Σε μια εποχή που τα Χριστούγεννα συχνά μοιάζουν με μια γρήγορη, φωτεινή παρένθεση μέσα στη χρονιά, υπάρχουν τόποι που κρατούν ακόμη ζωντανή τη μαγεία τους όχι ως φολκλόρ αλλά ως μνήμη, εμπειρία και ιστορία. Ένας από αυτούς τους τόπους είναι το Μουσείο Παιχνιδιών Μπενάκη. Εκεί, ανάμεσα σε καραβάκια, ξύλινες εκκλησίες για τα κάλαντα, κουκλάκια και Άι-Βασίληδες διαφορετικών εποχών μπορεί κανείς να ακολουθήσει τα χνάρια των Χριστουγέννων όπως τα έζησαν γενιές παιδιών στην Ελλάδα.
Κάθε αντικείμενο της συλλογής μοιάζει με μικρό παράθυρο σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια: ένα καράβι που διηγείται ναυτικούς προορισμούς και προσμονές, ένα χειροποίητο παιχνίδι που γεννήθηκε από τη φαντασία, ένας Έλληνας Άγιος Βασίλης που στέκει απέναντι στον παγκοσμιοποιημένο Santa. Μέσα από αυτά ανακαλύπτουμε όχι μόνο πώς στόλιζαν, τραγουδούσαν ή έπαιζαν τα παιδιά αλλά και τι ονειρεύονταν, τι φοβούνταν, τι περίμεναν, τι σήμαινε, τελικά, γι’ αυτά η γιορτή.
Η Μαίρη Βέργου, επιμελήτρια του Μουσείου Παιχνιδιών του Μουσείου Μπενάκη, κάνει μια μικρή αναδρομή μέσα από ιστορίες παιχνιδιών που εξακολουθούν να μιλούν, να συγκινούν και να φωτίζουν με τον δικό τους τρόπο το παρόν μας.
Η Μαίρη Βέργου είναι αρχιτέκτων, απόφοιτη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με μεταπτυχιακή ειδίκευση στην Αρχιτεκτονική Μορφολογία και Ρυθμολογία.
Είναι επιμελήτρια του Μουσείου Μπενάκη Παιχνιδιών που άνοιξε τις πόρτες του για το κοινό τον Οκτώβριο του 2017. Πυρήνας των εκθεμάτων του είναι η δωρεά της Μαρίας Αργυριάδη στο μουσείο το 1991 των 20.000 παιχνιδιών και παιδικών αντικειμένων.
Στην εικόνα: Ξύλινο ζωγραφισμένο καράβι για τα κάλαντα, του Γιώργου Γεωργίου Γαρλιάφα, Ελλάδα, Λαμία, 1960 ( Μουσείο Μπενάκη Παιχνίδια)
