ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

'Οταν δεν έχεις πουθενά, να μιλήσεις, να ακουμπήσεις, να βασιστείς, και τίποτα να περιμένεις, από πουθενά, τι κάνεις? Ποιά ελπίδα και ποιά πίστη να αναζητήσεις?

Αναφέρθηκε στον έρωτα αποκαλώντας τον πηδ#%@ και γενικά το μυαλό του είναι συνέχεια εκεί. Νιώθω παράξενα και αναρωτιέται γιατί. Σπάει την πλάκα του μαζί μου λέτε;

Μεγάλωσα αρκετά, και οι επαφές μου φαίνονται παράταιρες. Όχι πως οταν ξεκινούσα το ταξίδι μου ήταν πιο εύκολες, σαν μια σελίδα ενός βιβλίου που δεν καταλάβαινα το νόημα της και γυρναγα να την ξαναδιαβάσω. Τώρα το παρατάω το βιβλίο στην άκρη, ο χρονος είναι σημαντικά λιγότερος για πολυτέλειες συναναστροφών. Ένας φίλος που έφυγε πρόσφατα απο την ζωή και πάμπολλες γνωριμίες που δεν συγκράτησα οχι μονο τ ονομα τους, αλλά και την φυσιογνωμία τους. Δεν διεκδικω βραβεία δημοφιλίας και κοινωνικότητας, μόνο την αναγνώριση της ειλικρίνειας μου, που σίγουρα μου στέρησαν και την δημοφιλία και την κοινωνικότητα, πολλές φορές την περιστασιακή ηδονή και μερικές την ψευδεπίγραφη συντροφικότητα. Κι αν αναρωτηθώ αν το χω μετανιώσει, θ απαντήσω ειλικρινά ότι ναι το χω μετανιώσει. Όχι που το εζησα, αλλά που καταλαβαίνω το πως εζησα. Ευτυχώς γερναω και ολο και λιγότερο απασχολω τους άλλους...

Δεν μπορω άλλο αυτήν την μοναξιά δεν γίνεται να μαι στην καλύτερη ηλικία ουσιαστικά και να μην παίζει τίποτα!Όσο και να θέλω δεν γίνεται κάτι.Τι να κανω;Θα περάσουν τα χρόνια και από 20 θα καταλήξω γερό μπακουρης.

Σήμερα έχουμε και οι δύο ρεπό,και το πρωί του είπα να πάμε για μπάνιο.Δέν ήθελε γιατί θέλει λέει να ξεκουραστεί,και σήμερα δέν είναι και καλός ο καιρός για θάλασσα.Κανόνισα κι εγώ με μιά φίλη μου,σιγά μήν κάτσω να σκάσω.Πρίν από λίγο με πήρε,και όταν του είπα ότι πήγα τελικά με τη φίλη μου,τσαντίστηκε και μου είπε ότι δέν τον υπολογίζω.Άν είχε λίγο μυαλό στο κεφάλι του,θα καταλάβαινε πόσο τον έχω υπολογίσει αυτό τον ενάμιση χρόνο που είμαστε μαζί.Καταλήξαμε σε μία ρουτίνα,που εγώ δέν αντέχω άλλο.Δέν με ενδιαφέρει πλέον το να μου λέει πως μ'αγαπάει και πως ό,τι κι άν κάνει σκέφτεται πρώτα εμένα.Τί να το κάνω,όταν δέν μπορώ να χαρώ τα πιό απλά πράγματα;Δέν θα κάνω άλλες εκπτώσεις,θέλω να ζήσω,είμαι 26 χρονών. Υ.Γ.:Έκλεισα το τηλέφωνο γιατί ήξερα ότι θα με έπαιρνε συνέχεια(το άνοιξα μόνο για να γράψω την εξομολόγηση)και είδα 8 κλήσεις και 5 μηνύματα του! Έλεος,ούτε ένα μπάνιο στη θάλασσα δέν μπορώ να απολαύσω!

Δεν θυμάμαι ποτέ να ένιωθα τόσο μόνος ! Είναι η νοσταλγία και τα όνειρα όπου έχω και με ρίχνουν .! Έχω θέματα αυτοπεποίθησης . Θα βγω έξω θα προσπαθήσω να είμαι περιποιημένος να είμαι όσο πιο όμορφος μπορώ να νιώσω εγώ και δεν γίνεται τίποτα. Κουράστηκα να είμαι άσχημος να απορρίπτομαι συνέχεια από γυναίκες και από δουλειές επειδή δεν είμαι famous επειδή δεν έχω χίλιους γνωστούς επειδή δεν είμαι όμορφος και τα σχετικά. Δεν έχω όμορφα δόντια έχω αφτιά μεγάλα έχω μύτη μεγάλη τα μαλλιά μου είναι αραιά γενικά είμαι χάλι μαύρο τουλάχιστον έτσι νιώθω ότιαν κοιτάζομαι στον καθρέφτη ή όταν βγαίνω και βλέπω μια γυναίκα που μου αρέσει σκύβω το κεφάλι και δεν κάνω καν την κίνηση. Με όσες έβγαινα ή μου άρεσαν δεν έγινε τίποτα με καμία. Με έβλεπαν τελικά σαν φίλο. Δεν τις αδικώ βέβαια. Όσο και μορφωμένος να ειμαι όσο καλή συμπεριφορά και να έχω γιατί έχω το λέγειν και γενικά είμαι ένας εγκεφαλικός τύπος όταν έρχεται η εμφάνιση απλά με προσπερνούν περνάω αδιάφορος. Είναι χρόνια που νιώθω έτσι αλλά όχι τόσο έντονα. Πλέον δεν μπορώ να το αποδεχτώ και δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Ήμουν για κάποιο διάστημα καλά με μένα και τίποτα δεν άλλαξε. Τελικά κάποιοι γεννήθηκαμε για να μείνουμε μονοι..

Γειά σας Σπουδάζω Ψυχολογια πρώτο έτος και τωρα έχουμε την εαρινή εξεταστική Δεν έχω βρει ακόμη τον σωστό τρόπο να διαβάζω, δε μπορώ να μαθαίνω παπαγαλιες την τεράστια ύλη που μας δίνουν αλλά πολλά μαθήματα του πρώτου έτους το ψιλοαπαιτουσαν με αποτέλεσμα το 1ο έτος μου να έχει πάει ήδη λίγο... σκατα Χρωστάω από πρώτο εξάμηνο 2 μαθήματα και δεν θέλω να χρωστάω κι από αυτό Όμως μόλις έδωσα το πρώτο μάθημα και ήταν μεγάλο παλούκι οπότε έπεσα ψυχολογικά κ νιώθω ότι δεν το πέρασα.. έχω ήδη ένα ζόρικο μαθημα μέσα σε αυτά π χρωστάω και δεν με παίρνει να χω και αλλο ένα δύσκολο... Είναι γενικά ετσι οι πρωτοετείς η εγω το έχω το πρόβλημα λόγω και των συνθηκών που περάσαμε ( με καραντινες κλπ) Ευχαριστώ για τον χρόνο σας <3

Εδώ και χρόνια ζω μια περίεργη και αφόρητη κατάσταση. Είμαι 22 χρονών και έχω έναν αδερφό πέντε χρόνια μεγαλύτερό 27 χρονών. Για να μην πολυλογώ εδώ και χρόνια και συγκεκριμένα από τότε που άρχισα να βγαίνω με αγόρια κλπ δηλαδή από 16 χρονών περίπου κάθε φορά που βγαίνω με κάποιον και μετά γυρνάω σπίτι αρχίζει να φωνάζει να χτυπιέται και όσο ήμουν μικρότερη με απειλούσε ότι θα τα πει στον πατέρα μου για να μην με αφήνει να βγαίνω. Τώρα είμαι 22 χρονών γυναίκα, ο πατέρας μου έχει πεθάνει, αλλά αυτός συνεχίζει και κάθε φορά που θα βγω με κάποιον ενώ είμαι χαρούμενη γυρνάω σπίτι και αρχίζει να με βρίζει να ουρλιάζει να απαιτεί να κάνω μπάνιο με την δικαιολογία ότι θα τον βρωμίσω κλπ. Στην αρχή πίστευα ότι το έκανε επειδή ήμουν μικρή αλλά αυτό συνεχίζεται και δεν ξέρω το γιατί και δεν αντέχω άλλο. Ούτε πατέρας μου είναι ούτε τίποτα δεν ξέρω γιατί αντιδράει έτσι. Χθες πάλι που γύρισα από μια νυχτερινή μου έξοδο όταν είπα ότι ήμουν με τον γκόμενο μου άρχισε να φωνάζει να με βρίζει να κλαίει και να λέει ότι θέλει να αυτοκτονήσει. Δεν ξέρω γιατί κάνει έτσι. Πραγματικά ζω μια κόλαση...

Έχω ζήσει τον τοξικό έρωτα, αυτή την αντιθετική έλξη που όσο και να θες τον άλλο , άλλο τόσο θέλεις να του σπάσεις τα μούτρα. Και τώρα ζω έναν πιο ήρεμο, αλλά εξίσου δυνατό έρωτα. Ο συγκεκριμένος μου βγάζει την ήρεμη, την πιο γαλήνια πλευρά μου. Είναι έρωτας, ισορροπία και πολλά άλλα. Και δεν είναι τόξικ.

Μου κόβονται τα πόδια κάθε φορά ακόμα και στην σκέψη να τις πλησιάσω. Ίσως είμαι φλώρος . Ας τις γεύονται άλλοι εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι. Αφήστε με στην ησυχία μου.