Τελικά μου έστειλε το παιδί να πάμε για ένα καφέ και δέχτηκα, πέρασα όμορφα, με πήρε με το αμάξι, μιλούσαμε στο δρόμο λέγαμε διαφορα καθισαμε για μπύρες συζητούσαμε διαφορα κοινωνικα, αυτός είναι ελεύθερος του είπα ότι κι εγώ είμαι ελεύθερη, κατάλαβα ότι του άρεσω πολύ πρέπει να είχε και άγχος, του είπα ότι αυτά τα χθεσινά δεν τα συνηθίζω, μετά με πήγε σπίτι φιλιομασταν λίγο στο αμάξι μου είπε ότι πέρασε πολύ ωραία και ότι θα του λείψω στα σίγουρα.....Στη σχέση μου δε θα πω τίποτα απλά φοβάμαι μην έρθω ποτέ σε στιγμή αδυναμίας και τα ξερασω όλα....Νιώθω λίγο περίεργα, λίγες τύψεις, νιώθω κάπως αλλά δε ξέρω....