Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Ειμαι φοιτητης στην πολη μου και δεν αντεχω αλλο.Θελω να φυγω απο το σπιτι.Απο το πρωι ως το βραδυ φωνες.Εχω και την σχολη μου απο την αλλη που αντι να την τελειωσω σε αυτο το ετος,θα την τελειωσω του επομενου απο οτι φαινεται.
δεν μου λείπει αυτός,μου λείπουν τα δύο σκυλιά του.Αυτές οι δύο ψυχουλες που μου φέρονταν σαν να είμαι εκείνος.Θέλω να πάρω ένα σκυλάκι,αλλά φοβάμαι πως δεν θα μπορέσω να ανταποκριθώ γιατί είμαι τελείως μόνη αντικειμενικά πλέον.
Ο μπαμπάς μου μόλις έπαθε έμφραγμα.Έσβησε με πίεση 0 και ξανά ήρθε στην ζωή. Ήταν από τους λίγους τυχερούς. Τίποτα σε αυτήν την ζωή και κάνεις δεν είναι δεδομένο. Είμαστε άνθρωποι. Με ημερομηνία λήξης που δεν γνωρίζουμε. Όλα μας τα σχέδια όσο καλά και να τα προγραμματίσουμε μπορούν να διαλυθούν ανα πάσα στιγμή. Να είστε αληθινοί λοιπόν και να αγαπάτε. Να ελπίζεται για το μέλλον και να μην είστε σίγουροι για αυτό. Και εγώ το ίδιο. Καλό απόγευμα.
Πόσο θέλω να μου συμβεί κατι όμορφο και ξαφνικό. Για παράδειγμα, να γνωρίσω κάποιον έτσι ξαφνικά μια μέρα, από εκεί που δεν το περιμένω. Αχ μακάρι! Να ζεσταθεί κι εμένα η καρδούλα μου από αγάπη! Ξέρετε πόσο θέλω μια όμορφη σχέση; Έρχεται φθινόπωρο - χειμώνας. Να πηγαίνουμε να πίνουμε τις ζεστές σοκολάτες μας σε ψαγμένα μαγαζιά και να βουλιάζουμε σε χουχουλιάρικους καναπέδες, κάνοντας τις πιο γλυκές συζητήσεις. Αχ μακάρι! Και μόνο η σκέψη αυτή, με γεμίζει ηρεμία και χαμόγελα! Μακάρι! Μακάρι! Μακάρι! :)
Πως γίνεται να αγαπάς ακόμα έναν άνθρωπο που σε έχει πληγώσει; Πως γίνεται να χωρίσατε, να βλέπεις ότι δεν δίνει μια για εσένα αλλά να σου λείπει; Πως γίνεται ακόμα να νιώθω αγάπη για αυτόν τον άνθρωπο και να τον θέλω στην ζωή μου ενώ δεν μου αξιζει;
κοιμήθηκε κάποιος πολύ αξιοθαύμαστος άνθρωπος.. για εμένα ήταν στήριγμα σαν ήταν οικογένεια μου.. για κάποιους ήταν ένας ιερέας..για κάποιους Άγιος.. και για πολλούς η αλλάγη της ζωής τους.. τον είδα μια εβδομάδα πριν φύγει έτσι ξαφνικά.. που να φανταζόμουν ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορα που θα του μίλαγα... από αύριο κίολας θα μαθευτούν πολλες ιστορίες και πολλά πράγματα για τη ζωή του.. ευχόμαι να τον τιμήσουμε όλοι όσοι τον ξέραμε όπως του αξίζει... καλό παράδεισο..
Είμαι 17 χρονών και περνάω μια δύσκολη φάση εδώ και 3 χρόνια. Τα οικονομικά στο σπίτι είναι χάλια και βασικά μόνο ο μπαμπάς δουλεύει ενώ η μαμά όχι. Κάνει ότι μπορεί για να προσφέρει λεφτά αλλά είναι δύσκολα τα πράγματα. Είναι σωστό όμως να έχω φτάσει δε τέτοιο σημείο που να αναγκάζομαι να ψάξω εγώ για δουλειά και όχι η μητέρα μου?? Είναι γύρω στα 44 και όταν κάνουμε τη συζήτηση για να βρει μια δουλειά λέει πως δεν μπορεί επειδή δεν είναι καλά ή απλά επειδή δεν μπορεί να το συζητήσει μαζί μου.. Τι άλλο να πω, το θεωρώ απίστευτα ανωριμο..
Ψάχνω ένα χρόνο στην επαρχία όπου ζω να βρω σπίτι να νοικιάσω , αλλά όλοι τα κρατάνε για τους τουρίστες το καλοκαίρι!! Είτε μέσω airbnb είτε από στόμα σε στόμα.. η μόνη επιλογή είναι να το νοικιάσω μόνο για το χειμώνα ( να φεύγω τον Μάιο) και μετά τι;;; Θα μενω σε σκηνη;;;; Είστε σοβαροί;;;;
Γινομαι πάλι κοριτσάκι μικρο. Σαν να ειμαι πάλι εκείνη η εντελως άπειρη κοπελιτσα που έβλεπε αγορι και τα εχανε.Τι κι αν πονηρευτηκα , τι και αν πλεον ξερω πως να στηθω και τι να πω, σε ενα που μου αρεσεις τοσο δεν θα επιαναν τα κολπα μου. Εν τω μεταξυ αλλιως με θυμασαι Γιαννη...Οταν με ξαναδεις θα δεις ενα νευρικο κοριτσακι που κοκκινιζει και χανει τα λογια του. Εν τω μεταξυ θα πεταω ακομα και τις φοβερες καυστικες ατακες μου που αποστομωνουν τους παντες αλλα μετα θα κοκκινιζω πιο πολυ, θα κοιταω κατω και θα καρφωνομαι πιο πολυ. Αλλα δεν πειραζει. Νομιζω οτι σου αρεσω ετσι κι αλλιως... Τι αγωνια και αμφιβολια ειναι αυτη που με εχει πιασει ομως εεε? Ολοι μου λενε "αντε ,αντε τα φτιαξατε χτες" και εγω αγχωνομαι σαν πιο πρωταρα και απο τοτε που ημουν οντως πρωτάρα . Ααααχ σε θελω πολυ πολυ πολυ ! Δεν θα μου την γλυτωσεις ευκολα παντως Κύριε Γιαννη... Μπορει να με εχουν πιασει οι ντροπες και οι αμηχανιες αλλα ακομα ξερω τι κανω ;)