Νόσι Μαρέκ Ναβελίνο: «Δεν είχα φοβηθεί ποτέ στην Ελλάδα, τώρα άρχισα να φοβάμαι την αστυνομία»

Νόσι Μαρέκ Ναβελίνο: «Δεν είχα φοβηθεί ποτέ στην Ελλάδα, τώρα άρχισα να φοβάμαι την αστυνομία» Facebook Twitter
Όλη μου τη ζωή είμαι εδώ, στην Ελλάδα. Μου αρέσει η Ελλάδα, ο τόπος, οι άνθρωποι, τα καλά τους και τα κακά τους, τα χωριά, η επαρχία. Το μόνο που δεν μ’ αρέσει είναι μετά από τόσα χρόνια να με βλέπουν σαν ξένη και να μου φέρονται άσχημα γι’ αυτόν τον λόγο. Φωτ.: Freddie F./LIFO
0

Γεννήθηκα στις Φιλιππίνες, είμαι από μια αγροτική οικογένεια, πολύ φτωχή. Ήμασταν πολλά αδέλφια και ο πατέρας μου δεν μπορούσε να μας βοηθήσει, έτσι κάθε παιδί, μόλις μεγάλωνε λίγο, έπρεπε να δουλέψει για να πληρώνει τα έξοδα του σχολείου μόνο του. Ονειρευόμουν να γίνω αεροσυνοδός, αλλά ήταν πολύ δύσκολο, έτσι πήγα να γίνω κομμώτρια. Τελείωσα τη σχολή κομμωτικής.  

• Το 1983, στα δεκαοκτώ μου, ήρθα στην Ελλάδα. Είχε έρθει πρώτη μια ξαδέλφη μου, δούλευε εδώ και ήρθα να τη βρω.

• Εδώ γράφτηκα στον ΟΑΕΔ για να μάθω ελληνικά. Είναι πολύ δύσκολη γλώσσα, αλλά ήθελα να τη μάθω. Έκανα 110 ώρες μαθήματος και στη συνέχεια έμαθα μέσα από τη δουλειά μου και την επαφή μου με τον κόσμο. Τα ελληνικά ακόμα μπερδεύουν τη γλώσσα μου. Ενώ τα καταλαβαίνω όλα και ξέρω και τι να πω, πάντα δυσκολεύομαι να φτιάξω τις λέξεις όπως θέλω. Μερικές φορές μπερδεύομαι και λέω λέξεις αγγλικές ή φιλιππινέζικες. 

• Γενικά, όταν ήρθα τα πράγματα ήταν πολύ ήσυχα, η Ελλάδα δεν είχε καμία σχέση με τώρα. Δεν είχε πολλούς ξένους η Αθήνα και δεν δυσκολευόσουν πολύ να βρεις δουλειά. Επειδή ήμουν ήδη κομμώτρια, είχα ένα πλεονέκτημα, έτσι έπιασα δουλειά σε κομμωτήριο. Δούλευα πολύ σκληρά, αλλά μου έκανε εντύπωση η μεγάλη αγάπη μου έδειξαν οι Ελληνίδες και πόσο με στήριζαν, παρότι είχα και άσχημα σχόλια από κάποιες κυρίες.   

Δεν είχα φοβηθεί ποτέ στην Ελλάδα, ούτε όταν μου έλεγαν «φύγε», ούτε όταν έλεγαν «ξένη, δεν έχεις καμία δουλειά εδώ», ούτε καν όταν η Χρυσή Αυγή μάς απειλούσε. Τώρα άρχισα να φοβάμαι την αστυνομία, για πρώτη φορά έχω αυτόν τον φόβο. Τον φοβάμαι τον τσαμπουκά. 

• Το 1986 άνοιξα δική μου επιχείρηση, ένα κομμωτήριο στη Νίκαια. Ήμουν η πρώτη Φιλιππινέζα που άνοιξε μαγαζί στην Αθήνα. Μετά μετακόμισα στη Νεάπολη ‒στην Αγία Βαρβάρα‒, στη συνέχεια στο Παγκράτι. Το μαγαζί στους Αμπελόκηπους το άνοιξα το 2007. Κάποια στιγμή είχα τρία δικά μου κομμωτήρια, αλλά με την κρίση αντιμετώπισα πολλά προβλήματα, έτσι έκλεισα τα δύο και κράτησα αυτό που έχω τώρα. Αυτό το «άνω κάτω» που ήρθε με την κρίση ήταν η πιο μεγάλη δυσκολία που αντιμετώπισα στα σαράντα χρόνια που είμαι στην Ελλάδα. Δεν μπόρεσα να κουμαντάρω την κατάσταση γιατί είχα προβλήματα με την εφορία, αυξήθηκαν πολύ τα έξοδα και αναγκάστηκα να κλείσω τα μαγαζιά μου. Το 1998, επειδή είχα δική μου δουλειά, έφερα και την αδελφή μου στην Ελλάδα. Και οι δύο παντρευτήκαμε Έλληνες.

• Οι πελάτες μου ήταν πάντα, και συνεχίζουν να είναι, Έλληνες και ξένοι, όλος ο κόσμος, διαφορετικοί άνθρωποι που δεν είχαν ποτέ τίποτα να χωρίσουν. Έχω πολλούς φίλους Έλληνες. Πιο πολλές φίλες έχω Ελληνίδες παρά Φιλιππινέζες. Παρ’ όλα αυτά, δεν έχω και τόσο εμπιστοσύνη στη φιλία. Στην αρχή όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί και μετά απομακρύνονται σιγά-σιγά. Ελάχιστοι φίλοι με έχουν βοηθήσει όταν έχω προβλήματα. Όταν είσαι καλά, όλοι είναι καλοί μαζί σου, όταν τους χρειάζεσαι εξαφανίζονται. Έχω, πάντως, φίλες που μπορώ να βασιστώ πάνω τους όταν τις χρειαστώ, που τις παίρνω τηλέφωνο και τρέχουν. 

Nhosie Marek Navelino, κομμώτρια από τις Φιλιππίνες Facebook Twitter
Δεν είχα καμία βοήθεια από πουθενά, όλα τα έκανα μόνη μου. Η ζωή με έχει μάθει να μην έχω εμπιστοσύνη σε κανέναν, ούτε στον εαυτό μου. Εμπιστευόμουν πολύ τους ανθρώπους κι αυτό δεν μου βγήκε σε καλό. Φωτ.: Freddie F./LIFO

• Έχω υποστεί πολύ ρατσισμό, ειδικά όταν πρωτο-άνοιξα το κομμωτήριό μου στη Νίκαια. Έρχονταν και μου έλεγαν «τι θέλεις στην Ελλάδα, γιατί δεν κάθισες στην πατρίδα σου; Να φύγεις, να πας στο μέρος σου να δουλέψεις». Δεν έδινα όμως σημασία, συνέχιζα, μέχρι που σταμάτησαν να το λένε.

• Η Αθήνα μού αρέσει πάρα πολύ, γι’ αυτό έμεινα εδώ. Μεγάλωσα εδώ, έζησα εδώ πιο πολλά χρόνια απ’ όσα στις Φιλιππίνες, δούλεψα, έκανα προκοπή, παντρεύτηκα και έκανα τον γιο μου, που είναι Έλληνας. Όλη μου τη ζωή είμαι εδώ, στην Ελλάδα. Μου αρέσει η Ελλάδα, ο τόπος, οι άνθρωποι, τα καλά τους και τα κακά τους, τα χωριά, η επαρχία. Το μόνο που δεν μ’ αρέσει είναι μετά από τόσα χρόνια να με βλέπουν σαν ξένη και να μου φέρονται άσχημα γι’ αυτόν τον λόγο. 

• Πέρασα μια περιπέτεια με τον καρκίνο, τον πάλεψα και είμαι καλά, αλλά έχω ζήσει πολύ δύσκολες καταστάσεις τα τελευταία χρόνια. Ο λογιστής που είχα και εμπιστευόμουν για χρόνια με εξαπάτησε, του έδινα τα λεφτά να πληρώνει τους φόρους, την εφορία, το ΙΚΑ και για χρόνια δεν τα πλήρωνε, έτσι μου ήρθε ένα τεράστιο πρόστιμο. Δεν μου έδινε ποτέ απόδειξη και δεν είχα τίποτα που να πιστοποιεί ότι τον πλήρωνα, έτσι μια μέρα βρέθηκα να χρωστάω ποσά που δεν μπορούσα να πληρώσω. Μπήκα στο πρόγραμμα των 120 δόσεων και θα δίνω 500 ευρώ τον μήνα μέχρι να γίνω 67 ετών. Αν χάσεις μια δόση καταστρέφεσαι γιατί χάνεις τη συμφωνία που έχεις κάνει. Πάντα πλήρωνα στη ζωή μου λάθη άλλων. Από κει έπαθα την αρρώστια, από το στρες. 

• Μετά την περιπέτεια που είχα με την υγεία μου ξαναγύρισα στο μαγαζί, συνέχισα τη ζωή μου, παρ’ όλες τις δυσκολίες και τις ατυχίες, και μια μέρα, ενώ δεν με είχε ενοχλήσει κανείς ποτέ, εμφανίστηκε ένας κύριος με φόρμα και μηχανή. Ενώ φορούσε πολιτικά, λοιπόν, μου είπε ότι είναι αστυνομικός και ζήτησε να του δείξω το αυτοκόλλητο «απαγορεύεται το κάπνισμα». Δεν είχα τέτοιο αυτοκόλλητο, του εξήγησα ότι ήμουν άρρωστη και ότι κανείς δεν κάπνιζε μέσα στο κομμωτήριο ‒ είναι και μικρός ο χώρος έτσι κι αλλιώς. Αλλά δεν του έφτανε μια απλή σύσταση, μου έκοψε πρόστιμο 1.000 ευρώ. Μετά από τέσσερα μαγαζιά και τέσσερις δεκαετίες στην Ελλάδα, μου έβαλαν πρόστιμο για μια παρανομία που δεν είχα κάνει. Αυτό με κατέβαλε.

cover
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

• Όταν πήγα στην εφορία να πληρώσω το πρόστιμο, ήταν αδύνατο να βγάλω άκρη, ο ένας με έστελνε στον άλλον στην υπηρεσία και κανείς δεν δήλωνε υπεύθυνος, έπρεπε να πάρω μια φίλη μου Ελληνίδα για να έρθει να με βοηθήσει. Πήγε και φώναξε και βρήκαν λύση σε δέκα λεπτά, μάλιστα έριξαν και το πρόστιμο από τα 1.000 στα 200 ευρώ, επειδή ασχολήθηκε μια Ελληνίδα. Αν είσαι ξένος, κανείς δεν σου δίνει σημασία.

• Μένω στους Αμπελόκηπους όπου ο κόσμος είναι εντάξει, υπάρχουν άνθρωποι κάθε εθνικότητας στην περιοχή και μου αρέσει εδώ, αλλά με ενοχλεί που οι Έλληνες με βλέπουν, και θα με βλέπουν πάντα, ως ξένη. Έχει πολλούς Φιλιππινέζους στους Αμπελόκηπους και αρκετά ασιατικά μαγαζιά. Φιλιππινέζοι ζουν επίσης στην Πατησίων, στη Γλυφάδα και στα βόρεια προάστια, επειδή δουλεύουν ως οικιακοί βοηθοί σε σπίτια Ελλήνων. Έχει Φιλιππινέζους και στα χωριά, δεν είναι μόνο στην Αθήνα. Οι Αμπελόκηποι, όμως, έχουν τους πιο πολλούς, γι’ αυτό την περιοχή τη λέμε και «Μανίλα». Έχουμε δική μας κοινότητα στην Αθήνα και κάνουμε γιορτές. 

Nhosie Marek Navelino, κομμώτρια από τις Φιλιππίνες Facebook Twitter
Οι πελάτες μου ήταν πάντα, και συνεχίζουν να είναι, Έλληνες και ξένοι, όλος ο κόσμος, διαφορετικοί άνθρωποι που δεν είχαν ποτέ τίποτα να χωρίσουν. Έχω πολλούς φίλους Έλληνες. Πιο πολλές φίλες έχω Ελληνίδες παρά Φιλιππινέζες. Φωτ.: Freddie F./LIFO

• Είμαι πολύ περήφανη για τον γιο μου, είναι ό,τι καλύτερο έχω κάνει στη ζωή μου. Είναι pastry chef και έχει κάνει δική του οικογένεια ‒ μόλις με έκανε γιαγιά και είμαι πολύ χαρούμενη. Έχει ανοίξει και δικό του μαγαζί με πολύ ωραία γλυκά. 

• Τα φιλιππινέζικα δεν τα ξέχασα ποτέ, τα μιλάω με την αδελφή μου, αλλά καμιά φορά μιλάμε και ελληνικά, όταν είμαστε με το παιδί. Όποτε μπορώ πάω να δω τους δικούς μου στις Φιλιππίνες.

• Επειδή είμαι πολλά χρόνια στην Ελλάδα μαγειρεύω κυρίως ελληνικά, μου αρέσει πολύ το ελληνικό φαΐ, αν όμως έχει κάποιος φίλος γιορτή φτιάχνω φιλιππινέζικα πιάτα. Στη γειτονιά μου, αν θέλεις να βρεις φιλιππινέζικο φαγητό, έχει το Bulacan Halo-Halo. Υπάρχει και το Viet Au, που έχει και φιλιππινέζικα πιάτα. 

• Δεν είχα φοβηθεί ποτέ στην Ελλάδα, ούτε όταν μου έλεγαν «φύγε», ούτε όταν έλεγαν «ξένη, δεν έχεις καμία δουλειά εδώ», ούτε καν όταν η Χρυσή Αυγή μάς απειλούσε. Τώρα άρχισα να φοβάμαι την αστυνομία, για πρώτη φορά έχω αυτόν τον φόβο. Τον φοβάμαι τον τσαμπουκά. 

• Μου αρέσει πολύ να ταξιδεύω, θα ήθελα να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο, μου αρέσει να πίνω τον καφέ μου στο σπίτι και να ακούω μουσική, ερωτικά κομμάτια κυρίως. Δύναμη μου δίνει το εγγονάκι μου, με ζωντάνεψε αυτό το μωρό. Μου αρέσει να πηγαίνω στο Μοναστηράκι και να βλέπω κόσμο, να περπατάω, να χαζεύω πράγματα, μου αρέσει πολύ και η φασαρία. Όταν θέλω να πάω βόλτα, πάω συνήθως στο βουνό ή σε κάποιο χωριό για περπάτημα και φαγητό. 

• Δεν είχα καμία βοήθεια από πουθενά, όλα τα έκανα μόνη μου. Η ζωή με έχει μάθει να μην έχω εμπιστοσύνη σε κανέναν, ούτε στον εαυτό μου. Εμπιστευόμουν πολύ τους ανθρώπους κι αυτό δεν μου βγήκε σε καλό. Η πιο μεγάλη δυσκολία που είχα ήταν το διαζύγιό μου. Χωρίσαμε με τον άντρα μου πριν από έντεκα χρόνια, επειδή δεν πήγαινε άλλο. Δούλευα όλη την ημέρα, πρόσεχα και τη συχωρεμένη την πεθερά μου ‒την είχαμε δεκαέξι χρόνια μαζί, στο ίδιο σπίτι‒ και μόλις αυτή πέθανε, μου είπε «και τι έκανες; Δεν έκανες τίποτα». Αρρώστησα και προτίμησα να φύγω, να είμαι μόνη μου. Μπορεί να το μετάνιωσε αργότερα, αλλά ήταν πλέον αργά. 

• Αισθάνομαι Ελληνίδα, πάρα πολύ, περισσότερο από Φιλιππινέζα, ψηφίζω εδώ, εδώ είναι η περιουσία μου, το σπίτι μου, η δουλειά μου, η οικογένειά μου, εδώ θα πεθάνω. Μπορεί στην όψη να είμαι Φιλιππινέζα, αλλά η καρδιά μου είναι ελληνική. Την αγαπάω πολύ την Ελλάδα κι ας μου κάνουν bullying, δεν έχει σημασία. 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέματα
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Flotilla και πώς να κάνεις σωστό hate comment

LifO Vidcasts / Flotilla και πώς να κάνεις σωστό hate comment

Άλλο ένα επεισόδιο του «Άλλο ένα podcast 3.0» όπου τίποτα δεν έχει λογική σειρά — αλλά όλα βγάζουν νόημα με τον τρόπο του Θωμά Ζάμπρα. Από παιδικές αναμνήσεις και τουρκικά τρακαρίσματα μέχρι μαθήματα σωστού hate commenting και ρομπότ που μαθαίνουν kung fu.
ΘΩΜΑΣ ΖΑΜΠΡΑΣ
Θεοδώρα Ψαλτοπούλου: Γιατί oι νέοι νοσούν ολοένα περισσότερο από καρκίνο;

Άκου την επιστήμη / Γιατί αυξάνονται οι νέοι που νοσούν από καρκίνο; H Θ. Ψαλτοπούλου εξηγεί

Πώς μπορούμε να μειώσουμε τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου; Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν καθοριστικά τη μακροζωία; Και πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η διατροφή στην πρόληψη των χρόνιων ασθενειών; Η παθολόγος και καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, απαντά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ποια είναι τα κλειστά ρέματα που πλημμυρίζουν την Αθήνα

Radio Lifo / Ποια είναι τα κλειστά ρέματα που πλημμυρίζουν την Αθήνα

Γιατί πλημμυρίζουν οι δρόμοι με την πρώτη νεροποντή; Και πώς αυτό συνδέεται με τον φυσικό χώρο που έχουμε κλέψει από τα ρέματα και τα ποτάμια της πόλης; Ο Δημήτρης Θεοδοσόπουλος, Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός που έχει εξερευνήσει και μελετήσει διεξοδικά το ιστορικό δίκτυο των ρεμάτων της Αττικής, συζητά με την Ντίνα Καράτζιου τα πώς και τα γιατί.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θανάσης Φωκάς: «Μπορείς να απελευθερωθείς από την πίεση των social media και να στραφείς στον εαυτό σου;»

Θανάσης Φωκάς / Θανάσης Φωκάς: «Μπορείς να απελευθερωθείς από τα social media και να στραφείς στον εαυτό σου;»

Μπορεί το ασυνείδητο να καθορίζει τις αποφάσεις μας; Είναι η ευτυχία θέμα κατανάλωσης ή εσωτερικής ολοκλήρωσης; Πώς η τεχνολογία μεταμορφώνει τον τρόπο που σκεφτόμαστε και ζούμε; Ο διακεκριμένος μαθηματικός και ακαδημαϊκός μοιράζεται σκέψεις που ξεκινούν από την επιστήμη και φτάνουν μέχρι τα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα της εποχής μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Υπόθεση Γραικού: Η εξαφάνιση που ξεσκέπασε ένα θαμμένο μυστικό

Αληθινά εγκλήματα / Υπόθεση Γραικού: Η εξαφάνιση που ξεσκέπασε ένα θαμμένο μυστικό

Ο δημοσιογράφος Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την εξαφάνιση του 59χρονου κτηνοτρόφου Δημήτρη Γραικού που για δυόμισι χρόνια αποτελούσε άλυτο γρίφο για τους αστυνομικούς της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΦΛΙΟΣ
Η σκληρή αλήθεια για τον Κούγια: Tο σκοτεινό φινάλε

Μικροπράγματα / Η σκληρή αλήθεια για τον Κούγια: Tο σκοτεινό φινάλε

Ένα αποκαλυπτικό ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη για τον αμφιλεγόμενο ποινικολόγο. Το τελευταίο μέρος της τριλογίας: Μια μυστική συμφωνία, οι άγνωστοι μάρτυρες, υποθέσεις Λιγνάδη και Πισπιρίγκου, όσα έγιναν μετά το θάνατό του κ.α
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
«Ο κόσμος νομίζει ότι είσαι ο ρόλος σου»

Lifo Videos / «Ο κόσμος νομίζει ότι είσαι ο ρόλος σου»

Η Ιωάννα Ασημακοπούλου μιλά για τη διαδρομή της στο θέατρο, την τηλεόραση και τη ζωή, εξηγεί γιατί το «Είμαι η Τζο» είναι το πιο προσωπικό της έργο και επιμένει ότι μόνο η τέχνη μπορεί να μας δώσει διέξοδο και ελπίδα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
«Η Δύση κέρδισε τον Ψυχρό Πόλεμο, αλλά δεν κέρδισε την ειρήνη»

LiFO politics / «Η Δύση κέρδισε τον Ψυχρό Πόλεμο, αλλά δεν κέρδισε την ειρήνη»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, Λουκάς Τσούκαλης, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για το τέλος της αμερικανικής ηγεμονίας και της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και προειδοποιεί ότι η Ευρώπη κινδυνεύει με παρακμή αν δεν λειτουργήσει ως ενιαία πολιτική οντότητα.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Τι τρώμε στ’ αλήθεια; Έλεγχοι, ετικέτες και η αθέατη πλευρά της διατροφής

Radio Lifo / Aν ξέραμε τι τρώμε...

Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον Αντώνη Ζαμπέλα, πρόεδρο του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων, για την ασφάλεια των τροφίμων στην Ελλάδα σήμερα. Ο κ. Ζαμπέλας αναλύει κάθε στάδιο της πορείας που ακολουθεί ένα τρόφιμο μέχρι να φτάσει στο τραπέζι μας.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η σκληρή αλήθεια για τον Κούγια: Οι ματωμένες κόντρες

Μικροπράγματα / Η σκληρή αλήθεια για τον Κούγια: Οι ματωμένες κόντρες

Ένα αποκαλυπτικό ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη για τον αμφιλεγόμενο ποινικολόγο. Το δεύτερο μέρος της τριλογίας: Το outing από τον Βαλλιανάτο, ένα αιματηρό διαζύγιο, η διαμάχη με τον Λαζόπουλο κ.α.
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
«Η Ελλάδα έχει αργήσει τραγικά να αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης»

Lifo Videos / «Η Ελλάδα έχει αργήσει τραγικά να αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης»

Τι σηματοδοτεί η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους; Πόσο επικίνδυνη είναι η «εργαλειοποίηση του αντισημιτισμού»; Μπορεί η Γάζα να γίνει η «παγκόσμια μνήμη» που θα σημαδέψει τις επόμενες δεκαετίες; Ο ιστορικός Πολυμέρης Βόγλης φωτίζει τις ρίζες της σύγκρουσης, τις διεθνείς αντιδράσεις και τις προοπτικές για ειρήνη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Tις περισσότερες φορές ο εχθρός σου δεν είναι αυτός που πιστεύεις»

Οι Άλλοι / «Tις περισσότερες φορές ο εχθρός σου δεν είναι αυτός που πιστεύεις»

46 λεπτά συνέντευξης δεν είναι αρκετά για να χωρέσουν το χιούμορ, την ενέργεια και τη βαθιά ψυχή του Ζερόμ Καλούτα. Αρκούν όμως για να καταλάβει κανείς ότι πρόκειται για έναν καλλιτέχνη που δεν σταματά να ανακαλύπτει τον εαυτό του και να προχωρά με τόλμη.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
«Τα social media μάς έχουν κάνει κυνικούς και αδιάφορους»

Άκου την επιστήμη / «Τα social media μάς έχουν κάνει κυνικούς και αδιάφορους»

Η Gen Z ρίχνει κυβερνήσεις με ένα hashtag, την ίδια στιγμή που οι αλγόριθμοι περιορίζουν τον δημόσιο διάλογο σε likes και φίλτρα. Τα social media έδωσαν φωνή σε εκατομμύρια πολίτες, αλλά μήπως τελικά μας έκαναν πιο αδιάφορους και λιγότερο δημοκρατικούς; Η καθηγήτρια του ΕΚΠΑ, Μαρίνα Ρήγου, απαντά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Όταν πέθανε ο πρώτος μου σύζυγος, σκέφτηκα να βάλω τέλος στη ζωή μου»

Lifo Videos / Νένα Μεντή: «Όταν πέθανε ο πρώτος μου σύζυγος, σκέφτηκα να βάλω τέλος στη ζωή μου»

Μία από τις πιο σπουδαίες παρουσίες του ελληνικού θεάτρου γιορτάζει φέτος 60 χρόνια αδιάλειπτης πορείας στη σκηνή και μιλά με αφοπλιστική ειλικρίνεια για την κοινωνία, την τηλεόραση, το θέατρο αλλά και τις προσωπικές της πληγές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Χαώδης πολυνομία και συμπληγάδες συμφερόντων: Ποιος ελέγχει τη δόμηση σήμερα;

Radio Lifo / Ποιος ελέγχει τι χτίζεται και πού στην Ελλάδα;

Χαώδης πολυνομία και συμπληγάδες συμφερόντων: Η Ντίνα Καράτζιου συζητάει με τον Δημήτρη Πετρόπουλο, πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας των Μηχανικών του Δημοσίου ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ για το πώς ελέγχεται το δομημένο περιβάλλον στη χώρα, από την έκδοση των οικοδομικών αδειών έως τον έλεγχο της αυθαίρετης δόμησης και τη διαχείριση των μεγάλων επενδυτικών σχεδίων.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η σκληρή αλήθεια για τον Κούγια: Το φλεγόμενο μυστήριο 

Μικροπράγματα / Η σκληρή αλήθεια για τον Κούγια: Το φλεγόμενο μυστήριο 

Ένα αποκαλυπτικό ηχητικό ντοκιμαντέρ για τον αμφιλεγόμενο ποινικολόγο. Το πρώτο μέρος της τριλογίας: Ένας μυστηριώδης γάμος, ένας ανεξιχνίαστος φόνος, η δίκη των Σατανιστών, η μάντρα του Alter κ.α.
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ