Είναι άχαρο να τη λεςσε τόσο πολύ κόσμο -τουλάχιστον 500.000μόνο στην Ελλάδα- επειδή αναλώνονταισε μια δραστηριότητα που τους ευχαριστεί,αλλά αυτό ειδικά το νταραβέρι στοfacebook μου φαίνεται πραγματικάακατανόητο. Κι εγώ ξεχνιέμαι στο Internet-το οποίο, μεταξύ άλλων, έχει αποκαλύψεικαι τα απεριόριστα περιθώρια κωλοβαρέματοςτου ανθρώπινου είδους- αλλά τι είδουςανάγκη οδηγεί τόσο πολύ κόσμο νασαχλαμαρίζει ασύστολα με τους κατάφαντασία «φίλους» του, δεν μπορώ να τοπιάσω με τίποτε. Είναι τόσο δύσκολο νακάνεις και να διατηρήσεις φιλίες - είτεonline είτε offline.Η ίδια η έννοια της φιλίας μοιάζει έτσικι αλλιώς συχνά τόσο φευγαλέα και ρευστή,που το ξεχείλωμά της μέχρι πλήρουςακύρωσης στις σελίδες του facebookδεν είναι μόνο ανόητη, είναι προσβλητική.Κανείς δεν επικοινωνεί με φίλους τουμέσω facebook -απλάψιλοσαχλαμαρίζει στην καλύτερη περίπτωσημε ψιλο-αγνώστους (η ψιλοκουβέντα σταπιο βαρεμένα όριά της), και στη χειρότερηγίνεται μέλος για να κατασκοπεύει ταπαιδιά του. Στις περισσότερες σελίδεςτων μελών που δεν είναι μαθητές ή φοιτητές-και είναι άπειρες πια αυτές οι περιπτώσεις-οι «φίλοι» ανήκουν σε κάποια από τιςπαρακάτω κατηγορίες: παλιοί συμμαθητέςπου ήλπιζες να μην ξανασυναντήσειςποτέ, το χαζοχαρούμενο αφεντικό σου πουξαφνικά την είδε «hipster»και φανατικός της «κοινωνικής δικτύωσης»,κάποιοι άνθρωποι που δεν έχεις δει ποτέαλλά ανεβάζουν τον αριθμό των «φίλων»σου, μέλη της οικογένειάς σου (αυτό κιαν αψηφά κάθε είδους κοινή λογική),συνάδελφοι με τους οποίους δεν θαέβγαινες ποτέ έξω (και οπωσδήποτε δενθα έπαιρνες ποτέ τηλέφωνο), κάποια ήκάποιον πρώην που δεν έκανε ούτε κανγια περιστασιακή σχέση της προκοπήςκαι τώρα αναβαπτίστηκε ως «φίλος» καιστοιχειώνει τον υπολογιστή σου.
Το myspaceμπορεί να ξέπεσε -άπειρες πλέον οισελίδες γνωστών που τις εγκαινίασαν μεενθουσιασμό, αλλά παραμένουν αραχνιασμένεςεδώ και μήνες ή ακόμα και χρόνια- αλλάτουλάχιστον είχε και έχει ένα νόημα«κοινωνικής δικτύωσης» ως μέσο διάδοσηςσύγχρονης μουσικής και καλλιτεχνικήςέκφρασης. Τι νόημα έχει το feedbackσχετικά με το πότε κατούρησε (κυριολεκτικά)τελευταία φορά ο/η «φίλος/η» σου στηνενημέρωση του facebook; Θέλωνα πω δεν χρειάζεται να είσαι «τεχνοφοβικός»ή απομεινάρι του περασμένου αιώνα γιανα υποστηρίξεις ότι υπάρχουν πολύ πιοχρήσιμοι τρόποι για να περάσει κανείςτην ώρα του και σίγουρα πιο διασκεδαστικοίγια να τη σπαταλήσει. Ούτε εννοεί κανείςαπαραίτητα ότι πρέπει σώνει και καλάνα βγεις έξω και να κοινωνικοποιηθείςμε τρισδιάστατους ανθρώπους σε συνθήκεςsurround sound.Το facebook δεν είναι ούτε«γενιά» ούτε «κίνημα», είναι το δημιούργημαενός επιτήδειου dot comνεαρού εκατομμυριούχου με φαντασιώσεις«σπασίκλα ροκ σταρ» από τους άπειρουςοι οποίοι μαϊμουδίζουν το στυλ του ΣτιβΤζομπς ή του Μπιλ Γκέιτς. Είναι έναςηλεκτρονικός πίνακας ανακοινώσεων,απίστευτα αργός για τα δεδομένα τηςσύγχρονης τεχνολογίας, χωρίς συγκροτημένοdesign, γεμάτο από τα πρησμέναπροφίλ ανθρώπων που μοιάζουν να έχουναπίστευτα πολύ χρόνο και ένα κάροενοχλητικές διαφημισούλες μεταμφιεσμένεςσε alerts προς το χρήστη.
Και να πεις ότι λειτουργείεπαγγελματικά τουλάχιστον... Μόνο γιαPR και eventplanning της πλάκας. Ούτεείναι τυχαίο το γεγονός ότι οι πιο«ειδικοί» επαγγελματίες του διαδικτυακούσυστήματος (webmasters,webdesigners κ.λπ.) δεν ασχολούνταισυνήθως με τέτοια πράγματα. Αλλά καιπόσοι πραγματικά από τα εκατομμύριαμέλη το χρησιμοποιούν τακτικά; Ξέρωανθρώπους που γράφτηκαν και δενξεγράφτηκαν ποτέ μόνο και μονό επειδήείναι τόσο πονοκέφαλος η διαδικασία νασβήσεις το προφίλ, τα σχόλια κ.λπ. (ακόμακαι η virtual αυτοχειρίαείναι πακέτο στις μέρες μας).
Μην το κάνουμε και μέγαζήτημα, αλλά είναι λίγο θλιβερό ναβλέπεις μεγάλους ανθρώπους ναπαλιμπαιδίζουν στο facebook,να στέλνουν ο ένας στον άλλο κακοτραβηγμένεςφωτογραφίες από τις διακοπές τους καινα «κατουράνε» ανοησίες στον «Τοίχο»των «φίλων» τους. Αν πρόκειται για«κοινωνικό χώρο», τότε μιλάμε γιακοινωνικό χώρο σε πλήρη σύγχυση. Άπειρατα κωμικοτραγικά περιστατικά που έχουνσυντελεστεί σ' αυτό το σύστημαεπικοινωνίας (άγνωστων συχνά μεταξύτους) «φίλων». Μια γνωστή έχει ένα φίλοκαθηγητή στην Αμερική, ο οποίος έχει τοίδιο όνομα με τον αδικοχαμένο πιτσιρικάΑλέξη Γρηγορόπουλο, και τη μέρα πουμαθεύτηκε το τραγικό γεγονός έλαβεδεκάδες συλλυπητήρια μηνύματα στοfacebook (τώρα τι είδους άτομαστέλνουν mail σε κάποιονπου υποτίθεται ότι είναι νεκρός, άλληανωμαλία αυτή...). Πρόσφατη είναι επίσηςη περίπτωση διαρρήκτη στη Νέα Ζηλανδίαπου «επικοινωνούσε» την παραβατικήδραστηριότητά του (με το πραγματικό τουόνομα) στους «φίλους» του. Οι αστυνομικοίπου τον συνέλαβαν δεν πίστευαν ότικάποιος μπορεί να είναι τόσο ηλίθιος.Κι όμως, η ηλεκτρονική «κοινωνικήδικτύωση» απελευθερώνει για κάποιομυστήριο λόγο τους ανθρώπους όχι μόνοαπό τις αναστολές τους αλλά κι από ταλογικά τους καμιά φορά.
σχόλια