ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχα πάει σε μια συνέντευξη για δουλειά σε μια επιχείρηση πάνω στο αντικείμενο που έχω σπουδάσει και η διευθύντρια, περίπου 55 ετών, η οποία με "ανέκρινε" έκανε το εξής επικριτικό σχόλιο ¨η φωτογραφία που έχεις στο βιογραφικό σου είναι πιο πολύ για facebook¨ ευγενικά απάντησα ότι ήταν η μοναδική που έχω και μια άλλη καλή γυναίκα που ήταν δίπλα της, φανέρωσε την αμηχανία της χαμογελώντας μου. Αναρωτιέμαι, έχει το δικαίωμα να μου το πει αυτό; Να με προσβάλλει; Γιατί εγώ δε της το έδωσα, σίγουρα. Αναρωτιέμαι επίσης τον λόγο που κι οι δυο σπαταλήσαμε το χρόνο μας, εφόσον αυτό πίστευε. Τον λόγο που με κάλεσε. Αναρωτιέμαι, γυναίκα προς γυναίκα, είναι σωστό σε ένα άτομο που κάνει τα πρώτα του βήματα στην αγορά εργασίας να μιλήσεις έτσι; Θα εκτιμούσα, αν αυτό πίστευε, να μου το πει αλλιώς, πιο κόσμια και θα εμπιστευόμουν την γνώμη της και τα χρόνια της. Πιστεύω οι γυναίκες, ειδικά μεγαλύτερες προς μικρότερες, θα έπρεπε να δείχνουμε το δρόμο η μια στην άλλη, όχι να κόβουμε τα φτερά.

Εμένα ο θεός δε μ'εχει βοηθήσει ποτε.Οσες φορές τον χρειάστηκα ηταν απων.Προσευχήθηκα με ολη μου τη ψυχή ταπεινωθηκα πολύ.Τίποτα.Η ζωή μου παει χάλια τελευταια. Πλέον σκευτομαι γιατί πίστευα τόσο καιρο..τσαμπα και βερεσέ.

Δεν αντέχω να περιμένω άλλο. 25 χρονών έφτασα :(

Ήρθες στη ζωή μου, μπήκες σε αυτήν με φόρα, μου γινες απαραίτητη, με εκανες να σε σκέφτομαι συνέχεια και αυτό γιατι?Για να μου δείχνεις κάθε μέρα πως είσαι με άλλη?Για να μου δειχνεις κάθε μέρα πως δεν πρέπει να ελπίζω?Γιατι ρε συ με έκανες να ελπίζω οτι θα μπορούσες να είσαι δικιά μου?

Χωρίζω ξανά και σκέφτομαι εσένα Δεν ξέρεις πόσο ντρέπομαι γι αυτό Δεν μπορώ να με διαχειριστώ Δεν μπορώ να μας διαχειριστώΈτσι χωριστά Μερικές φορές πιστεύω ότι είναι μόνο δική μου εμμονήΜη πραγματικήΜία αστήρικτη σκέψηΈνα ξελογιασμένο συναίσθημα Εχω και ένστικτο Αυτό με μπερδεύει πιο πολύΕίμαι γενικά μπερδεμένος πολύ Με το ένα πόδι σε σένα και με το άλλο πόδι πάλι σε σέναΣτρίβω στη γωνία και μου χτυπάς την πλάτη να σε δω Μία μέρα δεν σε σκέφτομαι και χτυπάει ξυπνητίρι Πρέπει να πάω σε γιατρό Μία μέρα θα πεθάνω και θα το χω καημό πώς θα γίνει να σε ξανασκεφτώ tesla32

δινουν νοημα στη ζωη μου. Χωρις αυτα ειμαι σαν καταθλιπτικο...

παιδια 16 τ.μ υπνοδωματιο (4x4m) σας φαινεται τρυπα?? τι κανετε ολοι εσεις που εχετε μικρα υπνοδωματια, ενοω σε θεματα διακοσμησης κλπ? πως τα κανετε να φαινονατι πιο μεγαλα?καμια ιδεα please?

να την περνάμε ανησυχώντας αν είμαστε αρκετά όμορφοι, αρκετά έξυπνοι, αρκετά ικανοί, αρκετά αρεστοί και ότιδήποτε άλλο. Όσο πιο γρήγορα αντιληφτούμε ότι ΑΥΤΟΙ είμαστε, ένα σύνολο από στοιχεία, αυτά έχουμε, με αυτά πορευόμαστε και αυτά μας κάνουν διαφορετικούς, τότε και η ζωή μας θα είναι καλύτεροι. Αγαπήστε το πακέτο σας,εμφάνιση, χαρακτήρα, βρείτε τα θετικά και εξελίξτε τα, τα αρνητικά σας αγνοήστε τα επιδεικτικά ή βελτιώστε τα αλλά όπως και να χει να θυμάστε ότι αυτά μας κάνουν μοναδικούς και ξεχωριστούς, όολοι χρειάζονται σε μια κοινωνία. Πείτε στον εαυτό σας ότι αυτός είστε και σ' όποιον αρέσετε, καλά που είμαι υγιής κι όλα τα άλλα θα τα διορθώσω. Κάντε πράγματα που σας ευχαριστούν, που δείχνουν ότι σέβεστε τον εαυτό σας και τότε θα το καταλάβει κι εκείνος και θα δείτε να σας το ανταποδίδει με την στάση του.Μαθετε να αγαπάτε τη μοναδικότητα σας κα όχι την τελειότητα. Αφήστε τον εαυτό σας να λάμψη αγάπη, αυτοπεποίθηση και απόδοχή, οοο,τι πιο γοητευτικό!Και αν δεν πειστήκατε κάντε εικόνα έναν άνθρωπο μαζεμένο, μίζερο σκεπτικό και έναν άνθρωπο που παρά τις αντιξοότητες νιώθει καλά και χαμογελά με ό,τι έχει, ποιος θα σας κερδίσει???Μου ήρθε αναλαμπή και είπα να τα γράψω για να τα έχω να διαβάζω και εγώ!!Αγαπήστε ....το πακέτο σας!!

Νεοέλληνες...παρα την κρίση θέλετε ακόμα την μεγάλο ζωή. Καβαλημμενοι..που μετρατε ακόμα τους ανθρώπους με το τι έχουν. Επιφανειακοι..που και καλά όλοι ξέρετε τι θέλετε και δεν κάνετε καμια θυσια.Βολεψακιδες...στα ευκολα, στα έτοιμα.Ψευτο σύγχρονοι...

μετανιώνω που κατεστρεψα 2απο τις καλύτερες φιλίες που μου έχουν συμβεί... Φιλια1: όταν ο άλλος ξαφνικά σε αποφεύγει και λέει οτι σε μισεί στους αλλους και όταν επιτέλους μετα απο 200προσπαθειες τον κανεις να σου πει τον λογο εκείνος σου λέει οτι τον κραζεις (που δν το κανεις), εσύ φταις???Φιλια2: ναι εδώ εφταιγα...το έπαιρνα στην πλάκα κ εβριζα πολύ αυτό το άτομο (μπροστά του Ομωςς) αλλά μέσα μ το ένιωθα κολλητό μου. Δν ξρ μου λείπουν. Με τον δεύτερο μιλάω που και που σε καμια βόλτα η στο σχολείο όμως όχι τόσο σοβαρά..μια μιλάμε οκ και μια με βριζει...φιλοι δν είμαστε αλλά θα το ήθελα...Και με τους δυοΒαρέθηκα να μην καταλαβαίνουν οτι παντα τους αγαπούσα σαν αδερφια και ας τους ήξερα μονο λίγους μηνες............