ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απο τα 14 μέχρι τα 21 ήμουν με ένα παιδί. είχαμε υπάρξει φίλοι,σε σχέση,είχαμε τέλεια επικοινωνία,ήταν ο πρώτος μου και ήμουν η πρώτη του. Τον αγαπούσα όσο τίποτα άλλο στον κόσμο και τον αγαπάω ακόμα.Το πρόβλημα ήταν ότι διαφεραμε αρκετά σαν χαρακτήρες σε πολλά και έτσι δεν καταφέρναμε ποτέ να διατηρήσουμε μια βιώσιμη σχέση/φιλια χωρίς συγκρούσεις και δράματα. Πάντα στο τέλος απογοητεύαμε ο ένας τον άλλον και φτάναμε στο μηδέν. Για αυτούς τους λόγους λοιπόν αποφασίσαμε να ξεκοψουμε οριστικά πριν λίγους μήνες. Νιώθω απαίσια,δεν έχω νιώσει ποτέ πριν τόσο πόνο στη ζωή μου. Μου λείπει τόσο πολύ ο τρόπος που μου μιλούσε,ο κώδικας επικοινωνίας μας,η μοναδικότητά του,όλα τα υπέροχα στοιχεία της προσωπικότητας του που συγκροτούσαν τον άνθρωπο που λάτρεψα. Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι και οι γύρω μου νομίζουν ότι το πετυχαίνω αλλά μέσα μου νιώθω απαίσια. Βλέπω το μέλλον με φόβο και απαισιοδοξία. Συχνά έχω διάθεση να κλάψω. Έχουν περάσει τόσοι μήνες,δεν θα έπρεπε να είμαι ήδη καλύτερα? Τι να κάνω για να περάσει? Πάντως να τον διεκδικήσω πάλι αποκλείεται... Είναι κρίμα και για αυτόν και για μένα να συντηρούμε κάτι που ναι μεν μας έδωσε μοναδικές στιγμές αλλά που μας έκανε και τόσο κακό... Πονάω πολύ και καθημερινά.ΠΊΣΩΕΠΌΜΕΝΟ

Να ξερετε οτι ειναι η χειροτερη μαλακια που μπορειτε να πειτε.Δεν δινουμε πανελληνιες σκεπτομενοι στα 17 και αλλοι στα 18 μας την ανεργια στην Ελλαδα.Δινουμε γιατι προσπαθησαμε,γιατι καποιοι απο εμας ΕΧΟΥΜΕ ονειρα.Ξενυχτησαμε για αυτα,κλαψαμε καποια στιγμη και στη τελικη ποιος εισαι εσυ φιλε μου που θα ρθεις δυο μερες πριν να πεταξεις την παπατζα σου;Στα 20 ή στα 25 θα σκεφτω την οικονομικη υφεση κοκ τωρα ομως που καλουμαι να αντιμετωπισω την πρωτη μου σοβαρη δοκιμασια ως ενηλικας πλεον δεν μου κανει καλο ενας ακομη παπαρας που θα πει "οκ ρε ψηλε ανεργος θα σαι σιγα"Ανεργοι να 'μαστε,αεργοι παλι οχι!Καλη μας επιτυχια αδερφια! και φιλοι ενηλικες ξανατσεκαρετε μια ποια χρονια χασατε τα ονειρα σας

ποσο σκατα ειναι να μπορεις να βγαινεις μονο σε μια περιοχη;και ποσο σκατα ακομα να βγαινεις πολυ σπανια γιατι δεν εχεις φιλους;Ποσες φορες ακομα θα γινομαι ρεζιλι οταν θα με ρωτανε "θες να παμε παραλιακη" και εγω θα πρεπει να σκαρφιστω δικαιολογιες; "Α συγνωμη αν και ειμαι 17 χρονων γαιδουρα οι γονεις μου δε με αφηνουν."Αγαπητοι γονεις,εφοσον θελετε να παρω τον κωλο μου απο το κρεβατι και να βγω εξω αφηστε με να παω οπου διαολο θελω.Ευχαριστω.17.5/κοπελα

Ένα μήνα στο νησί και έχω αρχίσει από την μία να συνηθίζω και από την άλλη να μου λείπει όλο και περισσότερο η οικογένεια μου και η σχέση μου, πιστεύω πως πρέπει να σφιξω τα δόντια και να αντέξω.....

βαθιά συντροφική

Γεια σας! Παιδια εδω και δυο μηνες περιπου εχω γεμισει σε ποδια, χερια,προσωπο ΣΑΝ τσιμπηματα απο κουνουπια αλλα τεραααστια και κατακοκκινα!! Απαλα πανω στο δερμα, χωρις ξερο περιβλημα. Υποφερω απο φαγουρα σε σημειο να ξυπναω στον υπνο μου. Επειτα, οταν τελικα αρχισουν να υποχωρουν, αφηνουν μεγαλα καφε σημαδια πανω στο σωμα μου. Φανταστειτε, απ το πρωτο που εβγαλα δεν εχει αποχρωματιστει ακομα το σημαδι. Και εξακολουθω να βγαζω! Εχω παει σε 5 δερματολογους,δημοσιους αλλα και ιδιωτες, και αλλοι μου ειπαν μηκυτες (που τελικα οταν τα ξαναειδαν το πηραν πισω και ειπαν πως δεν ειναι! Εγω ομως μια χαρα πηρα χαπια για μηκυτες και δεν αλλαξε κατι, επιβαρυνθηκε και η υγεια μου), αλλοι τσιμπημα απο κατι που με ενοχλησε και προκληθηκε αλλεργικη αντιδραση. Εε δυο μηνες παιρνω αντιαλλεργικα χαπια και κρεμες και δεν γινεται τιποτα. Εχει συμβει ποτε κατι παρομοιο σε κανεναν ωστε να με διαφωτισει? Ανησυχω! Ευχαριστω για το χρονο σας!Κοπελα, 19 ετων

I need some help guys...Έχω κόμπλεξ με το πάνω μέρος του σώματος μου γιατί είναι λίγο πιο πλατύ απ'όσο είναι σε άλλες κοπέλες της ίδιας φιγούρας με εμένα.Έρχεται καλοκαίρι,θέλω να φορέσω τιραντάκια και ντρέπομαι!Θα ξεκινήσω εντατικά κάποιες ασκήσεις για μπράτσα μέχρι να δω ένα καλό αποτέλεσμα,αλλά ρε παιδιά...πως μπορώ να διορθώσω το πάνω μέρος της πλάτης μου και τους ώμους μου;Έχω και λίγο χοντρό λαιμό (δεν έχει λίπος γύρω γύρω,απλά τα κόκκαλα μου όπως είπα πιο πριν έχουν πιο φαρδυά γραμμή) και όλα μαζί κάνουν ένα αποτέλεσμα που δεν μ'αρέσει...Ξέρετε μήπως πως μπορώ να διορθώσω αυτό το πρόβλημα (πάνω μέρος πλάτης-ώμων-λαιμού) ; Διορθώνεται κάπως με γυμναστική;Η έστω με εγχείρηση! :( Να σημειώσω πως είμαι 1.59 και 64 κιλά (ναι ξέρω πως έχει κάποια σχέση και το περιττό λίπος,αυτό δουλεύω τώρα έτσι κι αλλιώς).Ελπίζω όταν φτάσω 53-55 κιλά να μην είναι τόσο ορατό το πλάτος του upper body μου.

Και τα βάζω με τον εαυτό μου που δε μιλάω και βράζω στο ζουμί μου.Γιατί η ηλίθια έχω την απαίτηση τουλάχιστον οι δικοί μου άνθρωποι να είναι λίγο ευσυνείδητοι και να μη χρειάζεται να λέμε τα αυτονόητα.Δουλεύω 10 ώρα για ψίχουλα, έχω οικογένεια και άπειρες υποχρεώσεις που τρέχουν και έχω και τη μάνα μου που από τη μια μου έκανε ψυχολογικό πόλεμο που αντί να κάτσω σπίτι να μεγαλώσω τα παιδιά μου και να μας συντηρεί ο σύζυγος τα πέταξα στον παιδικό σταθμό. Δε μπορεί να χωνέψει πως σήμερα ένας κουτσουρεμένος μισθός δεν αρκεί να μεγαλώσεις παιδιά ούτε πως είμαι πολύ περήφανη για να ζω παρασιτικά.Εκείνη κάνει ζωάρα έχουν τη σύνταξη και εισοδήματα από ενοίκια και φυσικά μου φορτώνει με δικές τους υποχρεώσεις με τη δικαιολογία "θα σου τα δώσω αργότερα". Και φυσικά τα κάνει γαργάρα δε τα δίνει ποτέ! Αφού τα κάνει μασούρια!Είμαι πολύ συγχυσμενη κάθε μήνα κάτι μου φορτώνει και κάνει τον κινέζο! Λείπω όλη μέρα από το σπίτι μου και τα παιδιά μου για να πληρώνω δικά τους γ@μησιατικα; και να είμαι με 10€ στο πορτοφόλι και καυγάδες με τον σύζυγο;; θέλω να τσιρίζω.

τι ζητήσαμε;

..σβήνει μέρα με τη μέρα, κι εγώ νιώθω πως χάνεται μαζί της όλη η παιδική μου ηλικία. Είναι ο μόνος άνθρωπος που όσο βαθιά κι αν κοιτάξω μέσα μου, με έκανε να νιώσω τα πιο ξεκάθαρα, αγνά και απλά συναισθήματα.Δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ, όλοι είμαστε αδύναμοι απέναντι στο χρόνο.Και σε θεό δεν πιστεύω.Να είστε καλά και να αγαπάτε.