Δεν ξερω απο που να αρχισω.Μου εκανες τοσα πολλα και σου εκανα αλλα τοσα.Ομως ο,τι και να εκανες,δεν σου αξιζε τιποτα αποτο αυτα που εκανα εγω,τετοιο πονο και τετοια δυστυχια που περασες εξαιτιας μου.Περασαν ολοκληροι μηνες μεχρι να συνειδητοποιησω τι εχω κανει και ναι ντρεπομαι για ο,τι εκανα,δεν θελω να ξαναειμαστε μαζι.Εισαι αλλου προσπαθωντας να κλεισεις τις πληγες και γω το ιδιο.Αλλα με τρωει που σε βλεπω και δεν μιλαμε,τι να μιλησουμε να πεις..να πουμε τι..Ποσο σε αγαπησα το ξερεις,ποσο σε αγαπαω το ξερεις,μεχρ τελευταιας στιγμης θα σε νοιαζομαι,αλλα αυτο που σου εκανα θα μου τρωει την ψυχη μια ζωη..και με τι κουραγιο να σου ζητησω συγγνωμη,πως να γυρισω να σε κοιταξω...Απλα να εισαι καλα και συγγνωμη,εστω και αν δεν στο πω ποτε,εστω και αν δεν ξαναμιλησουμε ποτε