ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μην εξαφανίζεστε ποτέ χωρίς εξηγήσεις από σχέσεις χρόνων. Ερωτικές, συγγενικές, φιλικές, δεν έχει σημασία. Αυτά που εσείς θεωρείτε αυτονόητα και κουραστικά, τον απέναντι θα τον βοηθήσουν να καταλάβει, να αποδεχτεί, να προχωρήσει. Δεν γίνεται έτσι δουλειά ρε παιδιά, δεν γίνεται όμως. Λίγο τσίπα.

Ειναι 5 χρόνια μεγαλύτερος μου, δεν έχουμε πολλα πολλα στη δουλειά, παρόλα αυτα με κερνάει που και που απο κατι και σήμερα μου είπε οτι βάφτηκα ωραια. Ειναι ιδέα μου ή προσπαθεί άραγε να με προσεγγίσει;

Δεν θα καταλάβω ποτέ γιατί η μητέρα μου θα με μειώνει μια ζωή. Συνέχεια με κοροϊδευει που δεν έχω καθόλου αυτοπεποίθηση ενώ η ίδια και τα συνεχή σχόλια της ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για αυτό. Δεν νομίζω πια οτι θα καταλάβει πόσο κακό μου κάνει. Έχω φτάσει 21 και ακόμα με κάνει να αισθάνομαι σαν ένα αβοήθητο παιδάκι κάθε φορά που ανοίγει το στόμα της. Ξέρω ότι δεν μπορώ να την αλλάξω αλλά δεν αντέχω άλλο. Αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν για αυτό και με βασανίζει. Σε όποιον έκανα απόπειρα να το πω με είπε υπερβολικη. Ε βέβαια, αφού είναι λες και η μητέρα μου είναι άλλος άνθρωπος όταν είναι με άλλους και όταν είναι μαζί μου.

Πως καλλιεργείται ;δεν μπορώ να βάλω στοχο και να τον τηρήσω λόγω αναβολών η αδυναμίας τήρησης του προγράμματος που συνήθως δεν έχω καν πρόγραμμα .Για αυτό το λόγο πλέον δεν βάζω στόχους με τον φόβο αποτυχίας τους αλλά νιώθω τρομερά στάσιμη .Από που αρχίζει κανείς;Δεκτές όλες οι απόψεις

Μου λείπει αβάσταχτα η μαμά μου. Είπα να το πω εδώ, ανωνυμα, μια που δεν ήθελα να το πω πιο συγκεκριμένα κάπου. Ήταν η καλύτερη μαμά που θα μπορούσε να έχει ένα παιδί. Θα έδινα όλα μου τα υπάρχοντα ,οτι έχω κ δεν έχω, για να την ξαναείχαμε πισω. Αυτό. Σκατα. Όσα χρόνια και αν περάσουν δεν είσαι πια ότι ήσουν.

Εδώ και δύο χρόνια είμαι σε σχέση με κάποιον. Μου ζήτησε να μείνουμε μαζί και μου άρεσε πολύ. Ωστόσο, δε θέλω να πάω και να μην έχω δουλειά. Δεν φαντάζομαι τον εαυτό μου να του ζητάω χρήματα για προσωπικές ανάγκες. Κι εδώ είναι το θέμα... Πέρυσι είχα πάει σεζόν, αλλά ήταν μόνο 3 μήνες σχεδόν. Αντέξαμε. Φέτος όμως με χρειάζονται από όταν ανοίξουν, περίπου 15-20 Μαΐου. Και θα κρατήσει μέχρι τέλη Οκτώβρη. Δε ξέρω τι να κάνω. Και μίλαμε για απόσταση από τα Ιωαννινα ως τη Σάμο. Δε θελω να φύγω. Αλλά αυτή τη στιγμή είμαι με 45 ευρώ στο λογαριασμό μου κι έχω ψάξει άπειρα στην περιοχή μου και γύρω. Σκέφτομαι πως όταν γυρίσω θα έχω κάνει μια καλή μπάζα έτσι ώστε να ξεκινήσουμε να φτιάχνουμε σπίτι κτλ. Είμαι πολύ μπερδεμένη και νιώθω ότι κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει.. Πείτε μου μια γνώμη. Ευχαριστώ για το χρόνο σας..

μόλις βγήκα εξωτερικό και άρχισε επιτέλους να στρώνει η ζωή μου έρχεται να μου τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια η πατρίδα. Η θητεία μου είναι την επόμενη ΕΣΣΟ. Να φάω 6000 ευρώ πρόστιμο + τόκους μαφιόζου, ή να χάσω την δουλειά μου και τις αποταμιεύσεις μου για να καθαρίζω τουαλέτες για 1 χρόνο, με αβέβαιο μέλλον λόγω κοροναϊού; Ή μήπως να πηγαινοέρχομαι κάθε 6 μήνες ξοδεύοντας εκατοντάδες ευρώ να το παίζω τρελός μπας και μου δώσουν παράταση; Δώστε μου μια λύση γιατί θα γυρίζω και θα τα κάνω λαμπόγυαλο.

από την όμορφη Θεσσαλονίκη. Ήθελα να το γράψω κάπου.

Λίγο οι εξετάσεις σε γιατρούς που είναι πανάκριβες, λίγο η ανεργία, λιγο η καραντίνα, η ψυχολογία μου έχει πέσει κατακόρυφα. Επικοινωνούν φίλοι αλλά δεν έχω όρεξη καμία ειδικά να ακούσω τα πρόβληματα του τύπου 'μου μίλησε αποτομα ο προϊστάμενος, ο πατέρας μου είναι Απόμακρος αλλά μου πληρώνει τα νερά, ρεύματα, εφορία,το σπίτι στο όνομά μου.' Καν να θυμώνουν και από πάνω που δεν είσαι διαθέσιμος όταν αυτοί γουστάρουν να πουν τη μπούρδα τους.Ο καθένας το πρόβλημά του το έχει ως το μεγαλύτερο στο μυαλό του αλλά δε μπορώ με τους τακτοποιημένους και βολεμενους να βρίσκουν λόγο γκρίνιας τη στιγμή που εγώ έχω πρόβλημα επιβίωσης. Δεν είμαι σε θέση να τους βοηθήσω, αυτοί θα έπρεπε να με βοηθήσουν κανονικά αλλά δε μπορούν. ειλικρινά δεν είναι θέμα ζήλειας αλλά είναι άκυρο αυτό που κάνουν.Ανοίξτε τα μάτια γύρω σας, κοιτάξτε τι προβλήματά έχει ο κόσμος, προβλήματα επιβίωσης σοβαρά και πάρτε τηλέφωνο για κλαψουρισμα ανθρώπους που πνίγονται σε μια κουταλιά νερό σαν εσάς και ψάχνουν και στήριξη για αυτό. Αν θέλετε ψυχολόγο 24 ώρες το 24αωρο πληρώστε τον, τα βγάζετε άλλωστε.

Τον τελευταίο καιρό είμαι λίγο πεσμένος ψυχολογικά... Όλο αυτό ευθύνεται στο γεγονός ότι εγώ είμαι στον στρατό και η κοπέλα μου έχει εδώ και 2 μήνες έχει βρει δουλειά. Αυτό που με στεναχωρει και γενικά με κάνει να ζηλεύω λιγάκι είναι ότι ενώ εγώ δεν κάνω και πολλά με την ζωή μου αυτή έχει αρχίσει να βάζει τα πράγματα σε μια σειρά... Και ναι ζηλεύω λιγάκι που αυτή θα πάει στο Γραφείο της θα αρχίσει την ημέρα της όμορφα και εγώ πρέπει να έχω τον κάθε @@ πάνω από το κεφάλι μου. Επίσης και κάτι τελευταίο, σκέφτομαι ότι αυτή πλέον θα είναι ήσυχη στο γεγονός που δεν συναναστρέφομαι με κορίτσια...