Πολιτικάντικα

ΟΓιωργάκης Παπανδρέου είναι σαν τηχλωρίνη Κλινέξ. «Αυτήν ξέρετε, αυτήνεμπιστεύεστε». Η νίκη του ήταν καθαρή.Τον θέλει η επικράτεια, και είναι λογικό.Όταν στην Ελλάδα λέμε «Παπανδρέου»,μιλάμε για εικονίσματα. Οι διορισμένοιτης δεκαετίας του '80 δεν ξεχνούν. Όσοιμασούλησαν επιδοτήσεις, όσοι πήρανεξουσιούλες στο Δημόσιο είχαν χρέος.Αυτοί ανέδειξαν τον υιό, για να ξεπληρωθούνοι υποχρεώσεις του παρελθόντος. Τι κιαν ο λόγος του είναι ανερμάτιστος, τικι αν δεν μπορεί να βάλει δυο προτάσειςστη σειρά χωρίς να κάνει συντακτικόλάθος (πράγμα που προδίδει περισσότεροτρικυμία εν κρανίω παρά γλωσσική πενία),έχει μαζί του το κουκούτσι του ΠΑΣΟΚ,όλους εκείνους που θα τον ακολουθούνακόμη κι αν αντί για λόγους εκστομίζειατάκες από τη Μαφάλντα. Μας έχει συνηθίσειάλλωστε στα «κουλά»: θυμάστε τοαπόγευμα που ενθρονίστηκε από τονΣημίτη; Βγήκε στην Αναγνωστοπούλου και,ως νέος πρόεδρος της παράταξης, δήλωσεότι είναι πολύ λυπημένος που πέθανε ηΜαρία Ρεζάν. Προφανώς ήθελε να δείξειτο ανθρώπινο πρόσωπο του ηγέτη, όμως τομόνο που κατάφερε ήταν να δώσει μιασουρεαλιστική διάσταση στα λόγια του.

ΟΠαπανδρέου στήριξε την υποψηφιότητάτου σε δυο κεντρικά συνθήματα. Πρώτονότι υπάρχουν εκδοτικά και επιχειρηματικάσυμφέροντα που στρέφονται εναντίον τουκαι εναντίον του κόμματος. Το έλεγε κάθεμέρα, αλλά ούτε μια φορά δεν είχε τηγενναιότητα να αποσαφηνίσει σε ποιουςαναφέρεται. Φοβήθηκε το μέλλον του,ντράπηκε για το παρελθόν του ή θέλησενα ορθώσει τη σκιά ενός Μπαμπούλα, όπωςέκαναν παλιά οι μαμάδες για να έχουντον έλεγχο των νηπίων; Δεύτερον,κατηγορούσε τον Βενιζέλο για δεξιό(δηλαδή έβρισε ο γάιδαρος τον πετεινόκεφάλα). Πέρα από τις εσωκομματικέςδιενέξεις, μια ειλικρινής αποτίμησητης κατάστασης θα είχε ως εξής: οσοσιαλισμός θέλει λεφτά και το ταμείονείναι μείον. Μέχρι να φύγει η ΝέαΔημοκρατία από την εξουσία, θα έχειξεπουλήσει όλα τα ασημικά, θα έχειγονατίσει τη μέση τάξη από τη φορολογίαοπότε δεν θα υπάρχουν και έσοδα γιακοινωνική πολιτική, όπως τη διδάχτηκεο πρόεδρος στα χρόνια της εξορίας στηΣουηδία. Αν έχει όντως ριζοσπαστικέςδιαθέσεις, μπορεί να ξεπατικώσει μερικέςπροτάσεις από τον Αλαβάνο, αλλά έτσι θαείναι αριστερός ιμιτασιόν. Προς το παρόναρκεί να γίνει σαφής, όλος ο βερμπαλισμόςνα κατασταλάξει σε προτάσεις.

Ανμη τι άλλο, η παρακολούθηση τωνεσωκομματικών του ΠΑΣΟΚ θα γίνει πιοενδιαφέρουσα κι από το «Παρά Πέντε».Θα στηθούν δίκαιες γκιλοτίνες; Αλήθειαπώς γίνεται δίκαιη διαγραφή ιδεών χωρίςδιαγραφή προσώπων; Μιλάμε για λοβοτομές;Υπέροχα θα περάσουμε και με τα στελέχηπου από πρωτοκλασάτα έγιναν κανονικοίκλακαδόροι. Αν στην πρώτη θητεία ηενημέρωσή τους γινόταν με το τηλεκοντρόλ,τώρα, με την εξηντάρα, θα απαξιωθούνεντελώς; Αναμένουμε τους νέους Μάνους,τις νέες Ματσούκες και μια συμπεριφοράτύπου «δεν δίνω λογαριασμό», όχιόπως την ξέραμε αλλά στο πολλαπλάσιο.Ορκίστηκαν ενότητα και θα την έχουν μετους κανόνες της βασιλείας. Ο λαός θαέχει τον ηγέτη που του αξίζει και οηγέτης θα έχει τους αυλικούς που τουαξίζουν.