Η Αθήνα κεντάει το σώμα της

Η Αθήνα κεντάει το σώμα της Facebook Twitter
17

Οι εντυπώσεις που προκαλεί η εικόνα ενός ατόμου που κυκλοφορεί στην Αθήνα κι έχει στο σώμα του (σε εμφανή σημεία) τατουάζ μπορούμε με ασφάλεια να πούμε πως δεν είναι πλέον ίδιες με αυτές που προκαλούνταν μια δεκαετία πριν. Μπορεί να υπάρχουν και σήμερα άνθρωποι που κοιτάνε με δυσπιστία όλους αυτούς που αποφασίζουν να διακοσμήσουν το σώμα τους με παράξενα σχέδια, όμως η μεγάλη πλειονότητα έχει γοητευτεί από αυτήν τη μόδα και θεωρεί πλέον τα τατουάζ ένα απολύτως φυσιολογικό πράγμα. Απόδειξη η ραγδαία ανάπτυξη της βιομηχανίας του τατουάζ στην Αθήνα κι ένα συνέδριο που προσελκύει χιλιάδες Αθηναίους που θέλουν να δουν ή να δοκιμάσουν.

Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους: πάνω από 20.000 άνθρωποι πέρασαν από το 7o Athens Tattoo Convention το Σαββατοκύριακο 10-12 Μαΐου, περισσότερα από 120 tattoo studios έχουν την έδρα τους στον Νομό Αττικής (και πολύ περισσότερα «ερασιτεχνικά» σε γκαράζ και υπόγεια), ενώ εδώ και δύο χρόνια εκδίδεται (με αξιοσημείωτη επιτυχία, μάλιστα, για τα δεδομένα του Τύπου στην εποχή μας!) μονοθεματικό περιοδικό για τατουάζ (το «Inked») και τώρα τελευταία δημιουργήθηκε και το πρώτο online περιοδικό αποκλειστικά για την τέχνη του τατουάζ στην Ελλάδα (το heartbeatink.gr). Τα επίσημα στοιχεία σταματούν κάπου εδώ για τη χώρα μας, όμως μπορούμε να πάρουμε μια ιδέα –αν όχι για το τι ισχύει τώρα στη χώρα μας, ίσως για το μέλλον– από μια έρευνα που έγινε στην Αμερική, η οποία βρήκε ότι το 36% των ατόμων από 18 έως 25 χρόνων και το 40% των ανθρώπων από 26 ως 40 έχει τουλάχιστον από ένα τατουάζ.

Μπορεί σχεδόν όλοι πια να χτυπάνε τατουάζ, δεν ξεκινούν όμως όλοι από την ίδια αφετηρία. Υπάρχουν διάφορες φυλές ανάμεσα στους φίλους των τατουάζ, όπως μας επισημαίνει ο Γιώργος Πούλος από το «Inked»: «Τυπάκια που κάνουν τη δική τους επανάσταση με γερές δόσεις από μελάνι, νεαρές με καλλίγραμμα σώματα που θέλουν μια... πεταλουδίτσα να κοσμεί το κορμί τους, ακομπλεξάριστα αγόρια που κατεβάζουν με υπερηφάνεια ένα "μανίκι", ακόμα και ώριμες κυρίες, οι οποίες ό,τι δεν κατάφεραν στη νεαρή τους ηλικία, το κάνουν τώρα. Συνειδητοποιημένοι και μη, "πωρωμένοι" που σκέφτονται αμέσως το επόμενο, τυπάκια που ακολουθούν τα tattoo βήματα του David Beckham και σέξι κορίτσια που θέλουν να μεταλλαχθούν σε Kat Von D».

Αντίστοιχη... ποικιλία ανακαλύπτουμε και στους λόγους που οδηγούν τον καθένα στην απόφαση να χαράξει κάτι μόνιμο στο σώμα. «Έμφαση, ενδυνάμωση, τέχνη, σύνδεση, μνήμη» είναι το τατουάζ για τη Νίκη, συγκεκριμένες αφορμές –όπως π.χ. το σημαντικότερο πρωινό της ζωής του στο Chelsea Hotel– δίνουν το έναυσμα για τον Θεοδόση, σημαδιακά γεγονότα και για την Ινώ (heartbeatink), που έκανε το πρώτο από τα 11 τατουάζ της όταν ολοκλήρωσε την πτυχιακή της στο πανεπιστήμιο.

Αν και όλοι θα συμφωνούσαν ότι το τατουάζ έχει μεταπηδήσει από την εναλλακτική κουλτούρα στο mainstream, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ακόμα στεγανά. Για τους «παλιούς» του είδους, τα τατουάζ σε παλάμες και λαιμούς, χωρίς προηγουμένως να έχει εξαντληθεί ολόκληρο το υπόλοιπο σώμα, κατατάσσει αυτομάτως τον κάτοχο στην κατηγορία του "ποζεριού". Όμως, ακόμα και αν μπορούμε να παρακάμψουμε συγκεκριμένους οργανισμούς που δεν καλοδέχονται το τατουάζ (π.χ. παλαιότερα ειδικά, τα περισσότερα στελέχη του Ελληνικού Στρατού εμφάνιζαν ένα είδος αλλεργίας στα σχέδια επί σώματος) και να βρούμε έναν τρόπο να κερδίζουμε τα προς το ζην χωρίς η εμφάνισή μας να παίζει σημαντικό ρόλο (μακριά από τράπεζες π.χ.), αυτό δεν σημαίνει ότι η γνωστή ελληνική υπερβολή είναι ο καλύτερός μας σύμμαχος, όταν πρόκειται να κάνουμε κάτι που είναι 20 φορές πιο επώδυνο να το βγάλουμε από πάνω μας απ' ότι να το βάλουμε. Κανείς δεν θα σε σταματήσει πια από το να «βαρέσεις» στα βλέφαρα, τα γεννητικά όργανα, το εσωτερικό των χειλιών ή τις θηλές σου (η νέα μόδα στην Αμερική). Μια δεύτερη σκέψη, όμως, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.

Διάφορα
17

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

13 σχόλια
Καύσωνας,Ιούλιος μήνας, έτος 2075, εσύ 85 χρονών, σε έναν άθλιο θάλαμο του Σισμανόγλειου ή του Σωτηρία(που ακόμα υπάρχουν) με 6-7 ακόμα ταλαίπωρα γεροντάκια που περιμένουν το χάρο, γεμάτος ορούς, καθετήρες και σωληνάκια να διασχίζουν ζαρωμένες ζωγραφιές στο σαπισμένο σου κορμί. Η πιτσιρίκα νοσοκόμα σου αλλάζει τον καθετήρα, της μοιάζεις τόσο παράταιρος και αλλόκοτος. Σε βλέπει και σκέφτεται «Έτοιμος είναι για κάτω. Κάνα-δυο ώρες το πολύ, άντε ένας λιγότερος, λείπουν κι οι μισές με αδεία και τρέχω και δε φτάνω. Πρέπει να πάω να βάλω και αλοιφή σ'αυτό το κωλοτατουάζ που χτύπησα το πρωί. Με 'χει πεθάνει στη φαγούρα»Ο εργολάβος κηδειών σε κοιτάει γυμνό λίγο πριν σε σαβανώσει για να σε βάλει στο κασόνι. Φανατικός ο ίδιος των τατουάζ, τη προηγούμενη μέρα δεν παρέλειψε να περάσει μια βόλτα απο το 69o Athens Tattoo Convention.Με την ευκαιρία μάλιστα χτύπησε ένα ακόμη τατουάζ.«Ρε τι φτιάχνανε τότε!» σκέφτεται «Είχανε οι άνθρωποι τότε μεράκι, φαντασία όχι όπως τώρα που σε ξεπετάνε.Δε μπορούσε να πεθάνει χθες αυτός.Μα τη παναγία θα το φωτογράφιζα αυτό στο στέρνο του και θα χτύπαγα το ίδιο.Δε βαριέσαι, άντε να τελειώνω με δαύτον, πρέπει να τον ανεβάζω και στον Κόκκινο Μύλο και τέτοια ώρα το ποτάμι δε περπατιέται με τίποτα»
Λπν, λπν, έχουμε και λέμε.Ο κάθε άνθρωπος κάνει πράματα για διαφορετικό λόγο από τον άλλον, άλλα κριτήρια, άλλοι παράγοντες και άλλα δεδομένα την χρονική στιγμή που έγινε αυτό. κάθε προσοπικότητα είναι διαφορετική έτσι και κάθε σώμα είναι διαφορετικό και ο καθείς επιλέγει να το ντύσει σύμφωνα με την προσοπικότητα του. Που είναι το κακό σε αυτό ? Το ότι κάποιος επιλέγει να διακοσμήσει το σώμα του με κάθε λογής σχέδιο είναι καθαρά δικιά του επιλογή και δεν καταλαβαίνω όλην αυτήν την πρεμούρα που γίνετε. Ναι συμφωνώ πως εν μέρη είναι μόδα και πως η μόδα θα περάσει αλλά είναι και άνθρωποι που πραγματικά το αγαπάνε και το κάνουνε. Για ποιο λόγο να τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι..?Στην τελική γιατί να κρίνουμε τον οποιονδήποτε για την οποιαδήποτε πράξη του από την στιγμή που δεν έχει κανένα αρνητικό αντίκτυπο στους γύρο του ?Ούτε εσύ θα το μετανιώσεις όταν έρθει η ώρα, ούτε γω, αλλά αυτός..!
Εδώ κοιτάω παλιές φωτογραφίες μου, στα 18-20 και καμιά φορά ντρέπομαι για τα ρούχα που φόραγα και για τα μαλλιά που είχα τότε. Σκέψου να έκανα και κάνα τατουάζ...
Σχολιο οχι τοσο ως προς το αρθρο αλλα προς αρκετα σχολια εδωκαι στο νετ γενικα..Σημερα το πρωι ειχα μια συζητηση με την γυναικα μυο και αναμεσα σε αλλα της ειπα και το ακολουθο"Εχω ακουσει(διαβασει) αρκετους που δεν εχουν τατουαζ να κριτικαρουν τα παιδια που κανουν τατουαζ ως θυματα της μοδας/προβατα/θα το μετανοιωσουν/ποζεραδες αλλα δεν εχω ακουσει(διαβασει) κανεναν(προς το παρον) ανθρωπο με τατουαζ που να σχολιαζει αρνητικα οποιον επιλεγει να μην εχει".
Λοιπον, εχω πολυ αρνητικη αποψη για αυτο και δεν ξερω γιατι. Απο τη μια μου φαινεται περιεργο να διαφημιζει κανεις ποσο λιγο αυτο-ελεγχο εχει, και να θελει να μοιασει με ανθρωπους του υποκοσμου (οπως συνεβαινε παλια). Απο την αλλη οσο περισσοτεροι το κανουν, τοσο λιγοτερο σημαινει, οποτε πρεπει να το παραβλεπω. Να δουμε ποτε θα το φορανε επιδεικτικα οι πιλοτοι και οι γιατροι.
Θελω να ευχαριστησω τα παιδια που επιμενουν με το ρεπορταζ περι τατουαζ. Βλεπω οτι σταδιακα μου φευγει η προκαταληψη και η φοβια (βασισμενη και σε στατιστικες, ομως) απεναντι σ'αυτο το φαινομενο.
Υπάρχει ένα βασικό πρόβλημα με τα τατουάζ, ότι είναι μόδα ή και άποψη του ατόμου που το κάνει όμως η μόδα όπως ξέρουμε αλλάζει συνεχώς, αρκετοί αλλάζουν και απόψεις, ενώ το τατουάζ μένει για πάντα.. Και ενώ παλιά ήταν κάτι πιο προσωπικό σε κρυφά σημεία, σήμερα το κάνεις για να το βλέπεις συνέχεια και εσύ και οι άλλοι..
Κάθε εποχή χαρακτιρίζεται απο τάσεις.Για μένα το άρθρο θα ήταν όντως ενδιαφέρον αν μπορούσε να εξηγήσει το ΓΙΑΤΙ,τι υποδηλώνει δηλαδή αυτή η μόδα σε σχέση με την κοινωνική κατάσταση ας πούμε κι όχι απλά να διατυπώσει την τετριμένη άποψη :το κάνουν γιατι είναι κουλ. χαίρω πολύ. Κάθε μόδα υποδηλώνει και κάτι..Κάποτε (60's) οι γυναίκες κάνανε μόνιμο τατουάζ στα μάτια τους και τα φρύδια τους.Στο μεσαίωνα οι άνθρωποι κάνανε αφαίμαξη για να δείχνουν χλωμότεροι..κ.ο.κ.
το τατουαζ ηταν καποτε αποψη,τροπος ζωης, στιγμα ... και τωρα εχει γινει τοσο μπαναλ που και η καθε κυρακατινα εχει ενα τουλαχιστον ...και να φενεται οταν παει για ψωνια στη λαϊκη
Εκεινο που θα ηταν καλο να σκεφτουν οσοι εσπευσαν να διακοσμησουν το σωμα τους, ειναι οτι καποια στιγμη στο μελλον θα χρειαστει(και παλι χαρη της μοδας)να το ξε-διακοσμησουν. Ειναι μεγαλο το κοστος και η ταλαιπωρια και για το τατου και για το ξε-τατου! Το επισημεναινω γιατι δυστυχως νομιζω οτι το χομπυ "σκεφτομαι" δεν το εχει και πολυς κοσμος...
Μη μου πειτε οτι ξαφνικα το 2013 ολοι οι ελληνες ανακαλυψαν ξαφνικα το νοημα "πισω απο το ταουαζ". Εμενα τουλαχιστον μου φαινεται απιθανο. Η για να το πω αλλιως, μου φαινεται πολυ πιθανοτερο να συμβαινει σ'αυτη τη συχνοτητα Για τη μοδα. Οχι για ολους ασφαλως, αλλα για τους περισσοτερους
Πολύ εύκολα ταυτίζετε το tattoo με τη μόδα και την ποζεριά και κάνετε λάθος γιατί σκέφτεστε πολύ μονοδιάστατα. Γι άλλους είναι μορφή δέσμευσης, για άλλους μορφή έκφρασης και για άλλους τέχνη (δείτε τι tattoo «χτυπάνε» σε Sake, Tatooligans και One Love και θα καταλάβετε τι εννοώ). Όσο δε μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε αυτό, παραμένουμε οπισθοδρομικοί.
ΜΟΔΑ.Και έχει για όλους.Και για τον κάγκουρα που θα χτυπήσει το τραίμπαλ στο χτισμένο με πρωτείνη και συνδρομή στο τζο γουαιντερ μπρατσο του, βγαίνει και σε θηλυκό το συγεκριμένο,πάνω από τους γλουτούς.Και για τον οπαδό,και για τον μεταλά,και για το φασίστα,και για τον χιπστερ,και για τον γκεί. Απέλπιδες προσπάθειες εγκαθίδρύσης ταυτότητας,μιας γενιάς που έχει χάσει τη ταυτότητα της(ή μάλλον δεν τη βρήκε ποτέ).Θλίψη.Είκοσι χιλίαδες άνθρωποι σένα συνεδριο για τατουάζ.Αν βέβαια ήταν ένα συνέδριο,μια συνέλευση,κάτι, όχι για τις νεές τάσεις στο τατούαζ, αλλά για το πως διάολο θα ζήσουμε με αξιοπρέπεια και στο πως θα φρενάρουμε αύτο το τρένο της εξαθλίωσης,μάλλον θα μάζευε υποπολλαπλάσιους.Δε πείραζει,αυτά μας αξίζουν μάλλον...
Κάποτε ήταν μόδα οι βάτες, πιο παλιά τα καπέλα ή οι κορσέδες. Με μια διαφορά: Αυτά όταν τα βαριόταν κάποιος απλά δεν τα ξαναφόραγε.Κατά τα άλλα δεν θεωρώ ότι με ένα τατουάζ κάνεις επανάσταση ούτε ότι είσαι "ακομπλεξάριστος" αν γεμίσεις τα μπράτσα σου κινέζικους δράκους. Πιο πολύ μου έρχονται στο νου αυτοί που έκαναν ουρές για να προμηθευτούν πρώτοι το i-phone...