ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

χωρισαμε γιατι δε ταιριαζαμε. μαλλον, για να το θεσω καλυτερα τον χωρισα επειδη ενιωθα οτι δε ταιριαζουν τα θελω μας και οι τροποι μας.μου λεει μα οχι, μη, δε θελω, ελα να βρεθουμε να τα πουμε, αφαντος..και στα ξαφνικα στελνει μηνυμα να δει τι κανω με ασημαντη αφορμη, φατσουλες χαζες απο το πουθενα και τετοια...αφου ρε φιλε ουτε εσυ με ηθελες και για αυτο δεν επικοινωνησες ποτες, τωρα τι μας ζαλιζεις τον ερωτα;και ας εκανε κατι στην τελικη οσο ειμασταν μαζι, οχι τωρα που φτασαμε εδω.Απλα δε μπορω να εχω να αντιμετωπισω το χαος στη δουλεια και σττη ζωη μου γενικα, και να εχω και εναν ανθρωπο στη ζωη μου που ειναι ποτε ετσι και ποτε αλλιως και να μη μπορει να αναλαβει την ευθυνη του εαυτου του και των πραξεων του.Ειλικρινα δε καταλαβαινουν οι αντρες οτι αυτα τα παιχνιδια ειναι ξενερωτικα;

Παιδιά, πέρασα Αθήνα και έχω να σας πω το εξής! Εδώ στην επαρχιακή πόλη που μένω είχα 2 φίλες.. μετά μία.. τώρα που θα πάω Αθήνα δεν θα βρω κανέναν!!!!!! Θα μαι πάλι μόνη μου. Εγώ κ η μοναξιά μου... εγώ και τα τραγούδια μου... και ουτε θα έχω αγόρι και όντως θα συνεχίσει να με ειρωνεύεται η μανα μου που ακόμα και στο πανεπιστήμιο δεν θα έχω σχέση.... ξέρεις τι; Ακούω φοιτητικα χρόνια και μου έρχεται στο μυαλό ότι δεν θα έχω φίλους...ναι , είμαι γενικά απαισιοδοξη.. είμαι τελικά προβληματική.. δεν έχω ζήσει παρέες δεν έχω ζήσει να μαι μεσα στα πραγματα δεν έχω ζησειε αυτοπεποιθηση και σιγουρια για το μέλλον.. πέρασα στη σχολη που ηθελα και ακομα νομιζω οτι είμαι ένα τίποτα επειδη κανένας δεν έχει νοιαστεί για μένα, να δει που είμαι και τι κάνω. Να έρθει να μιλήσουμε, να μου αγγίξει το χέρι, να με αγαπήσει..Και επειδή έχω τουλάχιστον αυτογνωσία, δεν φταίω εγώ, δηλαδή δεν κάνω κάτι , δεν εχω διωξει κανεναν, προσπαθώ και έχω χαρακτήρα σωστό, είμαι ειλικρινής, δεν προσβάλλω κανέναν, δεν είμαι απρόσιτη, είμαι ευγενική και ψαγμένη γενικά. Και εξυπνη. Γενικότερα προσπαθώ απλά να είμαι Άνθρωπος.. δεν έχω κάνει κάτι κακό πια.. Να ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά; Μπα... το χω ξαναδεί το έργο...

Γεια σας... καταρχάς είμαι 18 και είμαι παρθένα. Η κοινωνία και γενικά τα στερεότυπα με έχουν κάνει να νιώθω τύψεις γι’αυτό και αγχώνομαι. Δηλαδή σκέφτομαι ότι αν βρω κάποιον θα το κάνω να τελειώνουμε.. δεν είναι λογικό αυτό, απλά θέλω να καταλήξω στο ότι αν δεν το κάνω και μεγαλώνω.. θα βρίσκω άτομα που θα θεωρούν το σεξ ευκολάκι και συνηθισμένο, ενώ για μένα θα’ναι πρωτόγνωρο και σημαντικό. Αα, και να σας πω και κάτι άλλο; Δεν νιώθω την ανάγκη ότι θέλω τόσο πολύ να το κάνω, δηλαδή και να μην το έκανα δεν θα με πείραζε. Ζω και χωρίς αυτό. Μάλλον τα λέω αυτά γιατί δεν το χω κάνει ποτέ και δεν ξέρω και πώς είναι. Αλλά ναι.. who cares? Κράξτε με

μολις παντρευτηκα και ναι θελω παιδακι..αλλα φοβαμαι αν μεινω εγγυος τι θ γινει με την δουλεια μου..δεν μου χουν δειξει οτι θα με διωξουν αν μεινω εγγυος αλλα ειμαι μονο 1.5 χρονο εκει..οποτε ...δεν ξερω...

5χρονια αναπληρώτρια στην επαρχία..και ξαφνικα βρέθηκα Αθήνα...αυτα ειναι! Η ζωαρα ξεκινα.

Και σκέφτομαι ότι σε λίγο καιρό θα πλαγιάζω στο δικό σου, με παίρνει ο ύπνος πιο γλυκά. Είναι σαν να είσαι εδώ... Τι κι αν δεν είσαι? Θα γίνεις δικός μου σύντομα... Και ας μην το ξέρεις ακόμα, το ξέρω εγώ!

Είμαι μάγειρας στο επαγγελμα και 20 χρονων. Τέλη του μηνα τελειώνω την πρακτική μου και σκεφτόμουν να φύγω κατευθείαν εξωτερικο μιας και εκει εχω πολυ καλύτερες προοπτικες για το επάγγελμα που αγαπώ. Το θέμα μου ειναι με τον στρατο τι να κανω. Η σχολή μου δίνει αναβολη μεχρι το 2020. Η μια λύση ειναι να φυγω τωρα εξω και τον στρατο τον αφηνω μεχρι που να μην πηγαίνει αλλο ή μεχρι να ληξει η αναβολη. Η δευτερη λυση ειναι να παω τωρα στρατό κατι το οποιο βεβαια δεν το θελω μιας και πιστευω οτι απλα ειναι χασιμο χρόνου και οτι θα με αφησει πισω στο θεμα του επαγγελματος. Για να μην πιασω το κομματι των χρημάτων. Εσεις τι λετε;

Θα μπορουσα να μιλησω σε καποιον που δεν ξερω προσωπικα αλλα εχει κανει ενδειξεις οτι ενδιαφερεται εν ωρα εργασιας, χωρις να ντρεπομαι ; βασικα με οποιοδηποτε τροπο εαν εγω εκανα τη πρωτη κινηση θα ντρεπομουν αφανταστα

Τραβιομουν με κάποιον για καιρό. Ήταν αυτό που λέμε αλητησ, αλλά έζησα παθιασμένες στιγμές μαζί του. Σχέση δεν ήθελε ούτε κατά διάνοια.Στο μεσοδιάστημα γνωρίζω κάποιον άλλο. Ωραίος εμφανισιακά αλλά πολύ, πάρα πολύ καλός και γλυκος μου. Σε σημείο να δείχνει φλωρος. Το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή ότι το πήγαινε σοβαρά με δείπνα, και ιστορίες τέτοιες μαζί μου. Όμως παιδιά πραγματικά. Όσο κι αν προσπάθησα δε γινόταν. Δεν μου έβγαινε τίποτα το ερωτικό μαζί του. Σκεφτόμουν ότι αυτός θα πρόσεχε στο σεξ να μη με πονέσει που λέει ο λόγος.. Στέλνει ακόμη αλλά τον αποφεύγω διακριτικά. Προτιμώ τον άλλο τύπο, το κα κι παιδί που λέμε για να ανάβουν τα αίματα!

Είμαι ακόμα ερωτεμένη μαζί σου, και δεν ξέρω τι να κάνω. Νομίζω ότι χάνω τον εαυτό μου, αφού πρώτα έχασα εσένα...