Θα θυμάμαι τα μποστάνια στις πεζούλες και τα λουλούδια στ’ αψιδωτά ανοίγματα, τα νεκροταφεία με τους τάφους σκεπασμένους με χώμα κι όχι ταφόπλακα, πράσινους· τον πολυέλαιο να διαγράφει αργούς κύκλους, με τεντωμένη ακτίνα προς τον τρούλο, πάνω σε στήλες από θυμίαμα· τις μαύρες καρφωμένες φιγούρες των μοναχών στα στασίδια, ακίνητες, διάφανες στον χρόνο· τα λείψανα, τις χιλιοφιλημένες εικόνες, τα βαθουλωμένα μάρμαρα από τα βήματα, τα πατήματα, το βάρος των σωμάτων· μα ίσως περισσότερο, τις λάμπες πετρελαίου που φώτιζαν τη διαδρομή με αυτή τη φλόγα τη λειψή, σαν φωτοστέφανο.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

Στέλαν Σκάρσγκαρντ για Ίνγκμαρ Μπέργκμαν: «Ήταν Ναζί, ο μόνος που ξέρω που έκλαψε όταν πέθανε ο Χίτλερ»

Ιταλία: Βίντεο καταγράφει τις κινήσεις του 35χρονου λίγο πριν τον «ρουφήξει» τουρμπίνα αεροσκάφους

Αγρίνιο: Πατέρας έκανε όπισθεν με το αυτοκίνητο και τραυμάτισε θανάσιμα το δίχρονο παιδί του

ΗΠΑ: Εφετείο ανακαλεί τη συμφωνία ομολογίας ενοχής για τον «εγκέφαλο» της 11ης Σεπτεμβρίου

«Εξαντλημένη και καταφαγωμένη από κουνούπια»: Πεζοπόρος εντοπίστηκε μετά από 12 ημέρες

σχόλια