ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το αγορι μου μου ειπε οτι ειμαι η ζωη του τι θελει να πει με αυτο ομως??

Εχω σχεση 1 χρονο με ναυτικο. 7 μηνες ελειπε. Τοσο καιρο μιλουσαμε καθημερινα στο τηλ, καναμε βιντεοκλησεις κτλ κ νοητα ηταν παντα εδω κι ας μην ειχα την φυσικη του παρουσια.Σημερα επεστρεψε. Πηγα στο αεροδρομιο να τον παρω κι εκει που περιμενα να σπασει η καρδια μου μολις τον δω....κενο.Χαρηκα εννοειται που τον ειδα αλλα δεν ηταν οπως το ειχα φανταστει.Μετα ηρθαμε σπιτι μου αλλα και παλι δε μπορω να πω οτι τρελαινομουν.Τι σκατα;; περιμενα τοσο καιρο, εχανα τον υπνο μου για να μιλαμε, εκλαιγα, μου ελειπε, μετρουσα τις μερες και τελικα τι; τιποτα.Αραγε να ναι κ για αυτον τον ιδιο; (Ημασταν 3 μηνες μαζι πριν φυγει)Δεν θελω να χωρισουμε...Εχει τυχει κατι παρομοιο σε κανεναν;

Ελεύθερες σχέσεις και μαλακίες...Είμαι σε μια τέτοια σχέση κι αισθάνομαι ότι πνίγομαι, ότι ασφυκτιώ...Ξεκίνησα μια σχέση χωρίς όρια και δεσμεύσεις με έναν άνθρωπο που μου άρεσε και προφανώς κι εκείνου του άρεσα. Μιλούσαμε καθημερινά για μήνες, αλλά συναντηθήκαμε ελάχιστες φορές και πάντα "όποτε" βόλευε το πρόγραμμα και των δυο μας μιας και είμαστε και οι δυο απασχολημένοι με διάφορα. Πλέον όμως δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση.. Αισθάνομαι ότι τρελαίνομαι κι ότι χάνω το μυαλό μου. Τον σκέφτομαι συνέχεια, μπλοκάρω τον εαυτό μου να μην τον ερωτευθεί κι άλλο, καταπιέζω τα συναισθήματά μου, σφίγγομαι να μην του πω ότι τον θέλω, και κυρίως ότι δεν θέλω απλώς να τον βλέπω μια στο τόσο... Η κατάσταση αυτή με αρρωσταίνει πια. Ο ίδιος κάθε φορά μου λέει πόσο άνετα αισθάνεται μαζί μου μιας και δεν τον πιέζω καθόλου. Που να' ξερε όμως...Μπροστά του να το παίζω κουλ, κι από μέσα μου να καίγομαι. Πείτε μου τη γνώμη σας...Την έχω ανάγκη...Σκέφτομαι να μην τον ξαναδώ, να το κόψω μαχαίρι όλο αυτό που γίνεται μαζί του γιατί δεν αντέχω άλλο να ζω παρά μόνο ελάχιστες στιγμές μαζί του...Εσείς τι θα κάνατε στη θέση μου?

Όταν έχεις έναν δικό σου άνθρωπο στο νοσοκομειο, τότε καταλαβαίνεις πιο έντονα την έλλειψη της συντροφιάς που έχεις πολλή ανάγκη. Κυρίως τις νυχτερινές ώρες που θέλεις να κοιμηθείς και δεν μπορείς. Λόγια τρυφερά, λόγια παρηγοριάς, μία αγκαλιά, ένα χάδι και ένα φιλί για καληνύχτα. Αυτό έχω ανάγκη.

ντιν νταν, ντιν νταν, ντιν νταν. Όμως δεν έχει βρεθεί ο πατέρας.

... τι είδη μουσικής ακούνε οι Κινέζοι?

όμορφα, υπέροχα και μοναδικά. Μια φιλική παραίνεση από κάποια που θαυμάζει και σέβεται το ανδρικό φύλο, κυρίως για την ειλικρίνεια και την απλότητά του. Χαλαρώστε λίγο με τις τρίχες στο πρόσωπο. Όπως δεν ταιριάζει σε όλους το μακρύ μαλλί, έτσι δεν ταιριάζει σε όλους ο τσιγκελάτος μύστακας και η γενειάδα αλά Παπαφλέσσα. Τι κακό κι αυτό, βρε γλυκά αρσενικά; Είπαμε. Ξεκινήσαμε από το αξύριστο look των τριών ημερών και καταλήξαμε στο look "να σας εξομολογηθώ, πάτερ".Εντάξει. Σε μερικούς πάει κολασμένα. Αλλά, κακά τα ψέματα, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Σαν τις κυρίες με τα φρύδια Καραμανλή (τον αείμνηστο). Άλλες τα σηκώνουν, άλλες μοιάζουν με τη θεια Περμαχούλα που είναι ίδια ο άντρας της ο Πανάγος ο χασάπης, με τ' όνομα.Κατά τ' άλλα σας εύχομαι καλό καλοκαίρι και με αφορμή τις ζέστες και τη γενικότερη δυσφορία, προτείνω να τριμάρετε λίγο τους πώγωνές σας, έτσι να χαρούμε κι εμείς λαμπερά και λεία(κατά το δυνατόν) προσωπάκια, βρε αδερφέ!

Μακάρι τα πράγματα να ήταν διαφορετικά μεταξύ μας. Σε σκέφτομαι.

Είμαι σε μια σχολή που δυστυχώς οι έριδες και τα κόμπλεξ ανωτερότητας (και κατωτερότητας) κυριαρχούν. Όταν πετυχαίνεις εσύ κάτι, σε φθονουν • και όταν πετυχαίνουν εκείνοι σε αντιμετωπιζουν με σνομπ ύφος βγάζοντας όλα τα απωθημένα που είχαν τα τελευταία χρόνια μαζί σου. Το αποτέλεσμα είναι να μην έχω κανέναν αληθινό φίλο από αυτήν την σχολή. Στον αντίποδα οι φίλοι μου εκτός αυτής, είναι πολύ νορμάλ άτομα. Μόνο που αδυνατούν να πιστέψουν ότι στον κλάδο μου κυριαρχεί η μεγαλομανία, τα κόμπλεξ και δυστυχώς η τρέλα. Οπότε καταλήγω να μιλάω...σε κανέναν για αυτά. Δεν έχει νόημα να πεις κάτι που έγινε,έμαθες όταν δεν σε πιστεύουν καν ότι είναι αλήθεια. Το πιο απλό παράδειγμα : σιγά μην πέρασε ο καθηγητής μόνο 4 άτομα από τα 400. Από αυτήν την σχολή λοιπόν ή τρελός θα βγεις ή μισοτρελος όπως γράφει ένα στιχάκι σε έναν κεντρικό τοίχο της και με επιβεβαιώνει κάθε μέρα ..

Η συμπεριφορά αναπαράγει συμπεριφορά. 2.