνθο. Ο πατέρας μου ήταν δικηγόρος, αλλά τον έχασα όταν ήμουν πέντε ετών. Η μητέρα μου ήταν αυτή που κράτησε το σπίτι για μένα και τον αδερφό μου, τον οποίο επίσης χάσαμε νωρίς, σε ηλικία πενήντα πέντε ετών. Έχω βιώσει πολλές απώλειες στη ζωή μου, οι οποίες με στιγμάτισαν.  

— Υπάρχει μια βαθιά πληγή που σας ακολουθεί ακόμη; 

Όταν ήρθα στην Καλαμάτα, συνειδητοποίησα ότι λόγω δουλειάς δεν θα προλάβαινα να χορτάσω τη σχέση μου με τους δικούς μου. Όμως έπρεπε να μείνω εδώ, δεν γινόταν αλλιώς. Τελικά, πράγματι, δεν τους χόρτασα. 

— Ζήσατε όλα όσα επιθυμούσατε; 

Ναι, είμαι πολύ γεμάτη. 

— Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας φόβος; 

Όταν έρθει το τέλος, να μη βασανίσω τους άλλους και να μη βασανιστώ. 

— Σας τρομάζει ο θάνατος; 

Όχι, αλλά δεν μπορεί σε αυτή την ηλικία να μην είναι μέρος των σκέψεων σου. 

— Έχετε μετανιώσει για επιλογές σας;

Ναι, αλλά είναι κάτι που κρατώ για τον εαυτό μου και δεν θέλω να το μοιραστώ δημόσια. 

— Τι είναι για σας η ευτυχία;

Το αίσθημα της πληρότητας. 

— Υπάρχει μια συμβουλή που δεν θα ξεχάσετε;

Ναι. Πρόκειται για μια φράση της γιαγιάς μου, η οποία έλεγε: «Τα αδειανά βαρέλια είναι εκείνα που κάνουν θόρυβο και βροντούν, όχι τα γεμάτα». 

— Τι θεωρείτε σημαντικό στη ζωή; 

Τον σεβασμό. Μια έννοια που για μένα είναι πρώτιστη σε κάθε εκδοχή της ζωής μας. 

• • •

15 εικόνες από τη Συλλογή Ελληνικών Ενδυμασιών «Βικτωρία Γ. Καρέλια»

Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
 
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
 
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
 
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
 
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
 
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
 
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
 
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
 
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
 
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
 
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
 
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
 
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
 
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
 
Βικτωρία Καρέλια - «Ένδυμα Ψυχής» Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO

«Ένδυμα Ψυχής»

Μέγαρο Χορού Καλαμάτας (Αρτέμιδος 24, Καλαμάτα)

Φωτογραφία: Βαγγέλης Κύρης

Κέντημα: Anatoli Georgiev

Σχεδιασμός φωτισμού: Ελευθερία Ντεκώ

Ηχοτοπίο: Δημήτρης Μπάκας

Επιμέλεια έκθεσης: Έρρικα Βασιλείου

Διεύθυνση παραγωγής: Ρένα Βάλλα

Διάρκεια έκθεσης: 7/8 έως 11/9

Ωράριο λειτουργίας: 10:00-22:00

Συνεντεύξεις
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι ενδυμασίες του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου ζωντανεύουν στα πορτρέτα του Βαγγέλη Κύρη

Φωτογραφία / Οι ενδυμασίες του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου ζωντανεύουν στα πορτρέτα του Βαγγέλη Κύρη

«Ένδυμα Ψυχής»: Το φιλόδοξο πρότζεκτ των καλλιτεχνών της φωτογραφίας Βαγγέλη Κύρη και της κεντητικής Ανατόλι Γεωργίεφ, για την ανάδειξη της Λαογραφικής Συλλογής του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τα σπάνια αριστουργήματα του Αρχαιολογικού Μουσείου Μεσσηνίας

Αρχαιολογία & Ιστορία / Τα σπάνια αριστουργήματα του Αρχαιολογικού Μουσείου Μεσσηνίας

Δεν είναι από τα διασημότερα μουσεία της επικράτειας, διαθέτει εντούτοις πολύ σημαντικά ευρήματα που καλύπτουν 7,5 χιλιετίες Ιστορίας με καινοτόμους τρόπους παρουσίασης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Costa Navarino: Ο επίγειος παράδεισος της Μεσσηνίας.

Ταξίδια / Costa Navarino: Ο επίγειος παράδεισος της Μεσσηνίας

Εντυπωσιακές ακτές, απομονωμένοι όρμοι, αμμώδεις παραλίες, διαμονή πολλών αστέρων, αμέτρητες εγκαταστάσεις και ποικίλες δραστηριότητες συνθέτουν τον ιδανικό προορισμό για ξέγνοιαστες διακοπές
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κύρα Κάπη: «O Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει προσποιηθεί ποτέ κάτι που δεν είναι»

Συνέντευξη / Κύρα Κάπη: H γυναίκα πίσω από το TikTok του πρωθυπουργού

Με αφορμή τη βράβευση της στα «Ermis Awards», η διευθύντρια Επικοινωνίας του πρωθυπουργού μιλά δημόσια για πρώτη φορά και περιγράφει το πώς διαμορφώνει τη δημόσια εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη ενώ απαντά για τα λάθη, την κριτική και τις δύσκολες στιγμές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δημήτρης Παπαϊωάννου

Συνέντευξη / Δημήτρης Παπαϊωάννου: «Αυτή θα είναι η τελευταία μου φορά στη σκηνή»

Λίγο πριν εμφανιστεί ξανά στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με το ΙΝΚ, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου κάνει μια αναδρομή σε ολόκληρη την καριέρα του σε μια κουβέντα έξω απ’ τα δόντια με τον Δημήτρη Παπανικολάου, καθηγητή Νεοελληνικών και Πολιτισμικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, για το περιοδικό «Dust», την οποία αναδημοσιεύει σε αποκλειστικότητα η LiFO.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Χρήστος Μαρκογιαννάκης: «Στη Γαλλία είμαι δημιουργικά ελεύθερος, στην Ελλάδα όχι»

Βιβλίο / Χρήστος Μαρκογιαννάκης: «Στη Γαλλία είμαι δημιουργικά ελεύθερος, στην Ελλάδα όχι»

Τα νουάρ μυθιστορήματά του είναι από τα πιο αγαπημένα του γαλλικού αναγνωστικού κοινού: Ο βραβευμένος συγγραφέας και σύγχρονος μετρ του είδους σε μια συζήτηση για το «τέλειο έγκλημα» στη ζωή και στη λογοτεχνία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Πέτρος Αϊβάζης: «Χρειάζεται αλληλεγγύη ανάμεσα στου ΛΟΑΤΚΙ+ που γερνούν, δεν βγαίνει αλλιώς»

LGBTQI+ / Πέτρος Αϊβάζης: «Χρειάζεται αλληλεγγύη ανάμεσα στους ΛΟΑΤΚΙ+ που γερνούν, δεν βγαίνει αλλιώς»

Από τη σεξεργασία και τα drag shows στην Αμερική ως την τηλεόραση, το σινεμά και τον ΛΟΑΤΚΙ+ εθελοντισμό στην Αθήνα, η «Ελληνίδα Divine» είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος με γεμάτη ζωή και νοιάξιμο για τους άλλους seniors της κοινότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αργύρης Παυλίδης: Η φωνή των παιδικών μας χρόνων

Οθόνες / Αργύρης Παυλίδης: Η φωνή των παιδικών μας χρόνων

Ηθοποιός, σκηνοθέτης, παρουσιαστής παιδικών εκπομπών όπως οι θρυλικοί «Κόκκινοι Γίγαντες, Άσπροι Νάνοι», πρωτοπόρος της μεταγλώττισης και η φωνή αγαπημένων μας ηρώων σε σειρές και ταινίες κινουμένων σχεδίων. O Αργύρης Παυλίδης σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στη LiFO.
ΜΑΝΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ
ΕΠΕΞ Η Daglara και το θρίλερ του «έθνους»: τρόμος, έρως και βουκολικό σικ

Συνεντεύξεις / Η Daglara στο Φεστιβάλ Αθηνών: Τρόμος, έρως και βουκολικό σικ

Performer, σχεδιάστρια ρούχων, πωλήτρια, φιλότεχνη, ντίβα, τέρας λαγνείας, η Daglara και η τέχνη της διαχέονται με λίκνισμα και γρύλισμα σε ένα σωρό πίστες της καθημερινότητας και της απόδρασης.
ΑΛΕΞΙΝΟΣ ΠΥΡΑΥΛΟΣ
Ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μουσική / Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας στον δημοσιογράφο και ραδιοφωνικό παραγωγό Μιχάλη Γελασάκη το 2009, όπου μιλάει για τον τελευταίο της δίσκο, τα «αδικημένα» τραγούδια της, τους νέους, τους φραγκοφονιάδες της γενιάς της και αφηγείται την ιστορία του τραγουδιού το «Μπαρ το ναυάγιο», που δεν ήταν μπαρ! Δημοσιεύεται στo Lifo.gr για πρώτη φορά, έξι χρόνια μετά τον θάνατό της.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Γιώργος Καστανάς: «Ε, ναι! Είμαι Έλληνας κι ας με πίκρανε ο νόμος»

Συνέντευξη / Γιώργος Καστανάς: «Ε, ναι! Είμαι Έλληνας κι ας με πίκρανε ο νόμος»

Ο νεαρός που έγινε viral στο TikTok όταν πήρε στα χέρια του την ελληνική ταυτότητα μετά από 5 χρόνια αναμονής, μιλά αποκλειστικά στη LIFO για όλη του τη ζωή στην Ελλάδα του ρατσισμού, αλλά και της άφατης καλοσύνης.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Διονύσης Τεμπονέρας: «Να μην δούμε ξανά το χάρτη όλο μπλε»

Βασιλική Σιούτη / Το πολιτικό άστρο του Διονύση Τεμπονέρα μόλις αναδύθηκε ― Μια συζήτηση

Ο Διονύσης Τεμπονέρας παρέμενε σχεδόν άγνωστος την εποχή της εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ και αναδείχθηκε μόλις πρόσφατα, στην πτώση, όταν κλήθηκε να βοηθήσει με κεντρικό ρόλο την τελευταία στιγμή. Κατά κοινή ομολογία τα πήγε καλά, αλλά το αποτέλεσμα είχε κριθεί προ πολλού. Δεν είναι ο αγαπημένος της ελίτ ούτε των κομματικών μηχανισμών, όμως πολλοί πιστεύουν ότι το πολιτικό του άστρο μόλις αναδύθηκε, κι ας αρνήθηκε να είναι υποψήφιος για την ηγεσία του κόμματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Αφροδίτη Παναγιωτάκου: «Στα Γιάννενα λειτουργήσαμε ριζωματικά, δεν πρέπει να προσγειώνεσαι πουθενά»

Εικαστικά / Αφροδίτη Παναγιωτάκου: «Στα Γιάννενα λειτουργήσαμε ριζωματικά, δεν πρέπει να προσγειώνεσαι πουθενά»

Η διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση επιστρέφει στη γενέτειρά της με τη διπλή ιδιότητα της καλλιτεχνικής διευθύντριας της νέας μεγάλης έκθεσης ψηφιακής τέχνης «Plásmata II: Ioannina» και της συνδημιουργού ενός από τα πιο εντυπωσιακά έργα της.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Σεμίνα Διγενή: «Στα χρόνια της τηλεόρασης η ζωή περνούσε δίπλα μου κι εγώ την αγνοούσα»

Οι Αθηναίοι / Σεμίνα Διγενή: «Στα χρόνια της τηλεόρασης η ζωή περνούσε δίπλα μου κι εγώ την αγνοούσα»

Η δημοσιογράφος, συγγραφέας, και βουλευτής ΚΚΕ μιλάει για όλα τα μεγάλα κεφάλαια της ζωής της - από τα περιοδικά μέχρι την τηλεόραση, και από τα βιβλία μέχρι την πολιτική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δήμητρα Δασκαλάκη: «Δεν είναι δυνατόν να αποτελείς κύτταρο της κοινωνίας και να μη στηρίζεις τις γυναίκες και τη μητρότητα»

The Upfront Initiative / Δήμητρα Δασκαλάκη: «Δεν είναι δυνατόν να αποτελείς κύτταρο της κοινωνίας και να μη στηρίζεις τις γυναίκες και τη μητρότητα»

Η Γενική Διευθύντρια Οργανωσιακής Ανάπτυξης και Επικοινωνίας της METRO ΑΕΒΕ μιλά στη LIFO για την ισότητα στην πράξη και για τα μέτρα στήριξης και ενδυνάμωσης των γυναικών εργαζομένων στην εταιρεία, αλλά και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ