ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την απεχθάνομαι.

πραγματικα μεσα μου οτι,αυτο που ειχαμε τελειωσε οριστικα; πως σταματαω να νοιαζομαι για σενα; πως να σταματησω να ελπιζω οτι μπορει να ξαναειμαστε μαζι;δεν μπορω να την μισησω,παρα το γεγονος οτι εχω λογους. θελω με καποιον τροπο να αποδεχτω τον χωρισμο για να προχωρησω παρακατω. οποιαδηποτε συμβουλη θα με βοηθουσε αφανταστα...

Πραγματικά δεν ξέρω τι μπορεί να γίνεται στο κεφάλι κάποιου όταν απ'τη μία σου λέει ότι σε θέλει και απ'την άλλη με την πρώτη ευκαιρία σε μειώνει όσον αφορά την εμφάνιση σου. Αν σκεφτεστε ότι τον πονεσε η απορριψη(έλεος με τα κομπλεξ), έχω να σας πω ότι έχει σχέση και από κοινού αποφασισαμε ότι δεν θα γίνει τίποτα μεταξύ μας. Πραγματικά όμως γιατί αυτή η αντιφατικη συμπεριφορά;

Με το φίλο μου είμαστε μαζί 3 χρόνια, εχει μπει φαντάρος έχω και 1.5 μήνα περίπου. Το πρόβλημα είναι ότι τον αγαπάω και θέλω να του σταθώ, να τον στηρίζω και να τον περιμένω αλλά λόγω του ότι δεν έχουμε βιώσει ποτέ την απόσταση δυσκολεύομαι πάρα πολύ με αποτέλεσμα να ξεσπαω τα νεύρα μου πάνω του και να τσακωνόμαστε για ανούσια πράγματα όμως μετά από λίγες ώρες είμαστε καλά. Σκέφτομαι λοιπον ότι δεν αντέχω να τον περιμένω καθως με πιέζει η αποσταση αρκετά αλλά πρέπει να τον στηρίξω γιατί δε θέλω να τον χωρίσω σε μια τόσο δύσκολο περίοδο.

Τι κανεις όταν προσπαθείς να αποκτήσεις αυτοπεποίθησή και εκεί που κανεις ένα βήμα μπροστά οι ολοι σου υπενθυμιζουν ποσό άσχημη όψη έχεις;

Πως πλησιαζεις ενα αντρα που σε κοιταει αλλα δεν τολμαει να σου μιλησει?πας ξαφνικα και του λεςαπο το πουθενα γεια σου ειμαι η ταδε?καμμια ιδεα?δεν θελω να φανω και καμμια ευκολη που πηγε για αυτο το λογο...

Είμαι 38 χρονών. Τελείωσα το σχολείο και πέρασα σε μια σχολή που τελικά δεν μου άρεσε και σταμάτησα τις σπουδές. Από τότε κάνω δουλειές ότι να ναι που δεν με γεμίζουν. Μου έχει μείνει απωθημένο που δεν κατάφερα να σπουδάσω λογιστική. Θέλω τώρα. Τότε είχαμε τις δέσμες. Τώρα έχει αλλάξει το σύστημα και δεν γνωρίζω και τι ισχύει για την περίπτωση μου. Πρέπει να παρακολουθησω τα μαθήματα λυκείου, να ξαναπάω στην πρώτη; και πόσα είναι τα μαθήματα που απαιτούνται;

Ενταξει, προφανώς και ήμουν μια σχεση rebound λίγων μηνών (σχεση δηλαδή που κάνεις, για να ξεπερασεις πρώην,απωθημένα να νιώσεις λιγο καλυτερα ο ίδιος, αλλά δεν επενδύεις σοβαρά σε αυτή). Βεβαια, αυτός δεν χώρισε ιδιαιτερα πρόσφατα, αλλα ενδεχομένως ο χωρισμός απο την πρώην του να ηταν βίαιος και να εχει απωθημένα. Συγκεκριμενα μου ειπε, οτι κατι του συνέβη και δεν θέλει να δεθεί περισσότερο μαζι μου, αν και του αρέσω πολυ και υπο διαφορετικές συνθηκες, δεν θα χωρίζαμε (λεει). Ρωτώ λοιπόν, υπαρχει περιπτωση ύστερα απο μερικές βδομάδες να αναθεωρήσει και να μου δώσει μια δεύτερη ευκαιρία, κάνοντας πλεον κανονικη σχεση μαζι μου, εφόσον μου ειπε οτι του αρέσω και οτι περάσαμε ομορφες στιγμές μαζί;

Είμαι αγόρι 17ετών σε 1χρόνο θα είμαι φοιτητής,πολλές φορές κουβεντιαζω με συμμαθητές μου όλοι ελπίζουν να πάνε φοιτητές και να πηδάνε δεξιά και αριστερά σαν τα κοκόρια...Εγώ ευελπιστώ να ερωτευθω σαν να υπάρχει αύριο να προσφέρω αγαπη και να κάνω ευτυχισμένη την κοπέλα που θα έχω κάνοντας οτι περνάει απο το χέρι μου,θέλω να αγαπήσω κ να αγαπήθω αλλά δεν το παραδέχομαι γτ οι φίλοι μου θα με πουν φλωρο κλπ...γτ να συμβαίνει αυτό?Γιατί οι ρομαντικοί και καλοπροαίρετοι άντρες να γίνονται προιον χλευασμού από τούς άλλους??

Παιδια σημερα που συνεβη κατι απιστευτο. Πηγαινα σπιτι μου για πσκ (ειμαι φοιτητρια και σπουδασω σε αλλη πολη απο αυτη που μενω) με το ΚΤΕΛ. Η θεση διπλα μου ηταν κενη μεχρι που ηρθε και εκατσε ενα αγορι. Στην αρχη δεν εδωσα σημασια παντα ειμαι στον κοσμο μου μεσα στο λεωφορειο. Μετα ομως, αφου με κοιταξε, εμεινα μαλακας! Ενιωσα κατι πολυ δυνατο που δεν εχω ξανα νιωσει. Σε ολη την διαδρομη ειμασταν κολλητα κολλητα και σε καποια φαση με πηρε ο υπνος ακουγοντας μουσικη και οταν ξυπνησα, συνειδητοποιησα πως ειχαμε κοιμηθει ο ενας διπλα ακριβως στον αλλον, κολλητα τα κεφαλια μας, σαν ερωτευμενα ζευγαρακια! Επαθα σοκ, πεταχτηκα και ξυπνησε, με κοιταξε αλλα δεν ειπε τιποτα. Γενικα δεν ανταλλαξαμε ουτε μια κουβεντα. Οταν καναμε σταση, κατεβηκαμε και οι δυο και κοιταχτηκαμε παρα πολυ εντονα. Δεν ξερω, ετσι μου φανηκε τουλαχιστον. Γενικα κολλουσε πανω μου. Η διαδρομη τελειωσε αλλα ο ενθουσιασμος εμεινε. Θελω να τον ξανα δω, να του μιλησω, να τον γνωρισω! Πολυ πιθανον να σπουδαζει κι αυτος στην πολη μου ή να μενει εκει που πηγαινε ή και το αντιθετο. Πφφ μακαρι να τον ειχα ρωτησει πως τον λενε, να τον εψαχνα παντου μεχρι να τον εβρισκα! Ημουν διπλα του και σκεφτομουν συνεχεια ποσο θα θελα να τον φιλησω!!