Μια πραγματικά ριζοσπαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση

Μια πραγματικά ριζοσπαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση Facebook Twitter
36

Καθώς οι πανελλαδικές εξετάσεις πλησιάζουν, μετά την επιστράτευση των εκπαιδευτικών που απείλησαν να απεργήσουν στη διάρκεια μιας τόσο κρίσιμης περιόδου για τους μαθητές της Γ' Λυκείου και τις οικογένειές τους, έχω μια απλή πρόταση που νομίζω ότι θα εκτιμηθεί από όσους πιστεύουν σε ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις.

Όλοι γνωρίζουν ότι η διδαχθείσα ύλη στα λύκεια της χώρας, ακόμα και αν παπαγαλιστεί απολύτως κι επιτυχώς από τους νέους και τις νέες, δεν προσφέρει πολλά στη διάπλαση του νου τους. Αντίθετα, σκοτώνει τη δημιουργικότητά τους και δολοφονεί την αγάπη τους για πραγματική γνώση. Παράλληλα, η περίοδος των εξετάσεων, από τις οποίες εξαρτώνται οι ελπίδες χιλιάδων οικογενειών για το μέλλον των παιδιών τους, αποτελούν ιδανική ευκαιρία για τους συνδικαλιστές-καθηγητές να εκβιάσουν το κράτος και την κοινωνία ώστε να πετύχουν τους ποταπούς τους στόχους, απειλώντας με απεργίες κατά τη διάρκεια των εξετάσεων.

Μια απλή λύση που θα προαγάγει την αποτελεσματικότητα στον εκπαιδευτικό κλάδο, καταργώντας με μια μονοκοντυλιά τόσο τη σπατάλη ενέργειας των μαθητών όσο και την εξουσία των καθηγητών-συνδικαλιστών απέναντι στην υπόλοιπη αγωνιώσα κοινωνία, είναι η εξής: άμεση κατάργηση όλων των εξετάσεων και αντικατάστασή τους από ένα έξυπνο σύστημα δημοπρασιών, όπου οι γονείς των υποψηφίων θα πλειοδοτούν για μια θέση στο πανεπιστημιακό τμήμα στο οποίο θέλει να εισαχθεί το σπλάχνο τους.

Αντιγράφοντας τα εξελιγμένα ηλεκτρονικά συστήματα δημοπρασιών που σχεδίασαν διακεκριμένοι παιγνιοθεωρητικοί για τη διάθεση των συχνοτήτων κινητής τηλεφωνίας 3G και 4G στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, είναι τεχνικά απλή υπόθεση: εντός μερικών ημερών, αυτομάτως και χωρίς καμία εξέταση ή διόρθωση γραπτών, οι σειριακές αυτές ηλεκτρονικές δημοπρασίες να κατανέμουν τους «επιτυχόντες» στα διάφορα ανά την επικράτεια πανεπιστημιακά τμήματα στη βάση της ζήτησης και της προσφοράς.

Τα θετικά μιας τέτοιας αγοραίας λύσης στο ακανθώδες θέμα των Πανελλαδικών είναι πάμπολλα. Θα αναφέρω τέσσερα. Πρώτον, οι μαθητές δεν θα χρειάζεται να παπαγαλίζουν κατεβατά που τους κάνουν να μισούν την ιστορία, τη βιολογία, τη φυσική, τα αρχαία. Δεύτερον, οι καλοί καθηγητές δεν θα χρειάζεται πλέον να καταναλώνουν τόσες ώρες διορθώνοντας μετριότατα γραπτά, και θα κερδίζουν πολύτιμο χρόνο που θα τον χρησιμοποιούν για να επιμορφώνονται. Όσο για τους κακούς καθηγητές, το να μη διορθώνουν τα γραπτά των παιδιών μας είναι μια σημαντική συνεισφορά στην κοινωνία. Τρίτον, καταργείται άμεσα η παραπαιδεία (καθώς κανείς δεν θα έχει λόγο να στέλνει το παιδί του σε φροντιστήριο) και όλα αυτά τα χρήματα θα διατίθενται στα πανεπιστημιακά τμήματα μέσω των δημοπρασιών. Τέταρτον, και σε επέκταση του τρίτου, τα πανεπιστήμια ξάφνου θα αποκτήσουν τεράστιους πόρους με τους οποίους θα μπορέσουν να προσελκύσουν καλούς καθηγητές από το εξωτερικό, να βελτιώσουν τις υποδομές, να προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες στους φοιτητές κ.λπ.

Θα μου πείτε όμως: ναι, αλλά οι δημοπρασίες δεν καταργούν την αξιοκρατία; Είναι ένα ενδιαφέρον επιχείρημα. Όμως, από την άλλη, το επιχείρημα αυτό είναι βαθιά υποκριτικό. Γιατί, δηλαδή, θα είναι καλύτερος γιατρός στα σαράντα του εκείνος που παπαγάλισε τα βιβλία βιολογίας του ΟΕΔΒ στα δεκαοκτώ του από εκείνον ή εκείνη των οποίων οι γονείς έχουν τη θέληση και τη δυνατότητα να πληρώσουν τα μέγιστα δίδακτρα ώστε το παιδί τους να μπει στην Ιατρική; Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι κάτι τέτοιο ισχύει. Όπως έχει αποδειχτεί σε έρευνες παγκοσμίως, οι επιδόσεις στην τελευταία τάξη του λυκείου δεν προβλέπουν καθόλου καλά τις επιδόσεις του τελευταίου έτους στο πανεπιστήμιο – πόσο μάλιστα τις επιδόσεις στο χειρουργείο ή στο δικαστήριο τριάντα χρόνια αργότερα.

Ακόμα, όμως, κι αν ισχύει ότι ο φοιτητής του 20 των Πανελλαδικών είναι εν δυνάμει καλύτερος δικηγόρος ή μηχανικός από εκείνον του 8, κάλλιστα μπορεί το σύστημα δημοπρασιών είτε να θέσει έναν ελάχιστο βαθμό ως προαπαιτούμενο για τη συμμετοχή των υποψηφίων στη δημοπρασία είτε να θεσπίσει έναν διαφορετικό τιμοκατάλογο έτσι ώστε, π.χ., τα χίλια ευρώ που προσφέρει η οικογένεια ενός φοιτητή του 20 να αντιστοιχούν στα δέκα χιλιάδες ευρώ που προσφέρει η οικογένεια του φοιτητή του 10. (Βέβαια, σε αυτή την περίπτωση, τα οφέλη αποτελεσματικότητας από την παντελή κατάργηση των λυκειακών εξετάσεων χάνονται.)

Μια πραγματικά ριζοσπαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση Facebook Twitter

Στην εποχή που ψάχνουμε απεγνωσμένα, και κάτω από την επιτήρηση της τρόικας, για λύσεις που χρησιμοποιούν την αγορά ως εργαλείο μείωσης της αναποτελεσματικότητας και κατάργησης των κρατικιστικών μηχανισμών διανομής των κοινωνικών αγαθών, η πρόταση αντικατάστασης των Πανελλαδικών από καλά οργανωμένες δημοπρασίες είναι ριζοσπαστική και εντέλει απόλυτα συμβατή με το δημόσιο συμφέρον. Όλοι γνωρίζουμε ότι η αξιοκρατία έχει προ πολλού πεθάνει στη χώρα μας και ότι οι πανελλαδικές εξετάσεις επιλέγουν τα παιδιά είτε εκείνων που είχαν τα χρήματα να τα στείλουν στα καλύτερα σχολειά-φροντιστήρια είτε που κατάφεραν να παπαγαλίσουν πράγματα των οποίων η αποστήθιση είναι απολύτως άχρηστη από επιστημονικής πλευράς και, άρα, αντίθετη με τις ανάγκες μιας πραγματικά πανεπιστημιακής παιδείας. Από τη στιγμή, λοιπόν, που οι πανελλαδικές εξετάσεις κοστίζουν απίστευτα ποσά στις ελληνικές οικογένειες, τα οποία καταλήγουν στις τσέπες φροντιστών, καλύτερα δεν είναι τα ποσά αυτά να καταλήγουν, μέσω των προτεινόμενων δημοπρασιών, στα δημόσια πανεπιστήμια;

Θεωρώ ότι μια τέτοια μεταρρύθμιση θα χαιρετιζόταν από την πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, με εξαίρεση τις φτωχότερες οικογένειες που διατηρούν, ως επί το πλείστον ανοήτως, ελπίδες ότι το παιδί τους, παρά το γεγονός ότι στερούνται τους πόρους να το στείλουν στα καλά φροντιστήρια, θα καταφέρει, παρ' όλα αυτά, να περάσει σε μία από τις καλές σχολές. Την ίδια στιγμή νομίζω ότι και η τρόικα θα εκτιμήσει μια τέτοια ριζοσπαστική μετάβαση σε ένα αγοραίο σύστημα που θα μειώσει σημαντικά το κόστος του εκπαιδευτικού συστήματος την ώρα που εξασφαλίζει τεράστιους πόρους στα πανεπιστήμια να κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα.

Νομίζω ότι δεν είναι καθόλου παρακινδυνευμένο να ισχυριστεί κανείς πως η ώρα μιας τέτοιας μεταρρύθμισης έχει έρθει!

ΥΓ.: Το γεγονός και μόνο ότι κάποιοι αναγνώστες μπορεί να θεώρησαν ότι σοβαρολογώ, ίσως ότι το επιχείρημά μου έχει μια «βάση», αποδεικνύει ότι η κοινωνία μας έχει διαβρωθεί σχεδόν ανεπανόρθωτα από το δηλητήριο της ιδεολογίας της αγοράς εν καιρώ κρίσης. Τίποτε άλλο...

36

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

19 σχόλια
Από τα σχόλια και τους διασταυρούμενους τσαμπουκάδες επί του κειμένου διαφαίνεται πραγματικά ένα έκτακτο ψυχογράφημα των αναγνωστών της Lifo.Ελπίζω οι αναγνώστες αυτοί να μην αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα της ενεργής κοινωνίας της χώρας μας.Εντούτοις, ναι, αποτελούν ενδιαφέρον δείγμα για μελέτη των συγκρούσεων (εσωτερικών και κοινωνικών) σε περιόδους κρίσης.
Μήπως τελικά δεν είναι και τόσο αστείο, αλλά μήπως ΤΩΡΑ αυτό όντως συμβαίνει?. Δηλαδή Οι έχοντες να δώσουν για πριβέ φροντιστήρια με εξαιρετικά αποτελεσματικούς δασκαλους, δεν 'δημοπρατούν᾽ στην ουσία τίς ' καλές ' θέσεις (τμήμα, πόλη) ?Ἠ μήπως η λογική τής εκ τών υστέρων προτίμησης τμήματος / πόλης έτσι ώστε εκατο χιλάδες απόφοιτοι Λυκείου να κατανεμηθούν σε εκατό χιλιάδες θέσεις ανεξαρτήτως στοιχειωδώς για ακαδημαικά τμήματα ελάχιστων οριων δεν θυμίζει το ...όλοι κερδίζουν τών λαχειοφόρων αγορών;Και που δυνητικά ακόμη και με 1 μπορεί καποιος να μπει στην Ιατρική ή στα Μαθηματικά πχ, αν οι άλλοι ΔΕΝ τα προτιμήσουν?
Για οσους δεν καταλαβαν ακομα, ο Γιαννης κανει μια προσπαθεια να ξαναδουλεψει το A Modest Proposal του Jonathan Swift απο το 1729 (http://en.wikipedia.org/wiki/A_Modest_Proposal). Μονο που εκει που ο Swift λεει γιατι να μην πουλαμε τα νηπια μας για κρεας στους πλουσιους (προκειμενου να μην πεινασουμε εμεις, οι γονεις τους), ο Γιαννης λεει γιατι να μη πληρωνουμε για τη τριτοβαθμια εκπαιδευση. Οσοι δεν καταλαβαινουν γιατι αστοχησε ο Γιαννης ας συλλογιστουν οτι πολλοι απο μας ΕΧΟΥΝ πληρωσει για να πανε τα παιδια τους σε καποιο καλο Παν/μιο (οι γονεις του Γιαννη, υποθετω, πχ, που τον εστειλαν στο Εσεξ) ενω δεν υπαρχει ΚΑΝΕΙΣ που να εκανε κιμα τα παιδια του. Απο τη μια εχουμε ψευδο-ταμπου (που, στην ουσια, το παραβαινουμε καθημερινα) και απο την αλλη πραγματικο ταμπου.Θελω να μου εξηγησει καποιος γιατι πρεπει να συζηταμε οχι με βαση την συμπεριφορα μας την καθημερινη και ποια κινητρα την διεπουν (ρεαλισμος) αλλα με βαση ορισμενα ιερα τερατα τα οποια υπαρχουν μονο στο μυαλο μας και δεν τα εχουμε δει πουθενα (μαγεια).
ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ ΜΑΗΣ ’68: Η ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ - http://mcaf.ee/v9sdf«...Μεσα σε λιγες μερες το κινημα των επαναστατων φοιτητων προπαγανδιζει σε ολη τη χωρα την αμφισβητηση της ιεραρχιας και αρχιζει το γκρεμισμα της εκει που εμοιαζε περισσοτερο αυτονοητη: στο πεδιο της γνωσης και της εκπαιδευσης. Διακυρησσει και αρχιζει να πραγματοποιει την αυτονομη και δημοκρατικη αυτοδιευθυνση των συλλογικων οργανων...Οι φοιτητες, πρωτα της Ναντερ και κατοπιν ολης της χωρας, εθεσαν το ερωτημα: ποιος ειναι το αφεντικο στο πανεπιστημιο, και τι ειναι το πανεπιστημιο; Η απαντηση ηταν: θελουμε εμεις να ειμαστε τα αφεντικα, για να το κανουμε αλλιωτικο απ’οτι ειναι.(…) Καταφεραν πληγμα στις γραφειοκρατικες ιεραρχικες δομες της κοινωνιας στο σημειο ακριβως που εμοιαζαν περισσοτερο δικαιωμενες για το κοινο αισθημα, εκει που η σοφιστεια: η γνωση δικαιωνει την εξουσια ( και η εξουσια κατεχει εξ ορισμου τη γνωση) μοιαζει απροσβλητη.(…)Αν ομως πρωτοετεις φοιτητες μπορουν να εχουν για τα προγραμματα και τις μεθοδους διδασκαλιας εξισου αποφασιστικη ψηφο με εγκριτους καθηγητες, εν ονοματι τινος μπορει κανεις να αρνηθει στους εργατες μιας επιχειρησης να διευθυνουν μια δουλεια που γνωριζουν καλυτερα απο τον καθενα;(…)Το βαθυτερο νοημα αυτων των διεκδικησεων: ενω εν μερει εφαρμοζονται στα πλαισια του σημερινου καθεστωτος, κανουν δυνατη τη μονιμη αμφισβητηση του καθως η εφαρμογη τους θα δημιουργησει αμεσως νεα προβληματα. Μια ιεραρχικη κοινωνια θα αντικρυζει με φρικη καθε μερα το εξης σκανδαλωδες: αποφοιτοι λυκειου να συζητουν μαζι με κορυφες της επιστημης για τις μεθοδους και το περιεχομενο των σπουδων. Θα διαμορφωθουν ετσι ανθρωποι με διαφοροποιημενη, εστω εν μερει, αντιληψη για την κοινωνια, τις σχεσεις εξουσιας και τη διαχειριση των κοινων...»*https://keimena11.wordpress.com*
Οικονομικής ( φύσεως ) πρόταση.Να κυκλοφορήσουμε απεριόριστο αριθμό κερμάτων του ευρώ καιμε αυτά να κινείται η εσωτερική αγορά.Τα ελληνικά ( με γράμμα Υ ) χαρτονομίσματα συν το εισερχόμενο συνάλλαγμα να χρησιμοποιείται για την εξυπηρέτηση δανείων και εισαγωγών.Σε δυο χρονάκια "καθαρίσαμε".ΥΓ.: Το γεγονός και μόνο ότι κάποιοι αναγνώστες μπορεί να θεώρησαν ότι σοβαρολογώ, ίσως ότι το επιχείρημά μου έχει μια «βάση», αποδεικνύει ότι η κοινωνία μας έχει διαβρωθεί σχεδόν ανεπανόρθωτα από το δηλητήριο της πολυλογίας των οικονομολόγων εν καιρώ κρίσης. Τίποτε άλλο...
Αυτη τη στιγμη, μπορουνε ολα τα ελληνοπουλα, ανεξαρτητα απο οικονομικη ευχερεια, να μπουνε στο Παν/μιο της Κρητης, που σαν το καλυτερο στην Ελλαδα, κατατασσεται στην 307η θεση. http://www.timeshighereducation.co.uk/world-university-rankings/2012-13/world-ranking/range/301-350Αν θελουν κατι καλυτερο, θα πρεπει να πληρωσει καποιος κατι, το πως να το συζητησουμε. Με το μπλα-μπλα, δεν μπαινει Ελληνικο Παν/μιο στην 1η δεκαδα παντως. Μετρησα 7 Κορεατικα Παν/μια καλυτερα απο της Κρητης. Θυμιζω οτι η Κορεα ειχε περασει απο καταστροφες μεγαλυτερες απο οσες περασαμε εμεις. Οποτε, ναι, εχουμε ισοτητα στην υποβαθμιση, μπραβο μας. Για ισοτητα στην ψηλη ποιοτητα δε μπορουμε να μιλαμε γιατι δεν εχουμε, ετσι κι αλλιως. Μονο να αμολαμε μπαρουφες για ναζισμο και δαρβινισμο.
Μηπως τα ελληνικα πανεπιστημια ηταν σε πολυ καλυτερη θεση παγκοσμια, πριν απο μερικα χρονια; Μηπως ευθυνεται το κρατος που δε δινει μια για να λειτουργησουν σωστα, και μερικοι επιτηδειοι που με τις πλατες του κρατους, ξεκοκκαλιζαν τα αποθεματα τους; Μηπως, λεω, μηπως;
Το ότι κάθονται και σχολιάζουν το επίπεδο σπουδών του Βαρουφάκη, ή ότι δεν έχει καταλάβει το "αληθινό" πνεύμα της θρησκείας της "ελεύθερης αγοράς" , δείχνει πόσο χτύπησε φλέβα η ουσία του άρθρου. Ιδεοληψία στο τετράγωνο, πίστη σε αόρατα χέρια, και φυσικά όποιος είναι φτωχός φταίει για την κατάντια του. Οι οπαδοί της ελεύθερης αγοράς συναντώνται με τους ναζιστές στον κοινωνικό δαρβινισμό τους.
Σοβαρα; ποιος θα το περιμενε, βρε παιδι μου, να θελει ενας να παρουσιασει τους πολιτικους αντιπαλους του σαν ναζιστες η σταλινικους;! Πρωτοφανη πραγματα!Η αμειλικτη ερωτηση ειναι απλη και ποσοτικη: ποσο αποτελεσμα πρεπει να μας κοστιζει η ισοτητα; Και εσυ και εγω και ο καθενας δινουμε ενα νουμερο γι αυτο. Αλλα μονο εσυ επιμενεις να πιστευεις οτι η ερωτηση δεν ειναι ποσοτικη αλλα ασπρο-μαυρο, δυικη. Κι αυτο συμβαινει γιατι βρισκεσαι σε συγχυση: Εχεις την ιδεολογια οτι η ισοτητα ειναι κατι το ιερο, και αποτελει ταμπου οποιαδηποτε αμφισβητηση. Αλλα βεβαια δεν το πιστευεις πραγματικα αλλιως θα ακολουθουσες τον Ιησου και θα αφιερωνες τη ζωη σου στις αναγκες αλλων, πιο αδυναμων. Βεβαια, η ιδεα του "ιερου" ειναι μονο ενας αξονας ηθικης, και μαλιστα ο πιο συντηρητικος και πιο αρχαιος, εξελικτικα. Υπαρχουν μερικοι αλλοι που δουλευουν πιο ποσοτικα και σε αυτους βασιζεται ο μοντερνος κοσμος μας. http://www.rmt.ucla.edu/http://www.moralfoundations.org/
Αφηστε τα οχι, τα ευκολα, και απαντηστε ευθεως. Ποσο πρεπει να κοστιζει η ισοτητα; Ποσο χαλια δηλαδη πρεπει να γινουνε τα "Πανεπιστημια μας Της Ισοτητας" προτου αποφασισουμε οτι στραβα αρμενιζουμε.
Για πες και άλλα : ταμπού η ισότητα ε; Μαζέψου εκτίθεσαι.Δεν έχω καμία σύγχυση όταν σαν συγκρίνω με ναζιστές. Ο κοινωνικός δαρβινισμός σας είναι απροκάλυπτος.Ο φιλελευθερισμός σας είναι φερετζές για διατήρηση προνομίων, δηλαδή απλά νεοσυντηρητισμός. Και μόνο που με εγκαλείς γιατί δεν το παίζω Μητέρα Τερέζα φαίνεται η νοοτροπία σας.Ένας πραγματικός φιλελεύθερος εφόσον είναι υπέρ της "αξιοκρατίας" θα έπρεπε να είναι κατά της κληρονομιάς έτσι δεν είναι; Δεν γίνεται σε αυτό τον αγώνα δρόμου, έτσι όπως σας αρέσει να φαντασιώνεστε την κοινωνία, κάποιοι να ξεκινάνε με προβάδισμα. Αυτό είναι ο ορισμός του συντηρητισμού.Σε σύγχυση βρίσκεσαι εσύ. Τουλάχιστον εγώ δεν ξεχνώ τις καταβολές μου. Αν εγώ και ο πατέρας μου δεν είχαμε τη δυνατότητα να σπουδάσουμε δωρεάν ούτε που ξέρω πώς θα ήταν η ζωή μας. Εσύ πού θα βρισκόσουν Θεμίστιε;
@scapigliata βεβαιως και ειναι ταμπου η ισοτητα. Ψευδο-ταμπου, δηλαδη καμουμε οτι μας καιει ενω στη πραγματικοτητα το περναμε ντουκου οταν το κοστος σε μας ειναι ανεβασμενο. Για να στο κανω λιανα, λες οτι εσυ σπουδασες δωρεαν. Μα αυτο δεν ειναι ισοτητα αφου υπαρχουν συνανθρωποι σου που ηθελαν και δεν μπορεσαν. Τι σοι ισοτητα μου τσαμπουνας τοτε; Απλα υπερασπιζεσαι ενα συστημα που σε βολεψε. Το αστειο ειναι οτι ουτε καν το βλεπεις!"Δεν μπορει κανεις να ξεκιναει με προβαδισμα"! Ειμαστε σοβαροι; δηλαδη τι θα κανεις, θα παρεις να αφαιρεις λιγακι εγκεφαλο απο τους πολυ εξυπνους; σαφως οχι, μια μπαρουφα πεταξες, σιγα μη τη παρουμε στα σοβαρα. Και σε τι διαφερει το ενα προβαδισμα απο το αλλο;Λοιπον, επειδη ουτε τη ισοτητα θα δουμε στη δικια μας τη ζωη, ουτε τα προβαδισματα θα καταργησουμε, αφου ουτε καν εσυ δεν εισαι διατεθειμενη να το κανεις, ας κατσουμε κατω να τα δουμε τα πραγματα με τη λογικη και οχι με το συναισθημα. Δεν λεω να κανουμε αυτα που κοροιδευει ο Γιαννης. Αλλα σαφως πρεπει να κινηθουμε προς τετοιες κατευθυνσεις γιατι δεν ειμαστε πιο βλακες απο τους Κορεατες, ελπιζω. Αρκει μονο να δει κανεις τα αλματα που εκαναν οι Κινεζοι τα τελευταια 30 χρονια. Αν μεινουμε με τα παλια τα μυαλα μας, μονο πισω θα μενουμε. Και αυτο που ειπες για την κληρονομια, ειναι μπλεγμενο. Υπαρχει liberalism και liberalism. Αλλοι θελουν μικροτερο κρατος, οποτε δεν βλεπουν τιποτε κακο στο να αφηνουν οι γονεις εφοδια στα παιδια τους και αλλοι ειναι πιο αυστηροι. Αλλα δεν ειναι εκει που διαφερουμε εγω και εσυ. Η διαφορα μας ειναι οτι εγω βλεπω μονο συμβιβασμους μεταξυ στοχων ενω εσυ βλεπεις ανοσιουργηματα.
"Κάποιοι άλλοι δεν έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν".Το θέμα είναι να έχουν τη δυνατότητα ΟΛΟΙ. Εγώ αυτό υπερασπίζομαι. Εσύ θέλεις απλά να διατηρηθούν τα χάσματα.Επιχειρήματα πυροτεχνήματα.Τί έκανε η Κορέα Θεμίστιε; Ποιο μοντέλο θες να αντιγράψεις; Μήπως το θεοκρατικό της Βόρειας; Ή τον κρατικό καπιταλισμό της Κίνας; Να έχουμε μια κλειστή ελίτ ανθρώπων με όλα τα προνόμια;Βγάζει νόημα αφού στους Κινέζους κάνουμε τεμενάδες σαν ιδιώτες επενδυτές, ενώ είναι το κομμουνιστικό κόμμα που έρχεται και επενδύει. Δηλαδή μειοδοτούμε το κράτος μας για την ανάπτυξη ενός άλλου κράτους. Αυτό ονομάζεται μεταρρύθμιση και ιδιωτικοποίηση.Ας πάρουμε τη Νότια Κορέα το πιο επιτυχημένο παράδειγμα αντιμετώπισης του ΔΝΤ στον πλανήτη. Δεκαετίες προστατευμένης οικονομίας. Προστατευμένη, όχι ελεύθερη αγορά. Κατάλαβες Θεμίστιε; Πού να καταλάβεις.Και τί σημαίνει επιτυχία τελικά. Να ευημερούν τα κέρδη και να φτωχοποιούνται οι άνθρωποι;
Και βεβαια ειναι κατι "ιερο" η ισοτητα, εσεις τι πιστευετε δηλαδη; Οτι οι φτωχοι φταινε για τη φτωχεια τους; Οτι ειναι για τον καιαδα;Επισης ειναι και συνταγματικα κατοχυρωμενη και εγιναν πολλοι αγωνες γιαυτο.
Το μονο που αποδεικνύει το οτι καποιοι θεώρησαν ότι σοβαρολογειτε, ειναι οτι δεν θεωρουν ολοι οτι ειστε κατι μεταξυ Κευνς και Νας, οπως εσεις ο ιδιος θεωρειτε για τον εαυτο σας..Και μακαρι η χωρα μας να ειχε διαποτιστει με λιγο απο αυτο το δηλητηριο της αγορας που λετε αντι για τον τριτοκοσμικο, πελατειακο, αναξιοκρατικο σοσιαλισμο και συνδικαλισμο. Τοτε θα μπορουσαμε να δημιουργουμε στην χωρα μας, αντι να βρισκομαστε απο το κακο στο χειροτερο. Κριμα τις σπουδες σας, ειλικρινα.
Δεν ειναι ενδιαφερον οτι ο ορθολογικοτατος φιλος μας χρησιμοποιει συναισθηματικα φορτισμενο λεξιλογιο και αηδιαστικες μεταφορες οπως "δηλητηριο" και "διαβρωθει";Υπαρχουν πολυ ενδιαφερουσες μελετες που αναλυουν την σχεση αηδιας, ηθικης και πολιτικου προσανατολισμου. Σε γενικες γραμμες, η αηδια πιανει τοπο οταν απευθυνομαστε σε ατομα συντηρητικα και χαμηλου κοινωνικο-οικονομικου επιπεδου.
@Θεμος 16.5.2013 | 13:02> Δεν ειναι ενδιαφερον οτι ο ορθολογικοτατος φιλος μας χρησιμοποιει συναισθηματικα φορτισμενο λεξιλογιο;Π.χ. «Η οργή του κ. Μόντι». Φαίνεται να πιστεύει πως οι πολιτικοί λαμβάνουν τις αποφάσεις τους μαινόμενοι, σαν τον Αχιλλέα στην Ιλιάδα του Ομήρου. Μέχρι και κρατικά μορφώματα προικίζονται με συναισθήματα: «Ο θυμός της Γερμανίας».
Όλα καλά αλλά αν κάποιοι σας πίστεψαν είναι επειδή έχουν ακούσει πολλές χαζομάρες κατά καιρούς και δεν εκπλήσσονται πλέον. Άρα, λάθος το συμπέρασμα της τελευταίας παραγράφου. Σιγά μην έχει επικρατήσει στη χώρα μας η ιδεολογία της αγοράς (υποθέτω ότι εννοείτε οικονομία της αγοράς). Αλλά το ότι εσείς θεωρείτε ότι η "λύση" που προτείνετε εκεί εντάσσεται δείχνει σύγχιση.
Ένα απλό πράγμα είναι να αλλάξουν οι ερωτήσεις σε τεστ/εξετάσεις. Τόσο απλά. Αντί όλες οι ερωτήσεις να είναι παπαγαλίστικης φύσεως κάποιες να απαιτούν σκέψη με κριτήρια, επιχειρηματολογια κοκ. Κατα τ'άλλα ενδιαφέρον θα είχε να υπάρχει πανεπιστήμιο που δέχεται οποιονδήποτε έχει πάρει την βάση στις πανελλήνιες αλλά μόλις 10% των εισακτέων να αποφοιτούν.
@The Financier 16.5.2013 | 01:07> Αντί όλες οι ερωτήσεις να είναι παπαγαλίστικης φύσεως κάποιες να απαιτούν σκέψη με κριτήρια, επιχειρηματολογια κοκ.Και ποιος θα διορθώσει τα γραπτά; Πόσοι διορθωτές είναι σε θέση ν’ αξιολογήσουν ορθά την κριτική σκέψη;Νίκος Δήμου, Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας:> Το πρόβλημα της Ελληνικής Παιδείας είναι πρόβλημα διδασκόντων. Μόνο προσωπικότητα μπορεί να διαμορφώσει προσωπικότητες. Θα Θυμάμαι πάντα τους καθηγητές που έτρεμαν όσους μαθητές είχαν μάθει να σκέπτονται.Έπειτα η κριτική σκέψη θέλει καλλιέργεια. Δεν αποκτάται ξαφνικά στο τέλος του Λυκείου. Λέγεται πως ο Σημίτης (ο πρώην πρωθυπουργός) είχε βάλει στις εξετάσεις στην Πάντειο κριτικά θέματα, με ανοιχτά βιβλία και χωρίς επιτήρηση. Λίγο αργότερα του χτύπησαν την πόρτα του γραφείου του· ήταν μια επιτροπή των φοιτητών, που του ζητούσαν να επιστρέψουν στον παραδοσιακό τρόπο εξέτασης…
"Πόσοι διορθωτές είναι σε θέση ν’ αξιολογήσουν ορθά την κριτική σκέψη; "Αρκετοι. Ολοι αυτοι που χαντακωνονται διορθωνοντας τα βλακωδη γραπτα που επιτασσει το σημερινο εκπαιδευτικο συστημα.
Βασικά τι λες;; Αφού οι σχολές τύπου ΑΣΟΕΕ θα μαζέψουν όλες τις προτιμήσεις και κανένας δεν θα δηλώσει κωλοΤΕΙ οπότε τα κωλοΤΕΙ πως θα έχουν pool?
Κι εγώ ομολογώ, έπαθα ένα κοκομπλόκο προς στιγμήν και έλεγα μέσα μου, δε μπορεί, μας κάνει πλάκα ο κ. Βαρουφάκης, μετά από τόσα που έχει δει στα Πανεπιστήμια...Ευτυχώς με επιβεβαίωσε στο τέλος... όντως μας κάνετε πλάκα κ. καθηγητά, μας λέτε όμως ταυτόχρονα και μια μεγάλη αλήθεια...Πόσο όλα έχουν γίνει στα μάτια της κοινωνίας ένα αγοραίο πάρε-δώσε. Ένα μεγάλο "ευχαριστώ" από εμένα που μας δίνετε τόσο συχνά τροφή για σκέψη. :)
“... λύσεις που χρησιμοποιούν την αγορά ως εργαλείο μείωσης της αναποτελεσματικότητας και κατάργησης των κρατικιστικών μηχανισμών διανομής των κοινωνικών αγαθών, …” με λίγα λόγια έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ του μοντέλου του κράτους π.χ. τυροκόμου (Δωδώνη), ή bookie (ΟΠΑΠ), ή των δανείων της Αγροτικής που το μόνο που χρηματοδότησαν ποτέ ήταν τα μπουρδέλα και τα σκυλάδικα του κάμπου, το κράτος όπου χαιρετίζεται σαν μεγάλη μεταρρύθμιση το γεγονός ότι αντί για 30 άδειες για να ανοίξεις καθαριστήριο τώρα χρειάζονται μόνο 25 (για κομμωτήριο ούτε κουβέντα, θες τουλάχιστον μπάρμπα απ’ την Κορώνη) από τη μια, και από την άλλη του άκρατου φιλελευθερισμού (αμερικανικού τύπου). Εκτός από την ΑΣΟΕΕ για τους “πολλούς” και το Harvard για τους “λίγους” υπάρχουν και τα δημόσια Οξφόρδη, Σορβόννη, Μπολόνια (ακόμη και σήμερα τα λεξικά τους τής ελληνικής θεωρούνται πιο έγκυρα από τα δικά μας - το λεξικό της Ακαδημίας βούλιαξε κάπου μεταξύ “Δ” και “Ε”).Καλή η προσπάθεια του άρθρου ν’ ανοίξει ένας κάποιος διάλογος αλλά σ’ αυτή τη χώρα, όπως είπε κι ο Περάκης (δια στόματος Πουλικάκου), “αν δεν έχεις να πεις τίποτα για μισθούς, συντάξεις, νοίκια και κόμιστρα, καλύτερα μην πεις τίποτα”.
Μια πιο ΕΛΕΥΘΕΡΗ έκφραση του ίδιου νοήματος είναι:"Επειδή έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη ακόμα και ... από "το γνωστό σημείο του σώματός μας", ομολογώ ότι με τρομάξατε!!!"ΟΜΩΣ ο λόγος που χάνουμε την εμπιστοσύνη ΔΕΝ είναι τυχαίος. Τα ΜΜΕ με σχέδιο δουλεύουν γιαυτό.Σήμερα (17.05.2013) που τελειώνω το διάβασμα του βιβλίου σας 'Πολιτική Οικονομια' (2007), εκ των υστέρων, λέω ότι θα καταλάβαινα ότι μπλοφάρετε!!!
Στο Ην/νο Βασιλειο, οι δημοπρασιες στη τριτοβαθμια γινονται με την αντιθετη φορα, δηλαδη, τα ιδρυματα πονταρουν. Και δε μας εχει πεσει ο ουρανος στο κεφαλι ακομα.